“Hello, you must me Isa?” zegt een vriendelijke vrouw die voor me staat. “Yes, I am. And you are mrs Johnson?” vraag ik op min of meer bevestigende toon.
Ik weet wel dat ze mevrouw Johnson is maar ik wil gewoon beleefd overkomen. “Please, come in” zegt de vrouw als ze mij vluchtig heeft geobserveerd. Ik doe een stap naar voren. “wow this house is really big” zeg ik vol verwondering tegen de vrouw.
“Yeah, It’s special for Londen. Before we went to Londen, we lived in a big house in a village near London and a neighbour recommended this house here” begint ze te vertellen. “Oh interesting” zeg ik om een beetje belangstelling te tonen. “We thought it was a little house, but instead of what we though it was really big. How nice!” ze begint een beetje te lachen.
“Do you want to see the whole house?” vraagt ze vervolgens aan me. “then I’ll show you your room for the next year”. “yes, that would be great” zeg ik.
Het huis is echt enorm, en ontzettend mooi. Ik ben er zo jaloers op. Ik zou willen dat ik zo’n huis had in Nederland. Dat heb ik volgens mij ook duizend keer tegen die vrouw gezegd. Ze bleef maar lachen toen ik dat zei, maar volgens mij werd ze er echt gek van.
Haar twee zonen en dochter hebben zich ook al aan me voorgesteld. Ze heten Daniel, Michael en Selena en het zijn echt hele leuke kinderen, super gastvrij net als de moeder. Ik kreeg al meteen een glas drinken en scones in mijn handen gedrukt. Echt heerlijk.
Het meisje, Selena, heeft speciaal voor mij scones gemaakt dus ik werd min of meer gedwongen om de scones te proberen. Maar het was echt heerlijk. Ik vind het zo lief dat ze dat voor mij had gedaan, dat ik het niet eens zou durven zeggen als ik het niet lekker had gevonden.
De woorden “It’s delicious” heb ik echt al duizend keer uitgesproken. Als we de scones hebben opgegeten, helpen de jongens mee om de spullen naar boven te brengen. De tassen zijn best zwaar maar Daniel en Michael tillen de koffer op alsof het een veertje is. Het kan niet anders dan dat ze ontzettende spierballen hebben.
Als ik op de kamer sta, loop ik eerst wat rond. Ik ga even op het bed zitten, kijk naar het bureau, de kast en dan realiseer ik me dat het een super leuke kamer is. Hier kan ik het wel een jaar uit houden!
Dan pak ik mijn laptop uit mijn tas. Ik heb een Wi-Fi wachtwoord gekregen van de vrouw. Ik kan lekker veel internetten.
Het eerste wat ik doe is een sms naar mijn moeder sturen.
Mam, kom je even op Skype ×× Isa
Het is niet dat ik heimwee heb, ik heb gewoon behoefte om mijn moeder te zien en haar stem te horen.
JE LEEST
I go to London
Fanfiction[HARRY STYLES FANFICTIE] Dit verhaal gaat over Isa. Een meisje van 18 jaar die naar haar eindexamens een jaar naar Engeland gaat. Alles lijkt gewoon normaal, totdat ze haar nieuwe huisgenoot ontmoet...
