Para Lang Sa Yo

Drive Back Home

"Sir Gerald ! " 

I saw a woman probably in her early fifties approached us in the garden.

"Manang Minda, kamusta po"

Gerald was still holding my hand . 

"Di ko naramdaman Sir na dumating pala kayo".

Manang Minda then looked my way and said " Sino yan Sir? kaibigan nyo po ba sya ni Ma'm Kim? .. she added with a "taray look".

in my head.. ay atribida pala si manang. nakaramdam ako nang hiya sa sinabi nya. 

"Manang" Gerald responded.. "sa pagkaka-alam ko, ako ang may ari nang bahay na to. at ako ang amo nyo. I think i have the right to bring whoever i want  without being questioned about it"

"Sorry po sir" pero masama pa rin ang tingin ni atribidang Minda sa akin.

 "Sa gusto mo bang mag breakfast? " tanong nya sa akin.

"Di na " i looked at him for the first time after our kiss.

"Can you drive me back to my car please?" 

Naramdaman ko na humigpit ang hawak nya sa kamay ko..

"Ok, l understand"..

Hindi nya pa rin binitawan ang kamay ko. As we walked palayo sa garden .. i took a glance back sa magandang lugar na yun. Makakabalik pa ba ako dito... tanong ko sa sarili ko.

Nakasakay na kami sa kotse for almost 10 mins pero Gerald wouldn't start the car.

nakatingin ako sa labas palayo sa kanya, pero ramdam ko na nakatitig sya sa akin.

Hinawakan nya ang mukha ko and made it turn so i can look at him.

"Sarah pag-usapan natin yung nangyari, please.."

I wanted to tell him " Kung ang nararamdam ko lang ang masusunod , wala tayong dapat pag-usapan gerald... pero hindi ganun kadali .. ka simple.."

pero ito ang nasagot ko sa kanya..

"Gerald, anong pag-uusapan natin..." malamig na sagot ko sa kanya.

Ginawa ko pang mas casual ang tono nang pagsasalita ko at sinabing " we were caught by the moment Gerald.. nangyayari naman yun di ba?"

" saka do you really want to complicate our lives ?"

"Sarah don't ... don't downplay whatever happenned back there ..hindi yun spur of the moment.. alam ko naramdaman mo yun" sagot nya . Alam ko na medyo nainis sya sa sagot ko.

"What do you wanna call it gerald? ha.. we had a night.. and the sunrise.. atsaka baka nakalimutan mo na committed ka di ba?"

Hindi sya nakasagot sa sinabi ko.. hinampas nya ang manibela atsaka pina-andar ang kotse.

Hindi na kami nag-usap ...pero nararamdaman ko unti unting bumibigat ang puso ko.. habang lumalayo kami.. papalapit sa reality nang buhay namin.

Gusto ko sabihin sa kanya na itigil ang sasakyan.. pero nanaig sa akin ang takot .. enough ba yung nangyari sa amin kagabi para hayaan syang pumasok sa buhay ko? Sya na ang nagsabi na mahal nya si kim... 

my mind was telling na pinoprotektahan ko lang ang sarili ko... tama tong ginagawa ko...... tama to  sarah. kung si echo na matagal mong nakilala bago mo minahal.. nagawa kang saktan nang husto paano pa tong taong to?

matagal tagal ko nang pinangako na isasara ko na ang puso ko..

mas madali ang umiwas sarah.. mas madali ang magtago...