FOOLS who only look at each other...

Chapee 8. Something Personal..

0o. Winnifred’s POV .o0

Araaaaay! Huhu! T______T Grabe ang sakit! Gusto kong um-absent, kaso baka pagalitan ako ni Kuya eh!

Andito na ako sa school. Maaga pa. Hindi kasi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa sobrang sakit. Nakakaiyak! Sobra!

“Anyare?” rinig kong boses. Boses lalaki. Parang nasa tabi ko eh. Baka si Ax? Pero.. ang aga naman ata? Baka naghimala! O kaya, maagang nambabae. -___- Hindi ko na tinignan. Ipinatong ko kasi ang ulo ko sa armchair. Ginawa kong unan ang kamay ko.

“M-masakit ngipin ko eh” (ToT) Waaaaaah!

“Tss.” Yun lang ang sinabi tsaka umalis. Huh? O____O Teka, si Ax ba yun? Parang hindi eh! Agad-agad kong inangat ang ulo ko. Walang tao. Di kaya, m-m-mu-multo yun?! O________O

Nawala lahat ng inhibitions ko about sa mga multo at that time nang pumasok si ….

“Here. Drink this.” Eli. （　ﾟ Дﾟ）Ommo?! P-p-pano?! “What? Are you taking this or not?!” Dali-dali kong kinuha ang gamut at mineral water sa kanya. Speechless pa din ako. Ininom ko na yung gamot habang siya nakatingin lang sa akin.

“S-salamat!” sabi ko sa kanya. Feeling ko pagsisisihan kong sinabi ko yun. Baka katulad na naman ito nung binara niya yung pag-so-sorry ko. Haaays! I know na, simpleng ‘K’ lang naman isasagot nito sa’kin.

“Welcome. Ok ka na ba?” tanong niya. O______________O     Last day na ba niya ngayon sa mundo?! Ba’t parang nag-iba ata ihip ng hangin. Bumait?! Tsaka, tumabi pa talaga sa akin.

“Ah. O-oo. Medyo okay na.” sagot ko nalang. Hindi ako makatingin sa kanya. Parang ang awkward eh!

“Ba’t di ka nalang magpabunot?” tanong niya. Teka, nagiging chismoso naman ata! FC lang?

“Ayoko. Takot ako sa injection.” -_________-      Yes, it’s true. Ganito ba pag masakit ngipin nagiging madldal sa di ka-close? Alam na niya tuloy. Ipang-aasar niya sakin yan, for sure

“Pssssh. I thought matapang ka. Hindi naman pala!” ಠ⌣ಠ  Yun oh! Nang-asar pa talaga. -______-     Ang okay na sana ng moment eh! Pero bakit ko naman kasi iisiping bumait 'to? Hay

“Sige. Asarin mo ko. Ipagkalat mong takot ako sa injection, pagkatapos ipapahiya mo ako sa mga kaklase natin at sa buong campus.” -______________-   Alam ko naman kung san patungo 'tong usapang 'to

“May sinabi ba akong ganyan?” (¬_¬)

“Ganun din naman yun eh. Mainit dugo natin sa isa't isa” Sagot ko naman.

“Hey. I know we’ve met each other in a very unpleasant way, but hindi ako yung taong inaakala mo” sabi niya na ikinabigla ko naman. Huwaaaaw! So, ganun? Hindi kami close noh!

“Bakit? Anong klaseng tao ka ba talaga? Hmmp! As if naman pag-aaksayahan kitang kilalanin noh!”   inismiran ko siya.

Akala  ko wala na siyang sasabihin. Sobrang tahimik na kasi. Tinignan ko siya. Laking gulat ko nalang nang makitang nakatingin siya sa akin at titig na titig. O___O Problema niya?! Tinaasan ko siya ng kilay.

“Ano?!”

“You look like hell! What’s with your face?!”  Eh? Teka, bakit ba?? Anong meron?! Patakbong tinungo ko yung C.R kasi sure akong may salamin dun. Buti nalang, malapit lang ang C.R sa room namin.

O___________________________O “Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!”  Gosh! Eye bags ko! Huhu! Why oh why?! Sh! Siya pa ang nakakita. Kahiya!

OTL  Wala na talaga akong mukhang ihaharap sa kanya. Lumabas na ako ng C.R. Nakupu! Malas naman! Andami ng estudyanteng dumadaan. Nakakahiya! Kung hindi nalang kaya ako pumasok?! Asar! No choice ako. Punta sa room. Madami na akong kaklase. Bahala na nga.