Para Lang Sa Yo

Through His Eyes

I have been wanting to settle down, so sick and tired of wandering around.  

Parehas lang naman ang lahat sa akin.. may katabi ka man o wala .. the night is still cold and lonely.

You get used to it though... Pwede na sana ang nakasanayan na... 

Mas madali ang lahat sa sigurado ka....

pero minsan... 

kahit di sinasadya .. may makikilala ka na lahat kaya mong ipusta ......

at hindi ka na lilingon pabalik pa...

isang direksyon lang ang alam ko......

papunta sa kanya...

Para Lang sa kanya.....

 ------------------------------------------------------------------------------------------------

If there is something that separates me from the stereotypical Amboy.. that is i love living in the Philippines more than in the States. 

Something i have inherited from my dad..

other than i that am who i am.

i look at life a lot seriously.. .. even though madali ang buhay ko compared to many people, i do not boast on splurging on vices and things that money can buy.

I think the word "responsibility" was instilled properly by my mom and dad. 

But don't get me wrong, as much as i am serious with life.. i play and party hard.

I love waking up not knowing where I am.. enjoying the spontaneity of it. 

Paborito ko ang nakikita ang pagsikat nang araw. Yung yung panahon na gusto kong nag-iisa. Nakakapag-isip at nagiging totoo sa sarili. Someday I'll share that passion with someone.. and we'll share the raw energy it brings.

Alam ko hindi si Kim yun. Matagal ko nang natanggap na hindi siya yun. I may be hard and mean pero yun ang totoo. 

I guess i 'm a jerk dahil kahit alam ko nagkakasakitan kami ni Kim, i chose to stick it out and stay with her. Sabi ni mommy reward ba daw yun dahil nag-tyaga sa akin si Kim?

Reward nga ba? 

Bagong lipat pa lang kami nang Manila , si Kim na ang isa sa mga naging una kong kaibigan. I find her pretty and na-attract naman ako sa kanya pero wala naman ako nun balak na ligawan siya.

Nagkataon lang lagi na kaming mag-kasama. Nakakatawa man pero without knowing it nakasanayan ko na siya.

Lagi ka siyang nandyan para sa akin.  Pag gusto kong kumain sa labas, gumimik sa labas.. manood nang sine..pag kailangan ko nang kausap...

Inside joke nga nang mga closest friend kong lalaki--binakuran na raw ako ni Kim.

Paano daw ako magkakagirlfriend kung palaging may naka -buntot. 

I may sound cocky , pero naging kami ni Kim when she confronted me about her feelings. Nainip na rin siguro kung liligawan ko sya. Ayaw ko sana, pero nandoon na yun i said pwede na. Anyways Si Kim naman yun. Proven naman ang pagmamahal nya sa akin at kaht paano alam ko may nararamdaman ako para sa kanya. 

Ayaw ko kasi syang nakikitang nasasaktan . She's been that good that she doesn't deserve to be hurt. 

Nakakahiya man sabihin , i wasn't faithful nung naging kami ni Kim. Di ko man sinasadya , i played around  a couple of times . at sa tuwing nagkakamali ako.. Kim was willing to accept and forgive me.

Kung kayo ang lumugar sa posisyon ko , ang swerte ko na sa kanya.

Dumating na rin sa isang point na nag-hiwalay na kami. I felt she knew it was coming. Pareho na kaming nagiging miserable sa piling nang isa't isa.