Sin Fin

21. Bölüm

Kör bi karakterin ağzından yazı yazmak çok zor:O
Ama olsun hihi Rüyaşkıma değer ♥♥
Sınavlardan dolayı biraz geciktim sörry:/

İyi Okumalar :)

Multimediadaki 'Aras & Rüya' (şarkıyı da dinleyebilirsiniz :))

Rüya Demir'den

Telefondan gelen Yağmur'un sesiyle şaşkınlığım biraz daha artmıştı. Sonra dediği şeyleri idrak etmeye çalıştım.
"Seni iyileştirecek doktoru bulmuş olabilirim." kalbim heyecanla çarpmaya başladığında sevinçten gülmüştüm. Diğerleri ise susmuş bizi dinliyordu.
Bu sefer iyileşecek miydim? Herşey bitiyor muydu? Karanlıktan tamamen kurtulacak mıydım? Gülümsemem hala yüzümde dururken, Yağmur'un sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Rüya? Orada mısın?"

"Buradayım. Sen, bizim evde misin?" dedim sevincimi belirten bir sesle. Bu halimi anlamış olacak ki oda gülmüştü.

"Evet, Seda abla mutfakta. Benim geldiğimi duyunca işten izin alıp çıkmış. Ama sana söylediğimi o daha bilmiyor. Gel beraber konuşalım."

"Tamam. Ben hemen geliyorum." telefonu tam kapatıcaktım ki

"Şey Rüya, dikkatli ol." gülümsedim.

"Merak etme. Olurum." telefonu kapattığımda Ece merakla lafa atladı.

"Noldu? Kimdi o?" üstümdeki battaniyeyi dizlerimden çektim ve koltukta düzgünce oturdum.

"Kuzenim, bize gelmişte onun yanına gitmem gerekiyor."

"Tamam o zaman biz sizi bırakalım. Zaten çıkacaktık değil mi Can?" dedi, sesi hemen çaprazımdan gelen Aras.

"Aynen. Ece sende gel, senide bırakalım."

"Ooh, hepiniz gidin. Ben evde tek ne yapacağım acaba?"

"Sende bizimle geliyorsun Burak." Can'ın dediği şeyle Burak bunu bekliyormuş gibi hızla ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Hadi muzlu pastam, gidelim." Irmakta diğer kolumdan tutup kalkmama yardım ederken aklıma gelen şeyle durdum.

"Benim değneğim ne-" daha sorumu tamamlamadan Aras yarıda kesti

"Bende."

___

Aras Karayel'den

İki gün önce...

Sabah erken saatte yazlıktan dönmüştük.
Diğerleri birden niye böyle bir karar verdiğimi sorsalarda onlara hiçbişey söylemedim. Ne söyleyebilirdim ki? 'Babam bir kadınla evlenmek istiyor ve ben gidip onunla bu konu hakkında tartışacağım!' diyemezdim, belki daha sonra. En çokta Ece ve Burak güzel bir tatil yapamadıkları için üzülmüşlerdi ama sonra Rüya, kendisi yüzünden kötü bir tatil olduğunu söylediğinde, onlarda tatili boşverip onunla ilgilenmişlerdi. Doğum günlerimi pek umursayan birisi değildim. Rüyada o gün bi anda kayıp düşmüştü. Bana bu yüzden kendimi suçlamamamı söylüyordu ama suçluyordum. Suçluyum.

Şimdi ise abimin ısrarı üzerine bi cafede buluşmuştuk. Abimle çok görüşmüyorduk ama birbirimize karşı soğukta değildik.
Beni buraya çağırdığında ne konuşacağını sormuştum ama o sadece beraber vakit geçirmek istediğini söylemişti. Bende kabul edip söylediği yere gelmiştim. Cafe-bar tarzı biryerdeydi. Böyle yerlerde pek takılmasamda, ortama yabancı değildim.
(şaşırdığınızı duyar gibiyim ;d ama canlarım her wat. karakteri aynı değil. Benim Arascığım, sarhoş olmuş insanlar, iğrenç içki kokusu ve birbirine girişen insanlar görmekten nefret ediyor.)