AUTHOR’S NOTE: Wala lng sumasakto lng yung sinusulat ko sa nangyayari sa kanila sa totoong buhay. Whahahaha. So here’s chapter 25, last chapter.
Oo nga pla, yung 143 votes po at comments. Pwede kayong mag-ulit ulit ng comments kahit hindi related. Kaso yung votes hindi po nauulit. Ayun lng. So, 143 votes and 143 comments din po. Salamat:))
Chapter 25: I Am Also Just a Girl, Standing In Front of a Boy
When a Man Loves a Woman
Sarah''s [POV]
Sorry the number you have dialled is either cannot be reach or out of the coverage area. Please try again later.
Sinubukan kong tawagan siya ulit pero yun at yun na lang rin ang naririnig ko.
“Manong, pwedeng dumaan muna tayo kina Gerald sandali?”
Hindi ko alam kung saan ko nakuha yung lakas ng loob ko ngayon para pumunta sa kanila,
Hindi ko rin alam kung tama yung gagawin ko ngayon
Hindi ko nga rin alam kung nandun siya sa kanila
Pero isa bagay lng ang sigurado ako, kpag hinayaan kong mawala itong lakas ng loob ko ngayon at muling tumalikod.
Alam ko, sa bandang huli…
Pagsisihan ko ang lahat ng ito.
Na sa panahon ngayon, mas nangingibabaw yung takot na mawala siya sa akin kaysa sa takot na masaktang muli.
Nang makarating kami sa bahay nila Ge, agad akong bumaba ng kotse para magdoorbell.
Alam kong sa sandaling pinundot ko yung doorbell ng bahay nila, wala ng atrasan.
Ito na yun.
Hanggang sa makita ko siyang naglalakad papalapit sa akin.
Hindi nkangiti.
Walang ekspresyon.
Hindi ko mabasa yung mga linyang bumuo ng mukha niya.
Nkakatakot, pero hindi ko mapigilang tignan siya diretso sa kanyang mga mata.
Hanggang sa makaramdam ako ng lungkot.
Ang sakit kasing malaman na nasasaktan ko siya.
At…
heto ako ngayon sa harap niya, sumusugal.
May chansang maging Masaya
At
May chansang masaktan
“Ge, pwede ba tayong mag-usap.”
Nakita ko siyang ngumiti.
Pilit na ngiti.
Nginitian ko siya bilang sagot sa ngiting pinakita niya.
‘bahala na’ sabi ng utak ko
“Tara, pasok tayo.”
Tumalikod siya aktong papasok papaloob
Pero hindi alam kung papaano ko ginawa yung, pero parang may pwersang gumalaw sa kanang kamay ko at hinila yung isang kamay niya papalapit sa akin.
“You know what? It …seems… right… now …that…” sinasabi ko habang nakatingin pa rin direkta sa mga mga mata kasabay ang panginginig dahil sa kabang nararamdaman ko ngayon.
“ all …I’ve ever done in my life is …. making my way here to you.”
He nodded.
“Yung kahit anung galaw at kilos ko sayo pa rin”
“Ikaw pa rin kasi”
“ikaw pa rin yung pinagbagsakan nito.” I said as I motioned my heart.
“Dati iniisip ko na merong isang perpektong tao para sa lahat ng tao sa mundo, alam mo yun?”
“At kapag nkita mo yung taong yun. Parang the rest of the world magically faded away..”
“At parang kayong dalawa ng soulmate mo ay nasa loob ng isang protective bubble..”
“Hindi…Hindi…”
“Hindi ko naman kasi alam na sa unang beses ay masasaktan ako ng ganito”
“Na parang ayaw ko nang umulit pa.”
“Pero, pero ang totoo, wla nmn talagng bubble”
“Ang ibig kong sabihin, na tayo mismo yung gagawa nung bubble.”
“Ang ibig kong sabihin na ang buhay at ang mundong ay binubuo ng mga desisyong pinipili ng mga tao.”
“Na may choice ang bawat isa kung anu yung susuoting damit sa umaga o kahit yung mismong kakainin niya pag-dating ng pananghalian.”
“Na may choice ang isang tao para mangalagaan yung bubble na binuo nila.”
“Na may choice ang isang tao…”
“Kung hahayaan niyang manatili siyang malungkot o…”
“Kung mas pipiliin niyang maging Masaya”
“Ang ibig kong sabihin…”
“Andito ako ngayon”
Hinawakan ko yung kamay niya
“…nkatayo sa harap mo”
Sinabi ko habang ibinubukas ko ang palad niya at iginuguhit sa dito ang isang hugis puso.
“At pinipili kong maging Masaya”
“Kasama ka.”
Sabay paglapat ko nung kamay niyang ginuhitan ko ng puso ko sa may dibdib niya kung saan naroon din yung puso niya.
AUTHOR’S NOTE: Okay, bitin. Miss niyo ko? Charot after 1 month makakpag-update na din ako. Siningit ko lng tlga ito ngayon araw kasi alam kong madaming nag-aabang. Naalala niyo yung nagdrowing din ng puso si Ge sa palm ni Sasa. Wla lng favorite ko ksi yun. Hahahha.
Ang tanong ngayon ay kung sinagot na ba ni Gerald si Sasa, matapos ang mahabang monologue/proposal ni Sarah.
So Katulad pa rin ng dati 143 votes and comments.
:))
