Hoofdstuk 25

59 5 0
                                    

"Hello" roept iemand in de gang. "Where are Isa and Harry?"

Ik herken de stem vaag en ik probeer langzaam te ontcijferen van wie die stem kan zijn. Lang hoef ik niet te wachten, want de super vrouw bij wie de stem hoort, staat in no-time voor mijn neus.


Het is EVAAAAAAAAAAAAAAAA!


"Jaaaaaaaaaaaaaaaaaa"


*Doet vreugdedansje door de kamer*

*Opent zak chips*


Oh nee, die zak chips niet want ja we zijn nog steeds in het ziekenhuis.

Eva is net zo enthousiast als ik en samen doen we ons ontmoetingsdansje terwijl Harry met een watthefuckwathebbendiemeidenop- gezicht naar ons staat te kijken.


"Wat brengt jou hier?" vraag ik als we een beetje uit gehyperd ben.

"Nou, ik was onderweg naar het ziekenhuis voor een maandelijkse controle en toen zag ik hier op het kruispunt een jongeman onder een auto lopen en toen ik hem ging helpen en het ziekenhuis in liep, kwam ik Harry tegen, alleen zag hij mij niet en toen ik de jongeman weg had gebracht bedacht ik me om eerst naar mijn controle te gaan en daarna Harry te gaan zoeken."


"dus.................."


"Hier ben ik" eindigt ze haar verhaal.


Harry, die de hele tijd nog niets heeft gezegd, schraapt nu zijn keel. "First of all, how are you?  and who/ how's the boy now?"


"Well, met mij gaat het goed"

"De jongen, daar weet ik niet veel van. Wat ik wel weet is dat hij er slecht aan toe is, hij wist amper wat er gebeurd was en hij wist zelfs zijn eigen naam niet meer"


"Hoe zag hij eruit?" vraag ik vervolgens.


"Blond haar, blauwe ogen, op zijn T-shirt stond Mon day, zwarte jeans.. uhm verder weet ik het niet meer"


Harry en ik kijken elkaar aan.


"Niall" mompelen we allebei tegelijkertijd.


"Wie?" Eva doet net alsof ze het niet gehoord heeft.


"Niall Horan, een goede.. uhh een vriend uuhhhh een kennis van ons" zeg ik haperend.


"Hij kwam hierheen en we hadden een beetje ruzie gemaakt hier in het ziekenhuis en toen is hij boos weggegaan." Zegt Harry terwijl hij zijn handen in het haar zet en naar het raam loopt.


Wat moeten we nu doen? Moeten we hem zo snel mogelijk vergeten en hem helpen met zijn geheugen terug te krijgen?



I don't know.



"Als ik iets moet doen, geef maar een gil" zegt Eva.


Het gele lichtje boven mijn hoofd begint de branden. We gebruiken Eva als contactpersoon.


"Such a great idea!"


We lichten Eva in over Nialls persoonlijkheid, hoe hij is, waar hij woont etc. wat zijn hobbies zijn enzovoorts, enzovoorts en dan kunnen wij nu nog boos zijn en zoeken naar een oplossing voor deze vervelende situatie.

Wat hebben we weer een geweldig plan verzonnen. #teamEVISARRY for the win. 


—————————————————————————————————————————————————————-


like for #teamEVISARRY ?


Sorry that it took ages for me to upload a new part :( De afgelopen tijd (en misschien nog steeds een beetje) voelde ik me niet heel geweldig *sad story*

butttttttttt, Ik heb wel geleerd dat wattpad me oprecht gelukkig maakt :') dus good news, more parts (hopelijk )


Ik hoop dat jullie dit stukje leuk vonden. comment to make me happy en let me know of je teamEVISARRY een leuke naam vindt??!

I go to LondonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu