0o. Winnifred’s POV .o0
A-Araaaay. Ba’t ganitong ang sakit ng katawan kong igalaw. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata.
*blink* *blink*
O____________________________________________O
“WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!” sigaw ko na ikinabigla naman nung katabi ko. *nod* *nod* May katabi akong isang impakto sa isang… O______________O HOSPITAL BED?!
“A-Aray…” sabi niya nang magising siya. Na-realize niya yatang may katabi siyang sumisigaw kaya naman… “Okay ka lang? May masakit ba sa’yo?” nag-aalalang tanong niya sa akin pero parang he’s in pain also. Pain?
“Okay ka lang din ba? Ba’t parang nagpipigil ka sa sakit jan?” pang-uusisa ko
“I’m okay” sabi niya. Teka! O________________O
“H-Hindi ba ako nananaginip lang kahapon?” tanong ko
“What do you mean?” nagtatakang tanong din niya sa akin
“Y-Yung… I-Ikaw ba talaga ang fiancé ko?” pang-iistema ko
“Yea. Problem with that?” straight-faced niyang tanong
“O-Oo! Marami!”
“Tss. Pinagtaluhan na natin yan kagabi. Don’t start again!”
“Huh! At ako pa ngayon ang pinagsasabihan mo? Tsaka ano bang ginagawa mo dito sa higaan ko?!” iritado kong tanong
“Ow. Sorry.” Sabi niya saka dahan-dahang bumaba. Nakatayo na siya ngayon sa gilid ng kama ko na parang may iniindang masakit sa katawan niya.
“Masakit ang katawan ko. Teka nga, bakit ba ako nandito? Eh di ba---” *gasp* Napatigil ako sa sinasabi ko nang maalala ko ang nangyari kagabi. N-Naaksidente ako! OO! Nabundol ako ng isang… wait! It’s not like I’m in really much pain. Naalala ko… i-iniligtas niya ako. He saved me. Kaya ba…… >________________<
“I thought you’d know” sabi pa niya
“K-Kasalanan mo ‘to!” paninisi ko sa kanya. Na-guilty ako! Sigurado ako, napuruhan siya dun.
“My fault? Surely! I’m the fool here” sarkastiko niyang tugon. Tinitigan ko siya ng masama. Teka! Yung mga mata niya, parang pagod na pagod. Kulang ba siya ng tulog? Magsasalita na sana ako nang marinig kong bumukas ang pinto sa room na inookupa ko. Napatingin naman kami sa taong pumasok…
“Hey you two! Nagtatalo na naman ba kayo? Ke aga-aga! Hahaha. Hi Fred! I bought some fruits” sabay tinaas niya ang basket na punong-puno ng prutas.
“Ate Queen!” sigaw ko sa kanya bilang pagbati. ^__________________^
“Haynaku Fred, kung di lang kita kilala, sinapak na kita. Tawagin ba naman daw akong Queen” =____________________=
“Hahahahahaha. Pagbigyan mo na ako Ate” pagpapa-cute ko
“Oshaaaaa! Mukhang mas komportable ka namang tawagin si Tofer ng Eli. Psssh! Ninakawan pa ako ng pangalan” >_______________> Kelangan talaga isingit ang pangalan ng impaktong yan? Kainis! “Oh! Biglang nagbago ang timpla mo. Tama na yang pagkukunot-noo mo! Hahahaha”
“Ate, ikaw na muna bahala sa kanya. Sa labas lang ako” paalam ni Eli sa Ate niya sabay tumingin sa akin. -____________________- Nag-iwas ako ng tingin.
Lumabas na siya ng silid at naiwan kami ni Ate Queen. Pinagbalatan niya ako ng mansanas. Habang ginagawa niya yun, nagmamasid lang ako.
“Hayaaaaaaaan. Kainin mo yan para lumakas ka agad. Balita ko lalabas ka na mamayang hapon” sabi niya sakin
BINABASA MO ANG
FOOLS who only look at each other...
Teen FictionON EDITING PROCESS. MAJOR EDITING :(
