Chan အႏုပညာေက်ာင္းမွာ
ပညာသင္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာတဲ့အခါ
Entertainment တစ္ခုမွာ Audition ဝင္ေျဖခဲ့ၿပီး
ဝင္ခြင့္ရသြားေတာ့
သူ႔အေနနဲ႔ training ဝင္ရင္
အိမ္ျပန္မလာျဖစ္ေတာ့လို႔
Trainning မဝင္ခင္အခ်ိန္ေလးမွာ က်ေတာ္နဲ႔ခရီးအတူတူထြက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔
ခရီးအတူမသြားခင္ က်ေတာ့္ရံုးကအလုပ္ေတြ ျပတ္ေအာင္အၿပီးဖ်က္ေနရပါတယ္
" အိမ္ျပန္ေနာက္က်တယ္ "
အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ ည ၁၁ နာရီ
အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ တစ္အိမ္လံုးေမွာင္မဲေနၿပီး
ဧည့္ခန္းကေအးစက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
သူ႔ရဲ႕ ခက္ထန္ထန္ေလသံေၾကာင့္ က်ေတာ္ လန္႔ျဖတ္သြားရတယ္
" အင္း..အင္း Chan အလုပ္ေတြမျပတ္ေသးလို႔ "
" Hk ... အလုပ္ လုပ္ေနတာက ေကာ္ဖီဆိုင္မွာလား "
" ဟင္ ... Chan ဘာကိုေျပာတာ ? "
" ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး
အိပ္ေတာ့မယ္ "
သူေျပာတာကိုမၾကားလို႔
ေနာက္တစ္ခါ ေမးေနတာမဟုတ္ဘဲ
က်ေတာ္မ်ား နားၾကားမွားေနတာလားဆိုတာ
ေသခ်ာခ်င္လို႔ ထပ္ေမးတာပါ
အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရၿပီး
ပင္ပန္းေနတာကိုလဲမသိေတာ့
သူတခုခုအထင္လြဲေနတာကိုေျဖရွင္းရဦးမယ္ေလ
အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မီးအိမ္ေလးရဲ႕အလင္းေရာင္ခပ္ပ်ပ်ေလးကလြဲရင္ ေမွာင္မဲေနတယ္
လွဲ အိပ္ေနတဲ့ သူ႔အနားကို
တင္ပါးလႊဲေလးသြားထိုင္ေတာ့ ေစာင္ကို ေခါင္းဖံုးသည္အထိျခံဳပစ္လိုက္တယ္
ပံုမွန္အခ်ိန္ဆို သူအိပ္ခ်င္ေနမွာပဲဆိုၿပီး လႊတ္ထားတက္ေပမယ့္ အခုက သူက်ေတာ့္ကို
အထင္လြဲေနခ်ိန္ေလ
အထင္လြဲေနတာေျဖရွင္းဖို႔အတြက္
သူျခံဳထားတဲ့ ေစာင္ကိုဆြဲခ်လိုက္တယ္
" Chan ခုနက ဘာေျပာတာလဲ "
" ဘာမွမဟုတ္ဘူး "
" Chan အဲ့လိုႀကီးမလုပ္နဲ႔ေလ
Hyung တခုခုမွားေနရင္ေတာင္
Hyung ကိုေျဖရွင္းခ်က္ေပးေလ "
" ေန႔လည္က ေကာ္ဖီဆိုင္ေရာက္တယ္ "
" အင္း .. Hyung ကိုေတြ႕ရင္ဘာလို႔မေခၚတာလဲ "
