Quotes // Αποφθέγματα//ποιήματα// Μικροκείμενα

41. Να σε χαζεύω

Αυτή τη θέα θέλω να τη δω..

Πόσο θα' θελα τώρα να φεύγαμε μαζί...

Να πάρουμε το αυτοκίνητο και να εξαφανιστούμε..

Να οδηγώ και να σε χαζεύω..

Να είμαι προσηλωμένος στο δρόμο και εσύ τεμπέλικα να μισοκλείνεις τα

μάτια.. και να σε σκανάρω από πάνω μέχρι κάτω.. από το πρόσωπο.. το

προφίλ σου.. τα χείλη σου.. και από τα χείλη σου να γκρεμίζομαι στο

στήθος σου..

Να γυρνάς και να με κοιτάς για δευτερόλεπτα.. και να αναρωτιέσαι τι σκέφτομαι...

Ποτέ δεν φανταζόμουν πόσο πολύτιμο είναι να μπορείς να παρατηρείς

κάποιον.. όχι να τον συναντάς ή να του μιλάς.. αλλά να τον κοιτάζεις με

την άνεση σου.. να αφεθείς στην εικόνα του και να μπορείς να αφιερώσεις

ώρες να τον χαζεύεις.. να δεις όλες εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες σε

κάθε χιλιοστό που υπάρχει επάνω του...

Αυτό θέλω.. αυτή τη θέα.. μπορώ;

Μπορούν να σε χαρούν τα μάτια μου για ώρες;

Δεν θα κάνω τίποτα.. δεν θα σε αγγίζω.. δε θα σου μιλώ.. μόνο θα κοιτάω..

Να φυλακίσω κάθε λεπτομέρεια σου στο μυαλό μου..

Αυτή τη θέα θέλω...

Και θέλω να έχει και μουσική.. από εκείνες που σε κάνουν να κλαις..

Και θέλω να έχει και άρωμα.. το δικό σου άρωμα..

Και μετά μπορώ να κλείσω τα μάτια μου.. χωρίς καμία έγνοια.. επειδή θα σ΄ έχω πλάι μου..

Και θα έχω μάθει όλες εκείνες τις απαντήσεις που θέλω να μάθω..

Και δεν θα πονάω.. ούτε θα φοβάμαι.. γιατί θα σ' έχω πλάι μου...

Αναρωτιέμαι μέχρι που φτάνουν οι αντοχές.. αυτή τη θέα όμως θέλω να τη δω...

[Να σε χαζεύω, Μαρία Στυλου]