Cogito ergo sum.
Ale czy na pewno?
Mi tam wszystko jedno,
chociaż wolałbym nie żyć,
gdybym miał nie wierzyć.
Obiektywny ateista,
to martwy ateista,
ale kogo to obchodzi,
gdy za niczym w kółko chodzić.
Sensu życia zobaczyć nie można,
ciemność jest zbyt modna.
----------
Jakże pięknie księżyc świeci.
Jakże wesołe dorosłe dzieci.
Jakże zdrowe miłe śmieci.
Jakże mili ludzie, niech przeżyją w tej zamieci.
Chodźmy tu po wodzie,
każdy umie w tej zagrodzie,
cuda czynią od niechcenia,
pełno tu ich nielubienia.
----------
Karmisz ptaki, potem siebie,
a jednak potem strzelasz w jelenie.
Wy w umysłach bruta macie,
co ty masz w głowie bracie?
----------
Rymów bez liku to ja nie mam,
ale ja tam z nimi nie zwlekam
jakiś film sobie oglądam,
a nie w telefonie się przeglądam
co powiedzieć tu mam
zaraz założę tu kram
kram nie rzeczy, lecz myśli
tych co powinno się wkładać od kołyski
ale na siłę się nie da
a ktoś zawsze się podda
czemu ja ludzkości rymuje?
i niczym się nie przejmuje
wina to nie moja
tak jak i wola
to atut mej osobowości
czemu mam to w kości?
----------
Tętniak aorty ciekawa to rzecz,
ja się tu nie znam, wyprowadźcie mnie,
Tętniak aorty zabija teraz mnie,
co by tu zrobić, zabijcie mnie, już.
Fejm już na sali.
Krzesła na hali.
Habilitacja.
Doktoracja też.
Biologia i chemia,
to biol-chem niestety,
to ich epidemia,
tętniak sprowadził ich.
Chirurga zesłali tu nam.
Komplikacje sprzedali nam.
Maraton nam on tu zabiega.
Wykład opowiada, coś nowego.
Mądry człowiek nam tu gada.
Być niekulturalnym nie wypada.
Technologia w medycynie ważna rzecz.
Śmierć wszystko w niwecz.
----------
Cokolwiek mówie, cokolwiek śnie,
to co się dzieje, nie zmieni nic,
bo gdy do ciebie mówie,
nie słuchasz mnie. To pic.
Co ja mam zrobić? Nikt tego nie wie.
Dlaczego drąże? Może dla ciebie.
Co teraz zrobie, nikt już nie powie.
Bo, aby mówić trzeba coś wiedzieć.
Głupek tak stoi, idiota się śmieje.
Czy stać nad brzegiem? Sens szukać.
Czy się przywitać?
Ale kogo to obchodzi, choć znikam.
Choć wskaże palcem.
Choć wbić na siłę.
Ten gorzki smak zakalcem.
Serce czyste, dusza czysta, całkiem miłe,
ale czy prawdziwe.
Pytań tysiąc, słów tak wiele.
Ja tam ide, hen przed siebie.
Co napotkam tam sumienie.
Każdy powód, każda myśl to dobre niż na bólu kiść.
Nawet dobra, gdy namawia.
Każde słowo, gdy przemawia.
W duszy mojej wszystko gra.
Tra la la la la la la.
Jeden, dwa, trzy...
Sensu nie ma,
drogi nie ma.
Tak jak prawdziwego chorego natchnienia.
Niech przekeństwo to się skończy,
ale wtedy w uliczkę pustą trafie.
I się zatrace.
Ani słowa nic nie powie.
Mimo gwary pełnej dzwięków.
Nic nie znajde, nic nie powiem.
Nikt nie myśli o tym co sam zrobie.
To bez sensu, bez rozumu.
Rozum jedną wskaże drogę, nie pomoże.
----------
Dziecko jest takie małe,
a zarazem takie stałe.
Nic nie wiemy,
nie myślimy.
Dziecko piękne i urocze,
chyba, że w nocy zmocze.
Pragne szczęścia,
ale nie, nie zdjęcia.
Nie potrzebuje myśli,
może troche kiśli.
Potrzebuje marzeń,
a nie wrażeń.
Piękny świat,
jestem z niego rad.
Piękni ludzie,
nie bez powodu można mówić o cudzie.
Piękny kolor, czy to jesień?
Liści pełno jest tu wszędzie,
a każdy nieświadomie swój los przędzie.
Życie przeplatane, jak kwiecień.
Każdy się mnie boi,
choć całe życie za nim stoi.
Wypiera się mnie, ja płacze.
Jeśli ucieknie, już go nie zobacze.
----------
Ja tak patrze, ja tak śnie,
ale kto prawde wie?
Widze śmiech, widze płacz,
lecz, czy to życia smak?
Ja to widze, nie doświadczam,
taki stan jest smutny.
Sam cierpienie witam.
W każdy dzień pamiętny.
Czemu ludzie mi tak plują w twarz?
Jakby mieli w tym wieloletni staż.
Czemu ludzie tacy niemili?
I w dodatku niesprawiedliwi.
Serce kraje, dusza wrzeszczy,
a ciało od uderzeń trzeszczy.
Ślepi ranią, ślepcy kopią,
co oni ze swym życiem robią?
Czy bańki mydlane tak śniade,
że świat ten ich jedyny,
chyba, że wpadną przypadkiem rade.
Ścianą na chwilę połączą, dla chwili.
Zamknięte umysły, otwarte oczy.
Jakie to kroki robimy bokiem?
Kiedy mysli pędzą stokiem,
a na widok zniszczeń, każdy moczy.
----------
