မပြင့္လင္းလြန္းတဲ့သူ႔ကို စိတ္ဆိုးလြန္းလို႔ အိမ္အျပင္ထြက္ၿပီး ေရာက္တင္ရာရာေလွ်ာက္သြားေနခ်ိန္
ဆိုင္ေလး တစ္ခုေရွ႕မွာ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းနဲ႔ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစုေနၾကတာမို႔ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ဝင္ၿပီး စပ္စုမိတယ္
" တဆိတ္ေလာက္ ~ "
" Nae .. ? "
" ဟို .. ဘာကိုေစာင့္ေနၾကတာလဲဟင္ "
" Aww .. Hyung ရဲ႕ ဒီဆိုင္ကမုန္႔ဆိုင္ေလ
မုန္႔ကိုကိုယ္တိုင္ဖုတ္ၿပီး ပါဝင္ပစၥည္းေတြကလဲ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြမို႔ ဒီနယ္မွာအရမ္းေက်ာ္ၾကားတာေလ "
" ေဩာ္ ~ မုန္႔ဝယ္ဖို႔တန္းစီေနၾကတာလား "
" မဟုတ္ဘူး Hyung ရဲ႕ .. စိတ္မေကာင္းစရာပဲ
ပိုင္ရွင္က Seoul ကိုေျပာင္းေတာ့မွာမို႔လို႔ ဒီနယ္ကသူ႔ေဖာက္သည္ေတြကို လက္ေဆာင္မုန္႔ေတြအလကားဖုတ္ေပးခဲ့တာေလ "
" Aww ..
ခုလိုေျပာျပတာေက်းဇူးပဲေနာ္ ညီေလး "
" Hyung ေရာ့ေလ .. က်ေတာ့္မုန္႔ယူသြား
ၿပီးရင္စားၾကည့္ .. ပိုင္ရွင္ေျပာင္းသြားလို႔
ဝမ္းနည္းရတဲ့က်ေတာ္တို႔စားသံုးသူေတြရဲ႕
ခံစားခ်က္ကို Hyung နားလည္သြားလိမ့္မယ္ "
" အင္းးး ယူသြားၿပီးစားလိုက္မယ္ေနာ္
ေက်းဇူးပါ .. "
မုန္႔ဆိုင္ေရွ႕မွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးေကၽြးတဲ့မုန္႔ကို
လမ္းသြားရင္းစားၾကည့္ေတာ့ အရမ္းကိုအရသာရွိတဲ့မုန္႔ပါလား ဆိုၿပီးမွတ္ခ်က္ခ်မိပါတယ္
ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီနယ္က စားသံုးသူေတြႏွေျမာတသျဖစ္မိတာေပါ့ ..
က်ေတာ္လည္း အျပင္မွာ ေလွ်ာက္သြားေနရတာေတြလဲၾကာလာၿပီ
အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ မပြင့္လင္းသူႀကီးကိုလည္း စိတ္ဆိုးေျပၿပီး စိတ္ပူရေကာင္းမွန္းသိလာၿပီမို႔
ညေနေစာင္းေလးမွာ အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္
က်ေတာ္ သူရွိေနမယ့္ အိမ္ေပၚထက္က က်ေတာ္တို႔အိပ္ခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ
သူ ေရခ်ိဳးေနသံေလးၾကားေနရတယ္
က်ေတာ္လဲ အျပင္ကိုေန႔တစ္ဝက္နီးပါး ေလွ်ာက္သြားထားတာမို႔ ေညာင္းေနၿပီမို႔
ဝရံတာဘက္ကိုထြက္လာၿပီး
ထိုင္လို႔လဲရ လွဲအိပ္လို႔ရတဲ့ ကုတင္ရွည္ရွည္ေလးေပၚ
သက္ေတာင့္သက္သာထိုင္ရင္း
Bucheon ရဲ႕ ေနဝင္ခ်ိန္အလွကို
ၾကည့္ေနလိုက္တယ္
