FOOLS who only look at each other...

Chapee 24. Sweet Surprise

O___________________________________O

Ba’t andaming pagkaing nakalapag sa dining table? Ngayon na ba ang dating nila Mama at Papa? Sa pagkakatanda ko, a day before the meeting of Fred and Her fiancé pa naman ang dating nila ah! =______________= O baka naman si Fred ang nagpahanda nito? Pero wala naman siya!

“Manang?”  tawag ko sa katulong namin ngunit walang sumasagot. Gutom na gutom na ako pero nakakatakot namang pakialaman ‘tong mga pagkain dito. Baka kasi kay Fred ‘to eh, patayin pa ako nun! I’m sure may inimbitahan yung mga kaibigan, yung mga baliw nyang kaibigan =______________=

Bakit ko nasabing baliw? Eh kasi yung si Sam eh, ilang taon din akong hina-harass nun. Sabi ni Fred may gusto daw yun sa akin. Pssssh! Maganda naman yun kaso di ko type. Mas maganda pa din ang Oma ko dun. He-he. Peace Sam! XD Pero nami-miss ko na Oma ko ب_ب Kapag naka-kain na ako, kakausapin ko siya. Palibhasa hindi ko matiis yun eh!

Teka, kumakalam na yung sikmura ko! Lanjuuuuuuu! Makahanap na nga lang ng makakain sa refrigerator. (¬______¬) Nakakapanghinayang lagpasan ang mga pagkaing nasa mesa kaso takot ko lang kay Fred pagnagkataong ginalaw ko yan! Hahakbang na sana ako patungo sa kitchen nang may marinig ako…

“Eheeeem. Mic check. Mic check.”

ಠ_________ಠ  Teka? Sa’n naman galing yung tunog na yun! Pero pamilyar ang boses…

“Uhmmm—check. Check.” =________________= ang ingay naman! Magpapatuloy na sana ako sa aking pang-hu-hunting ng pagkain sa kitchen nang nagsalita ulit yung may hawak ng microphone. “Calling the attention of Mr. Chris Leigh Martin, ang aking tangengot at selosong Kuya. alam kong nanjan ka lang sa tabi-tabi. Your presence is highly needed here.” O______________O Ano na naman bang kabaliwan ang ginagawa nitong si Fred! “Pag hindi ka pumunta dito humanda ka! Cho-chop-chopin kita! Seryoso ako!!” Haaaaaaaaaaaaaay! Ba’t ba ako nagkaroon ng baliw na kapatid!  O﹏o 

Dahil sa may death threat na ako, sinunod ko nalang yung gusto niya. Pagbibigyan ko muna siya total malaki atraso ko sa kanya eh! Pssssh! Oo, dalang-dala ko pa din yung issue nayun! Pasalamat talaga siya!

I expected na nasa may garden yung tunog. Aba! May background music pa. Love song?! Don’t tell me iba-blind date niya ako sa kaibigan niya! Langya! Wag naman sana >__________> Hindi naman sa ayaw ko kay Sam ah, pero talagang parang kapatid lang ang turing ko sa dun. Tss.

Pagkadating ko sa may garden, nagulat ako nang may parang mini-stage tas with candles surrounding it pa. Halaaaaa! Anong meron? May hinanda bang party si Fred dito with her friends? E ba’t parang wala namang ibang tao. Si Fred lang ang nakikita ko sa may gilid ng mini-stage na nakahawak ng microphone at ngiting-ngiti. Masaya ba siyang pagbantaan ang buhay ko? (ಠ_ಠ)

“Oh, ano na naman ‘to?!” tanong ko sa kanya. Syempre, iritado ako kasi nga dapat kumakain ako ngayon. “Ano bang meron at kailangan pang pagbantaan ang buhay ko para lang pumunta ako.” =_________________=

“Pwede ba, wag ka ngang magsungit jan.” pa-cute naman na sabi niya sabay nag-pout pa. Pssssh! Ang hilig magpaawa. “Kuya, you’re very lucky you know. Maraming nagmamahal sa’yo. Ako, sina Mama at Papa, friends mo, at… SIYA.” sabi niya sabay alis at naiwan akong nakatayo sa harap nung mini-stage. Few seconds later, may nakita akong umakyat dun sa mini-stage at naupo sa gitna. *O* NGANGA ako! I was caught off guard. Hindi ko alam kung anong gagawin ko basta tinitigan ko nalang siya.

Bigla-bigla, out of nowhere, may tumugtog. It was a sweet and soft music. Nang prelude part pa ng song, nagsalita SIYA… ang Destiny Ava ko. Ang ‘Object of My Affection’.

“I love you for all that you are, all that you have been, and all you’re yet to be! To the one and only ‘Object of My Affection’, there’s no guy in the world who can understand me better than you do. I never feel like I need to hold back while talking to you. I know I’ve made something stupid that made you jealous. You know what? I don’t know how to react on it. I thought you’re just too reactant on the situation because he’s just my friend and that’s all we’ll ever gonna be. Then I thought to myself, you really do love me, not that I doubted it, but it really showed me and proved to me that you’re that afraid of loosing me. I thought it was cute though. Ha-ha. I’m sorry Oma, but I just find it so amusing that you possess that kind of trait. I love you and my love for you will show you everything. I’m sorry.”