I go to London

Chapter 15

Eindelijk zijn we op school. We zitten al een tijdje in de collegezaal als de vrouw vooraan een seintje geeft dat ze met de les wil beginnen. Het zal een introductie praatje worden aangezien dit het begin van het jaar is en iedereen nog een beetje aan elkaar moet wennen enzo.

Ik zit een beetje zenuwachtig om me heen te kijken. Overal zie ik mensen druk met elkaar in gesprek, allemaal praten ze Engels en dat maakt me eigenlijk wel onzeker ook al weet ik dat ik behoorlijk goed Engels niveau heb. Op de middelbare school in Nederland was het allemaal super gemakkelijk. Maar eenmaal hier, is het toch wat moeilijker om vloeiend Engels te kunnen spreken. Ik ben gewoon bang om fouten te maken, ook al zegt iedereen dat je gewoon fouten mag maken omdat dat iets natuurlijks is, maar het voelt gewoon niet goed om onzeker te zijn over de taal.

Nu begint de vrouw echt met praten, in tegenstelling tot wat ik dacht is iedereen in de zaal meteen stil zodra de eerste woorden door de iets smalle vrouw worden uitgesproken. Het is zo’n vrouw die erg dun is waarvan je zou zeggen dat ze vroeger anorexia of zo heeft gehad en alsof je haar bij iedere stap die ze zet met één vinger om kan duwen. Sven denkt nu hetzelfde als ik denk, want hij wijst stiekem met zijn vinger naar de vrouw zonder dat zij het door heeft en maakt bewegen alsof hij haar om wil duwen. ‘Poef’ maakt hij er als geluid bij. Wat een geluidseffect zeg, denk ik bij mezelf.

Ik lach naar hem om hem een beetje tevreden te stellen door te laten zien dat ik om zijn grap lach, ook al was het eigenlijk totaal niet grappig maar ik weet dat Sven diep geëmotioneerd is als er niemand om zijn grappen lacht.

Ik knijp hem in zijn arm en ik fluister tegen hem: “hey Sven, let eens op”.

 Zo, nu kan ik even de leraar uithangen door Sven wat discipline bij te brengen, die jongen let ook nooit op. En als hij niet oplet, dan haalt hij deze studie echt niet. Hij heeft het VWO vorig jaar ook maar net gehaald en dat was ook deels dankzij mij want natuurlijk waren wij super vaak samenwerkpartners omdat we het zo ‘goed’ met elkaar konden vinden. Dat was ook wel zo, we konden het goed met elkaar vinden, maar niet als het om voor school werken ging. Dan was het vaak zo dat ik alles op het laatst moest doen en hij op het laatste moment een of andere training had waardoor hij niet thuis was en niet aan school kon werken. Zo ging het elke keer en elke keer opnieuw trapte ik in het zelfde geintje. Toen we partners moesten kiezen voor het profielwerkstuk heb ik moeilijk gedaan omdat ik per se dat niet met Sven wilde doen, gelukkig had Jol ook nog niemand dus had ik al een mooie verdediging om me achter te verschuilen. Het hele profielwerkstuk lang heeft Sven lopen smeken om toch nog profielwerkstukpartners te worden en hij heeft heel wat beloftes gemaakt omdat hij met Mark de nerd van het VWO moest samenwerken. Mark was een beetje contact gestoord dus dat werkte echt voor geen meter voor Sven, maar uiteindelijk haalde we allebei ons profielwerkstuk door niet samen te werken. Helaas was ik bij de volgende werkstukken te zwak om zijn aanbod om samen te werken te weerstaan en moest ik alsnog met hem projecten maken, ofwel ik maakte het project en hij deed niks. Hoe die jongen zijn examens heeft gehaald is mij nog steeds een raadsel.

Maar goed, als de vrouw ongeveer drie kwartier tegen ons aangepraat heeft, begin ik mijn aandacht te verliezen en ga ik een beetje op mijn stoel wiebelen. Het duurt niet lang of de rest van de zaal begint ook ongeduldig te worden. De vrouw merkt het en maakt snel een einde aan het verhaal zodat ze ons door kan sturen naar de volgende zaal. We hebben nu een klassenontmoeting. Ik wist nog niet echt wat het inhield, dus gister heb ik me even ingelezen en ben ik te weten gekomen dat het gewoon met een kleinere groep is, waarmee je de rest van het jaar in de klas zit.

Toen ik het las, werd ik al helemaal benieuwd en nu kan ik mijn nieuwsgierigheid echt niet meer bedwingen. Ik wil weten hoe groot de klas is, of er knappe jongens bij zitten en of er leuke meiden zijn waarmee ik wel eens vriendinnen zou kunnen worden en later ook mee zou kunnen shoppen. Samen met Sven loop ik naar het lokaal waar we moeten zijn. Er zitten al wat mensen in het lokaal en er is ook al een leraar persoon aanwezig die met een beetje strenge uitdrukking op zijn gezicht naar iedereen kijkt, die binnenkomt. Als iedereen binnen is, loopt de man naar de deur en sluit deze.

