“Winnifred Xanthia right?” muling sabi ng babaeng di ko naman kilala. Pero teka, familiar ah! “Remember me? We’re classmates’ way back then” sabi pa niya nang mahalata niyang di ko parin siya nakikilala. Well... “Kinder?”
“Ow! Now I remember. Ikaw yung palaging nambubully saken diba? Dahil sa kaartehan mo sa katawan at sa ilusyonada ka kay Ethan?” nagulat siya sa sinabi ko pero agad namang nakabawi
“Haha. I’m glad kilala mo pa ako, pero grabe namang impression pala ang iniwan ko noon sa’yo” -____________- mukhang di naman siya apologetic eh. Parang kakatayin na nga niya ako eh, nagpipigil lang.
“Of course how can I forget a disgusting person way back when I was still an innocent but charming little kid” sabay nginitian ko pa siya na animo’y nagpapa-cute. Ngayon, ipakita mo sa akin ang kaswapangan mong lecheng babae ka “Tsaka, I promise myself that if I’ll ever see you again, papatayin kita. Ha-ha-ha. But you know, I’m still a kid then. And I guess, I still am” ^_____^ dagdag ko pa. Ang sarap tumawa ng tumawa! Yung mukha niya di na maipinta!
“Eheeem.. I’m really sorry about that Win, but I hope you’ll forgive me now. Isa pa, mga bata pa tayo noon. Si Kevin, parang puppy love lang yun. Hindi ko na naman siya type ngayon eh” pagkatapos ang lagkit ng tingin kay Eli. >______________< Juskoooo po! Patience!
“It’s okay. But I’m sorry I can’t forgive you right away” nakangisi ko paring sabi sa kanya kahit halos ay masabunutan ko na siya sa inis. Ang landi!
“Okay lang. So, kumusta na? hindi mo man lang ba ako ipapakilala sa pogi mong kasama?” malambing niyang sabi. Sabi na nga ba eh! Ang harot!
“I’m afraid I can’t. He’s obviously not interested and I don’t think I have the need to do so. Sige, una na kami. Mas gugustuhin kasi naming mag-aral kesa sa lumandi. Bye!” bago ko pa siya matalikuran, nakita ko ang ngitngit sa kanyang mukha. Mowahahahahaha! Buti nga sa’yo!
“You’re fighting because of that Kevin Ethan? Tss. How childish!” reklamo ni Eli nung nakalayo na kami
“Hello? Malamang! We’re still child back then!” depensa ko. Para kasing ipinapahiwatig niyang hindi karapat-dapat na pag-agawan si Ethan. Like gosh? A guy like him is worth dying for.
“Tss. Worth it naman ba?”
“Oo sobra!”
“Tutal wala naman na din yun, magbati na kayo”
“Ayoko”
“Bakit? Sabi naman niya na hindi na niya type yung Kevin na yun ah!”
“Oo nga!” >3<
“Ngayon?”
“Eh ikaw na naman pupuntiryahin niya” I can see a glint of amusement in his eyes na ikinahiya ko kaya nag-iwas ako ng tingin
“Ipaglalaban mo din ako gaya ng ginawa mo dun sa Kevin na yun?” aba at nang-aasar pa!
“Hindi!” tanggi ko
“Sigurado?”
“Oo!”
“Okay. Ayos pa naman ang babaeng yun. Maganda na, sexy pa!”
“Porke’t mas maiksi lang yung palda niya kesa sakin, sexy na?” >_____________<
“Nagseselos ka?”
“Hindi ah! kapal nito!” >//////>
“Hmmmm” nagulat naman ako sa reaction niya kaya naman binalingan ko siya. Seryoso lang siyang nakatitig sa akin.
BINABASA MO ANG
FOOLS who only look at each other...
Teen FictionON EDITING PROCESS. MAJOR EDITING :(
