Lagot! Mukhang alam na ni Kuya ah...
Ilang minuto pa at nandito na sa harap ko ang sasakyan ni Kuya. Uh-oh!
"Hi Kuya!" ^_______________^ bati ko sa kanya pagkapasok ko sa kotse niya. Wide smile talaga eh noh?! Hahaha.
-______________- yan lang naman ang reaction niya. Oh well! Bumubwelo pa yan, if I know! Tsk!
Andito kami ngayon sa Jollibee. Nice! ^^ kainan na toooooooooh...
Andami ko kayang in-order. Lulubusin ko na toh noh. Libre ni Kuya eh. Hehe.
"Fred.." ohmygaaaash! Ayan na! amfufu! "..ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?!" galit na tanong ni Kuya pero sa mahinang boses lang. Alangan naman mag-eskandalo siya dito diba? Tss. Tsaka ako lang din naman ang malakas ang boses sa amin eh! He-he.
"Ahhhhh...Kumakain?" sagot ko. Hehehehe.
"Ano ba! Hindi ako nagbibiro!" ayan na! Tinataasan na niya ako ng boses... sabi ko nga eh OTL
Napayuko ako.. "Sorry Kuya. I just did what I think is right. I just want everything to be in place..as it is!" sagot ko.
"No Fred. Hindi na magiging katulad ng dati ang lahat! You’ll be getting married this early"
"Kuya, parang ganun na rin yun. Ikakasal at ikakasal din naman ako in the future eh... Mapapaaga nga lang. Tsaka Kuya, pagka-18 ko pa lang din naman pwede ako ikasal diba? Hello?! 4th year high school pa lang ako eh! Tapos, magiging okay na ang business. Kayo pa din ni Ate Ava. You promised na hindi mo siya iiwan di ba?" seryosong saad ko habang nakatingin sa kanya.
"Pero Fred, that's my job as an eldest. At nagkataon pang ako ang lalaki. Kakayanin ko naman ehhh..." parang naiiyak na na sabi ni Kuya.
"Kuya.. Alam ko kung gano ka kasaya at ka-kontento sa piling ni Ate Ava. Ayokong masira pa yun. Tsaka wala naman akong lovelife di ba? Wala din naman akong gusto. I think, mas mabuti na rin yun..." parang maiiyak na rin ako eh. TT^TT napakahirap naman pala talaga nito eh...
Para na ngang naging blessing in disguise yung nangyari kanina sa school.. At least, nawala masyado yung atensyon ko sa issue na 'to. Alam ko naman na hindi ko matatakasan 'to. Wala na talaga...
Isang napakalalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Kuya, pagkatapos ay kumain na siya. Kumain na rin ako. Walang nagsalita sa amin hanggang sa maka-uwi na kami.
"Kuya, galit ka ba?" tanong ko bigla. Naninibago kasi ako eh. Kanina pa niya ako hindi kinikibo eh >3<
"No Fred. I'm just disappointed... with myself! *sigh* Hindi ko na alam kung anong iisipin." sagot naman niya.
Bilang response sa sinabi niya, niyakap ko nalang si Kuya. Alam kong nagi-guilty siya sa naging desisyon ko, pero gagawin ko ang lahat para mapanatag siya.
0o. Chris' POV .o0
Nagising ako ng mga bandang 6:15 ng umaga. *yawn* Nakakaantok pa rin, pero kelangan kong bumangon na.
*sigh*
Ite-text ko sana si Ava ng 'Good morning' , kaso bumabalik pa rin sa isip ko yung mga pinag-usapan namin ni Papa kagabi, pati narin yung sinabi ni Fred sa'kin. Nababagabag parin ako eh!
Pinuntahan ko siya sa kwarto niya para gisingin, baka tulog pa kasi yun eh! Pagbukas ko sa pintuan, walang tao. Akala ko nasa banyo na niya siya, pero walang sumasagot ng tinatawag ko. Bumaba ako para hanapin siya. Syempre, unang-una kong pinuntahan ay ang KUSINA. Wala din. Sakto namang pumasok dun si Manang Olga.
"Ah.. Manang? Nakita nyo po si Fred?" tanong ko, baka kasi nagpakalat-kalat na yun sa buong kabahayan.
"Eh Sir Chris, kanina pa ho naka-alis." HAAAAAA? Sobrang aga naman ata?
BINABASA MO ANG
FOOLS who only look at each other...
Teen FictionON EDITING PROCESS. MAJOR EDITING :(
