နံရံဆီက တစ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ နာရီသံ ကိုနားေထာင္ရင္း
ညေတာ္ေတာ္နက္သည္အထိ Sofaေပၚက တစ္လွမ္းမွေရႊ႔မိေသး...နားကေနတဆင့္ေခါင္းထဲေရာက္လာခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာေတြက မိနစ္ကေန နာရီကူးေျပာင္းသည့္တိုင္ နားထဲမွာ တစ္ဝဲလည္ လည္....
"အဆင္ေျပရဲ႕လား Jun"
ျခံေ႐ွ႕ေရာက္လို႔ကားေပၚကဆင္းခါနီး...
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးေျပာလာသမွ် သာေၾကာင္း
မာေၾကာင္းေတြနဲ႔မသက္ဆိုင္စြာ... ဘာအေၾကာင္းကိုရည္ရြယ္မွန္းမသိ ေမးလာတဲ့ Jack..
"ဘာကိုလဲ Jack "
"Jun နဲ႔ Oh Se Hun"
"အဲ့ဒါကိုဘာလို႔..."
သူနဲ႔မသက္ဆိုင္သည့္ အေၾကာင္းမို႔ ကိုယ့္ဘက္ကလဲေျဖစရာမလိုဟု ထင္မိသည္...
"အေပၚယံ လူအျမင္အဆင္ေျပရံု အိမ္ေထာင္ေရး တစ္ခုမွာ Junnieကို မနစ္ျမဳပ္ေစခ်င္လို႔.."
မတတ္သာလို႔အကူအညီရယူခဲ့ျခင္းကို..
ကိုယ့္ ဖက္က လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာဆက္ဆံသည္
အထင္နဲ႔မ်ား ေဘာင္ေက်ာ္ေလသည့္စကားေတြကိုဆိုေလသလား....
"စိတ္ပူေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ေပမယ့္ အဲ့ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ personal ပါ Jack..."
"Emerald နဲ႔ Sehunမာနတံခြန္ထူေနၾကတဲ့ပြဲမွာ
Junnie က ဘယ္လိုအေနအထားမ်ိဳးလဲ သိရဲ႕လား
..Emerald ကို အရြဲတိုက္ခ်င္ရံုသက္သက္နဲ႔ Junnieကို Oh Sehun က......"
ဆံပင္ေတြကို ထိုးဖြပစ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုပါရမ္းပစ္လိုက္သည္....
ေတာ္ပါေတာ့..ေခါင္းထဲကေနထြက္သြားပါေတာ့..
ကိုယ္ဟာ ဘယ္လိုအေနအထားပဲ႐ွိ႐ွိ..အသံုးခ်ခံ ္ဆိုရင္ေတာင္...
ခ်စ္ေနရံုသက္သက္နဲ႔ေက်နပ္ေပးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမည္ မဟုတ္လား....ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတန္တန္ဆံုးမနားခ်ေနေသာ္ညား ဝဲဘက္ရင္ဘတ္က
မနာခံ....မနာက်င္စမ္းပါနဲ႔ႏွလံုးသားရယ္....
"ဟင္...Jun"
အေတြးေတြလြန္ေနရင္း တံခါးဖြင့္သံကိုသတိမထားလိုက္မိ...
အိမ္မွာပဲ႐ွိေနလိမ့္မယ္ထင္ထားခဲ့တဲ့ Hunnie ဟာ
မနက္တုန္းက အဝတ္အစားေတြေတာင္မလဲရေသးဘဲ ခုမွအလုပ္ကျပန္လာပံုရသည္...
