Cute? (HanHun)

😇15.Bölüm😇

"Hoşça kalın! Yine bekliyoruz tamam mı? Tekrar gelin."

Sehun akşam yemeğine gelen arkadaşlarını uğurlayıp kapıyı kapadı ve gülümseyerek derin bir nefes aldı. Bu akşam çok güzel geçmişti. Jonghyun ve Ren, JiHee' yi unutmasalar da bazı şeyleri aşmış ve annesinin adını verdikleri minik kızları JiHee ile mutlu bir aile olmuşlardı. Bu Sehun' u mutlu ediyordu çünkü arkadaşları artık iyiydi. Chanyeol ve Baekhyun ise arada küçük tartışmalara girseler de birbirlerini deli gibi seviyorlardı. Özellikle Chanyeol, kaybetme korkusuyla Baekhyun' un üzerine titriyordu. Bayan Lu ise Luhan ile olan ilişkilerine desteğini her fırsatta gösteriyordu. Her şey iyiydi, güzeldi ama bir sorun vardı. Luhan... Yemekte gayet neşeli olmasına rağmen Sehun ile fazla kibar konuşuyordu. Ve her fırsatta Sehun' u ellemeye çalışan Luhan, yemek ve tatlıları getirmek için her mutfağa gittiklerinde sadece istenilenleri alıp masaya getirmişti. Bırakın teması, hiçbir şekilde cinsel imada bile bulunmamıştı. Bu tuhaftı. Düşüncelerle oturma odasına gittiğinde boş olduğunu gördü Sehun. Luhan neredeydi?

"Han? Mutfakta mısın?"

Ses gelmeyince mutfağa baktı. Luhan yoktu. Yatak odalarına gidip kapıyı açınca gördüğü şeyle derince yutkundu. Luhan üstü çıplak bir şekilde alt pijamasını giyiyordu. Sessizce içeri girip Luhan' a arkadan sarıldı. Sehun' un temasıyla gülümseyip arkasına döndü ve sevgilisine baktı Luhan. Elinin tersiyle Sehun' un yanağını okşadı ve öptü. Sehun ise öpücüğün devamını bekleyerek gözlerini kapatmıştı ama devamı gelmedi. Luhan geri çekilip yatağa geçti. Yorganın altına girip Sehun' a havadan öpücük attı.

"Ben yatıyorum bebeğim. İyi geceler."

Sehun şokla olduğu yerde kalmıştı. Luhan bir öpücük ile yetinip uyuyacak mıydı? Misafirler gelmeden önce bile sevişmek isteyen Luhan yataktan bir öpücük atıp uyku moduna geçmişti. Cidden durum giderek tuhaf olmaya başlıyordu ama Sehun, 'belki akşam yemeği hazırlarken falan yorulmuştur' diye düşünüp, pijamalarını giydi ve o da yatağa geçip ışığı kapattı. Sağ tarafa baktı. Luhan uyumuştu kesin. Yoksa Sehun' a sarılmak için yanaşmamasının başka bir açıklaması olamazdı.

***

Birkaç gün sonra sabah uyandığında yanının boş olduğunu fark etmesiyle hızla doğruldu Sehun. Kalkıp banyoya baktı ama Luhan burada değildi. Eğer banyoda değilse o zaman mutfakta Sehun için kahvaltı hazırlıyor olmalıydı. Sevinçle mutfağa gitti ama burada da yoktu. Üstelik sadece Luhan değil kahvaltıda yoktu. Şaşkın bakışlarla etrafı süzüp oturma odasına geçti. Gece orta sehpada unuttuğu telefonunu alıp Luhan' ı aramaya karar verdi. Şimdiye kadar hiç sabah onu yanında bulamadığı olmamıştı. Hatta sadece sabah değil gün içinde de yapışık gibi gezdikleri için Luhan' ın bu hareketi hiç normal değildi. Kesin bir şeyler vardı. Telefonun kilit ekranını açtığında bir okumamış mesaj olduğunu gördü. Mesaj simgesine tıklayıp bakınca Luhan' dan olduğunu fark etti. Mesajı açtığında ise hem şaşkınlık hem de sinirle gözleri doldu Sehun' un.

<Sevgilim benim sınıftan arkadaşlara kahvaltı sözüm vardı. Bu yüzden sabah uyandığında beni yanında bulamazsan şaşırma. Sen de kahvaltını düzgünce yap. Seni seviyorum.>

Telefonun ekranının kapatıp koltuğa attı. Birkaç derin nefes alıp mutfağa kendine kahvaltı hazırlamaya gitti. Sonuçta Luhan' ın da arkadaşları vardı. Onlarla takılması normaldi. Evet, normaldi. Madem normaldi kendisi de yapabilirdi. Kahvaltı hazırlamaktan vazgeçip salona geri döndü ve koltuğa attığı telefonu alıp Baekhyun' u aradı. Birkaç çalışan sonra açılmıştı.

"Sehunnieeee?"

"Naber Baek?"

"İyidir dostum. Senden naber?"