💔21💔(Final)

4.8K 268 39
                                    


ေစာေစာျပန္ဖို႔ေပမယ့္ လုပ္လက္စေတြမၿပီးျပတ္တာေၾကာင့္ ေမွာင္ရီပ်ိဳးမွ
အိမ္ျပန္ျဖစ္သည္...

"Jun..."

နံရံကမီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ မွ ဧည့္ခန္းတစ္ခုလံုး
လင္းခ်င္းသြားေလသည္...တစ္အိမ္လံုးမီးထြန္းမထားရင္ေတာင္ အေမွာင္ခ်ၿပီးေတာ့ေနေလ့မ႐ွိတဲ့ အိမ္ဟာ
ေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္ေနေတာ့ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုထူးဆန္းသည္...

"Jun"

လူရိပ္လူေယာင္မေတြ႔ပံုအရ
အျပင္သြားသည္ထင္၏...
ဖိနပ္ကိုႀကိဳးေျဖကာ ခြၽတ္ယူၿပီး ဖိနပ္စင္မွတင္ခဲ့ၿပီးမွ
ေရဆာေနတာကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ ေရခဲေသတၱာ႐ွိရာ
မီးဖိုခန္းဆီဝင္ခဲ့လိုက္သည္..
ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ အခန္းထဲက မီးခလုတ္ကို လက္နဲ႔
အသာစမ္းရင္း....

"ေခ်ာက္."

"Jun"

ေဖြးခနဲလင္းလာတဲ့ မီးေရာင္ေအာက္မွာ
Sweater အျဖဴေလးနဲ႔ Junဟာ..
စားပြဲရဲ႕ထိပ္မွာ ထိုင္လို႔...အခုမွေရခ်ိဳးျပီးစပံုစံနဲ႔ ့နဖူးေပၚက ဆံပင္ေတြေရစိုကာ ဟိုတစ္စုသည္တစ္စု...

"တစ္အိမ္လံုးမီးေတြဘာလို႔ပိတ္ထား...."

အနားမွာဝင္ထိုင္ရင္း..
ေဝ့ဝဲမိတဲ့အၾကည့္ေတြ တစ္ေနရာအေရာက္
ေျပာလက္စ စကားကို ေမ့ေလ်ာ့သြားကာ
ျပံဳးျမဲျပံဳးေနတဲ့ Junမ်က္ႏွာကို သာ နားမလည္စြာ
ျပန္ၾကည့္မိသည္...
ကိုယ့္ေ႐ွ႕ကစားပြဲေပၚမွာေတာ့
ဝိုင္နီတစ္ပုလင္းရယ္..ဝိုင္ခြက္ေသးေသးႏွစ္ခြက္ရယ္..
Chocolate cake ေလးရယ္...သစ္ခြလွလွေလးေတြရယ္....

"တစ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီမဟုတ္လား hunnie... "

ေျပာရင္း ဖေယာင္းတိုင္ေလး တစ္ေခ်ာင္း ထိုးစိုက္လိုက္တဲ့ cakeေလးေပၚက စာတန္းေလး...

"Happy One year Anniversary "

"Jun..မင္း..."

ဒိန္းခနဲ ေဆာင့္ခုန္သြားတဲ့ရင္ဘတ္ေၾကာင့္
ေ႐ွ႕ဆက္ရမယ့္ စကားေတြ အပိုင္းပိုင္းအစစ

"မင္း...မင္း သိေနတယ္..."

"ငါနည္းနည္းေတာ့ရိပ္မိပါတယ္...က်န္တဲ့တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြရယ္.. ၿပီးေတာ့ဒီရက္
အတိအက် ကိုေတာ့ Jongin ေျပာျပေပးတာ"

💔💔ဆံုမွတ္အသေခ်ၤ(ဆုံမှတ်အသင်္ချေ) 💔💔(completed)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz