Sin Fin

18. Bölüm

İyi Okumalar :)

Rüya Demir'den

"İki gün sonra Aras'ın doğum günü"

Ece'nin dediği şeyle ikimizde sessiz kalırken o devam etti.
"Bunu söylemek için Irmağı da bekledim çünkü
ona bir süpriz yapacağız ve yardımınız lazım."
Biraz şaşırmıştım. Onları tanıyalı çok fazla zaman olmazken o kadar şey yaşamıştık, günler sonra beraber tatile gelmiştik ve şimdi ise Aras'ın doğum gününden bahsediyorduk. Hayatıma girmeleri beni mutlu
etmişti doğrusu. Dizimin üstünde duran yastığa dirseklerimi koyup elimi çenemin altına yaslayarak daldığım düşüncelerden Irmak'ın sesiyle sıyrıldım.

"Peki ne yapacağız?"

"Öncelikle yaptığımız hiçbir şeyi Aras'a belli etmeyin. Çünkü ne zaman süpriz yapmaya kalksak en ufak hareketimizden herşeyi anlıyordu ve kutlamamızı istemiyordu. Tabii biz onu dinlemiyoruz. Özellikle Burak her seferinde belli ediyor, ona da dikkat etmeliyiz. Bakın kızlar
Aras geçtiğimiz seneki doğum gününde babasıyla kavga etti, bu yüzden bende bu seneki doğum gününün diğerlerinden daha güzel olmasını istiyorum."
Eceyi dikkatlice dinliyorken aklıma tek bişey takılmıştı. Aras geçen seneki doğum gününde neden babasıyla kavga etmiş ki?

"Tamam da, Aras neden geçen seneki doğum gününde babasıyla kavga etti?" Ece derin bi nefes aldı.

"O gün Aras, babasıyla başka bir kadını evlerinden çıkarken görmüş. Annesinin üstüne başka bir kadınla birlikte olması onu çok sinirlendirmişti. O yüzdende şirkete gidip
babasıyla tartışmış, o sinirle eve geldiğinde hiçbir şey demeden odasına çıkmıştı. Yani anlıyacağınız o günki parti boşa gitmişti."
Cidden babası böyle birşey yapmışmıydı? Şuana kadar Aras'ı pek tanımasamda annesine değer verdiğini biliyordum. Aklıma Irmak'ın annesiyle babasının kavgası gelmişti. Esma teyze Irmağa onu aldattığını söylemiş. Bu konuyu açmıyordum. Irmak zaten yeterince üzülmüştü.

"O yüzden mi babasıyla fazla görüşmüyor?"

"Aynen öyle, buraya gelme amacımızda buydu."

"Evde kutlayıp okuldakileride çağırsaydık daha iyi olmazmıydı Ece"

"Aras kalabalık ortamları sevmiyor." Ece Aras'ı iyi tanıyordu. E tabii kaç yıldır arkadaşlar.

"Peki şu parti için neler yapacağız?" dedim gülerek.

"Aramızdan birinin markete gidip malzemeleri alması lazım."

"Burakla Irmak gider."

"Allah aşkına beni şununla yalnız bırakmayın ya."

"Birşey olmaz, alt tarafı markete gideceksiniz"
Irmak oflasada en sonunda kabul etmişti.

"Ben ne yapacağım Ece?" Ece düşünürmüş gibi bir ses çıkarttı.

"Hmm şey..."
"Heh buldum! Şarkı söyleyeceksin.
Geçen partide Arasla birlikte söylemiştin. Çok güzeldi." Ben normalde çoğu kişinin yanında utanır şarkı söylemezdim. O gün partide herşey bi anda gelişmişti ve mecbur söylemiştim. O sahnede Arasla söylediğim için onun yanında söyleyebilirdim heralde. Çünkü bu halimle hiçbir şey yapamazdım, sadece şarkı söyleyebilirdim.

"Hepinizin yanında mı söyleyeceğim?"

"Neden olmasın? Hem Irmak gitar çalıyor diye biliyorum. O çalar sende söylersin işte." fena fikir değildi aslında. Ona bi hediye alamazdım. En iyisi şarkı söylemekti.

"Pekala"

"O halde uyku zamanı! Yarında alışverişe çıkarız" Burak, Can ve Aras'ın hala aşağıda olduğunu hatırladığımda