“So” begint hij met een iets te harde stem waardoor iedereen zich helemaal dood schrikt. Ik moet weer even schakelen van Nederlands naar Engels want ik was even aan het denken in het Nederlands en dan moet ik altijd weer even wennen aan de mensen die Engels tegen me praten en ook alleen maar Engels kunnen spreken. “This is for you all your first day at the London university” geeft hij dan als niet al te pakkende inleiding. “Yes, sir” zegt de klas in koor. Dat weten we dus nou wel allemaal, we zijn niet dom. Gelukkig wordt het niveau van praten dat de man heeft, wel even wat serieuzer na deze inleiding. Hij heeft het over alle kosten die te maken hebben met het studeren, waar we roosters, cijfers en huiswerk allemaal kunnen vinden en waar we naar toe kunnen als we problemen hebben, naar die man dus, want hij is onze tutor.

Het hele praatje dat de man aan het houden is, tuur ik door de klas en ik kijk naar alle mensen die in het klaslokaal zitten. Ze lijken allemaal ouder dan mij en er zitten niet bepaald knappe jongens tussen. Alhoewel ze zien er behoorlijk kakkerig uit, dus misschien moet ik daar een beetje doorheen kijken en dan veranderd dat uiterlijk misschien wel. De meiden die bij mij in de klas zitten lijken allemaal een beetje op de meisjes die bij mij op de middelbare zaten. Gewoon heel casual gekleed, niet al te gek. Ook is iedereen behoorlijk stijlvol en bij de tijd gekleed. Ook echt de stijl die ik echt zelf ook heb. Ik ben zo erg in mijn gedachten verzonken dat ik niet door heb dat de preek van de tutor al afgelopen is en iedereen het lokaal al verlaat.

Sven stoot me aan, schudt me door elkaar en roept net zo lang tot dat ik reageer. “Huh, wat?” zeg ik verward.

“Je was aan het dagdromen”, lacht Sven naar me. Ik kijk hem met een verbaasd gezicht aan. “Wat? Dagdroom ik?” Vraagt de stem in mijn hoofd zich af.

- “Ja, je dagdroomt. Heb je dat niet door dan” zegt de tegenstem terug tegen de vragende stem in mijn hoofd.-

Alsof het nog niet erg genoeg is dat de stem in mijn hoofd me ontzettend afkraakt, begint Sven ook nog eens: ‘Hey dagdromer, ga je mee?’.

“Ik ben geen dagdromer” zeg ik lachend en ik stoot hem met een spottend duwtje aan. Ik wil dus echt niet dat hij denkt dat ik een dagdromer ben want dat ben ik dus niet. Dat je het maar even weet, want nee, ik ben geen dagdromer.

-“No, No, No’ gaat de stem in mijn hoofd. Ik word bijna gek van die stemmen. Ik zou bijna zeggen dat ik teveel in mijn gedachten ben verzonken en dat ik een dagdromer ben, maar nee ik ga niet toegeven aan die rotstemmen in mijn hoofd en ik ga al helemaal niet toegeven aan Sven die me nu de hele tijd aan het pushen is dat ik moet toegeven dat ik een dagdromer ben. Okay, too much over mij als dagdromer.-

 “WAKE UP ISA!” Ik loop de school uit, en ik beloof mezelf dat ik niet meer in mijn gedachten zal verzinken, in plaats daarvan ga ik lekker socializen met een meisje dat met ons naar buiten is gelopen. Ze heet Emma, heeft lang blond haar en heeft vorig jaar een andere studie op deze universiteit gedaan maar die vond ze niet leuk. Ze woont, in tegen stelling tot ons, al haar hele leven in Londen en kent hier behoorlijk goed de weg. Ze benadrukt ons dat we haar moeten bellen als we een rondleiding willen. Ik vind dat wel een goed idee en meld me meteen aan. ‘Okay, then we go now’ zegt ze. Ik loop naast haar de winkelstraat in en ik luister aandachtig naar wat ze me allemaal te vertellen heeft. Ze verteld me over haar ervaringen die ze hier heeft meegemaakt, over leuke winkels, standbeelden en andere bezienswaardigheden die we tegenkomen. Ze verteld me allerlei historische informatie en ook de laatste updates over vooral de winkels en dan gaat het vooral over de laatste trends van de winkels.

___________________________________________________________________

SORRY DAT IK ZOLANG NIET MEER GEUPDATE HEB. :(((

Het komt omdat school weer is begonnen, stress enzo en ik had geen inspiratie en veel huiswerk (hangt met elkaar samen)

Ik hoop niet dat jullie zijn gestopt met lezen  

Ik probeer weer zo snel mogelijk te updaten 

xo 

ps hebben jullie fireproof al gehoord? hij is zoo asjdkfjlflkjfa moooi <3