The trauma twins (compleet)

💣-1

( hey kijk de media. Deze foto moest eerst de cover worden voor dit boek maar de foto was te breed dus nu heb ik een andere maar look at the photo ik ben er wel trots op)
Dit zijn trouwens Melanie en Johnny getekend door JoontjeDeGeit

Dit is ook getekend door joontje en dit zijn de vrienden ( Orlando heeft bruine ogen)

Pov Johnny

Boem dat kwam als een schok.
'Jullie vader, Devin, is wel jullie vader maar Jase' mama stopt even met praten om te slikken maar gaat dan weer door:' Jase is jullie biologische vader.'
Ik zie dat Melanie moet huilen en sla een arm om haar heen. Bij mij creeërt zich vooral woede. Hoe hebben ze ons dit Nu pas kunnen vertellen. 'Weten nog dat jullie vroegen waarom jullie niet op Devin leken, nou hierom dus' zegt mama alsof het de normaalste zaak van de wereld is. 'Dus daarom hebben we beide zwart haar' bevestigt Melanie. Ik ben gewoon boos maar ik uit nooit mijn gevoelens in tegenstelling tot Melanie die doet dat wel. 'Kom Mel we gaan even naar buiten toe' zeg ik tegen haar. 'Nee laat me los jij!' schreeuwt ze naar mij. Ik kijk verward naar Melanie die naar Jase gaat.
'Dus jij bent mijn echte papa? ' vraagt ze. 'Ja, vandaar hebben jullie ook zwart haar'. Mel knikt en sleept mij dan mee naar buiten. 'Wat denken die klojo's wel niet STELLETJE MAGALEN!' roept ze boos naar de voordeur van ons huis.  Ja verbaas je maar niet over Melanies scheldwoorden ze is raar. We lopen naar het parkje en we gaan daar zitten.
'Ik ben echt boos' bromt Mel 'same' zucht ik. We zitten nog op het bankje en ik kijk op mijn telefoon. Het is al zo donker dat Mel en ik elkaar niet meer zien.
'Het is bijna 12 uur in de nacht Mel, zullen we naar huis? ' vraag ik. 'NEE' snauwt Melanie 'ga jij maar ik blijf hier' zegt ze nu wat rustiger. 'Ik laat je niet alleen Mel,  dat weet je' en ik geef Mel een knuffel. 'Dan blijf je hier!' zegt Mel tegen mijn shirt aan.

'Je bent hard' bromt Melanie enige tijd later.
'Wat bedoel je met hard?' vraag ik verbaasd. 'kijk ik wil hier blijven slapen maar je buik is te hard' zeur Mel. Ik schiet in de lach. 'WAT LACH JE NOU HÈ?!' opeens duwt Melanie me van de bank af. 'Wow wow Mel rustig' probeer ik haar te kalmeren. 'JIJ VERTELT NIET WAT ÍK MOET DOEN!' zegt ze boos. Ik ga weer naast Mel zitten en pak mijn telefoon. Ik hoor Mel wat frunniken aan iets.
Ik zet mijn zaklamp aan van mijn telefoon en schijn op Melanie.
Mijn ogen worden groot als ik zie wat ze vast heeft. Mel kijkt met grote ogen terug in de zaklamp en dan richting mijn gezicht. 'Die heb ik altijd bij mij' zegt ze rustig.
'Mel' sis ik 'waarom heb jij een FREAKING mes bij je!' zeg ik zo hard mogelijk fluisterend. 'Dat zei ik toch!' zegt Mel. 'Gooi weg nu! ' zeg ik dreigend. 'BEST' zegt Mel en ze gooit het mes ver weg. 'Blamb'
'Huh?' vraag ik:' als een mes neervalt maakt het toch nooit zo'n geluid?' Mel trekt haar schouders op en kijkt nog steeds boos.
Snel zoek ik met mijn zaklamp naar het mes.

Pov Melanie

'WAAAHHG' hoor ik Johnny roepen. 'Wat!' roep ik maar eigenlijk boeit het me niet zo.
'Ee... En... Een lijk..' stamelt Johnny. 'Je kijkt te veel films' zeg ik dan en ik kijk naar mijn nagels die mooi roze gelakt zijn met stickers erop van unicorns.
'Even sirieus Mel je..  OH MY GOD! MELANIE!' roep Johnny. Nu begin ik wel nieuwsgierig te raken.
'Je mes zit in die man z'n hart'
Zgt Johnny met een toon in zijn stem van IEUWW!
Ik kom dichterbij en Johnny schijnt met zijn zaklamp op een man van eind de 40 jaar en een bebloed lichaam. 'Omg Mel je bent een moordernaar' zegt johnny.
'OH MY UNICORNS IK BEN EEN MOOR.. ' snel drukt Johnny zijn hand voor mijn mond. 'Stil' fluisterd Johnny. 'We moeten geen bewijs achterlaten!' zeg ik vol enthousiasme. 'Goed idee, maar waarom zo blij?' vraag Johnny. 'Het is spannend hoor' zeg ik.
'Ja was ik even vergeten moordenaar' zucht Johnny.
Ik pak het mes en wil het in mijn zak stoppen. 'Het is beter als je het bloed weghaalt van dat mes'.
Ik knik en loop naar de vijver.
Ik spoel het mes af en stop het in mijn broekzak. 'Hebben we verder niks achtergelaten? ' vraag ik aan Johnny. 'Uhm... Nee' antwoord hij. 'Maar John dan moeten we wel voorzichtig zijn en niemand mag dit weten zelfs Orlando en Census niet'. 'I know Mel dit komt morgen ochtend sowieso op TV en iedereen gaat de  dader zoeken dus wees goed op je hoede en we gaan samen over straat oké?!' zegt Johnny beschermend. 'Ja' zeg ik een beetje afwezig. De man laten we liggen en we lopen rustig naar huis.
Morgen, eigenlijk vandaag hebben ik en johnny gewoon weer school. Wat een drama leven hebben we vanaf nu.
'We zijn thuis' fluisterd Johnny en hij stoot me aan. 'Kom we gaan via de regenpijp en dan kunnen we via mijn raam naar binnen' zeg ik. 'Jemig mel ik ben niet zo lenig' bromt Johnny. 'Dan ga ik naar binnen en doe ik de  voordeur wel open'.  Ik klim als een superspion via de regenpijp naar binnen en wil voorzichtig de trap af gaan zodat niemand mij hoort, totdat ik erachter kwam dat ik geen superspion kan zijn omdat toen ik  beneden kwam mijn ouders nog zaten te wachten in pyjama. 'Waar was je?!' vraagt mijn moeder verbaasd. 'Waar is johnny?!' vraag papa... Uhmm Devin. Ik doe net of ik de vragen niet hoor en open de voordeur en Johnny stapt binnen. 'We waren weg van jullie gezeur om na te denken dus wees stil en val ons niet lastig' commandeert Johnny naar onze ouders. 'Goodnight' zeggen er tegen elkaar alsof er niks is gebeurd en we gaan slapen.

Hopelijk een leuk stukje
1000+ woordjes
Een nieuw deel 2 boek yaay
Misschien ben je nu in shock en had je dit totaal niet verwacht
!  Please lees eerst deel 1 zodat je het begrijpt! 
Het heet unicorntrauma
Vinden jullie de cover mooi??
Comment/spam wat je ervan vind en share and vote 💕