Sayang.
Nakakapanghinayang.
It should be like this, like that.
Dapat di na lang.
I should've did this.
There are so many words na magsasabing nanghihinayanang ka sa isang bagay, sa isang pagkakataon o sa isang tao. Actually, sometimes, nothing will happen kung patuloy ka paring manghihinayang. Tapos na kase, diba? Nangyari na. Di mo na mababawi at lalong di mo na mababalik.
May ilan na nanghihinayang parin. Di ko naman sila masisisi kase maaaring hindi ko alam kung anong pinagdadaanan o nararamdaman nila pero habang tumatagal I'm telling you, mare-realize mo na ayos lang pala yun.
Na tama lang palang nangyari yung bagay na yun kase yun ang dapat, well, yung ang nakatakda, destined to happen (anlalim) at kung hindi dahil dun hindi mo marerealize ang pagkakamali mo at hindi mo marerealize kung gano kahalaga iyon sayo.
Sabi nila, nasa huli daw ang pagsisisi. For me? Wala sa huli ang pagsisisi. Because you know what you have in the first place, kase kung iningatan mo yun sa umpisa pa lang, you won't regret and hindi to mawawala sayo.
Sooooo, ending? :)
In every mistake, may matututunan ka and magiging matapang ka na kung mauulit man yun, alam mo na ang gagawin.
And
Wag mag-regret or manghinayang sa isang bagay dahil may rason ito kung bakit nangyari yun, you just have to figure it out.
And
Appreciate what you have before it turns to what you had.
~xoxo, LightRain18
BINABASA MO ANG
Confused
RandomJust Sharing. :D Diary? I guess. Kung ano lang pumasok sa utak kong magulo. Hoho! Some are mine, but not all. Credits to the owners.
