ကိုယ္ဝန္က ၈လေက်ာ္လို႔ ၉လထဲ
ေရာက္လာတဲ့အခါ ဗိုက္စူပံု႔ပံု႔ေလး ကေန ဗိုက္ေဖာင္းေဖာင္းကားကားေလးအျဖစ္သို႔
ေရာက္လာပါၿပီ
ေမြးခါနီး ဖြားခါနီးအခ်ိန္ျဖစ္လာေလ
က်ေတာ့္မွာ သူ႔ကို ပိုပို ဂရုစိုက္ရေလပါပဲ
သူက အခုတေလာ အစားလဲ အရမ္းမစားေတာ့သလို
ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈလဲ အရမ္းနည္းေနပါၿပီ
ေျခေထာက္ကေလးေတြကလဲ ေဖာင္းကားေနၿပီး
လူကလဲ ဝဝၿဖိဳးၿဖိဳးေလးျဖစ္ေနပါတယ္
" ဗိုက္ဗိုက္ေရ ေဆးေသာက္ရေအာင္ "
သူကေတာ့ထိုင္ေနက် TV ေရွ႕မွာပဲ
ေပါက္ေပါက္ဗူးကို ေပါင္ၾကားထဲညႇပ္ၿပီး
Runningman ၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္
ၾကည့္ေနရင္း ရယ္စရာပါလာျပန္ေတာ့
တခြိခြိနဲ႔ရယ္ေနတာ ပူေနတဲ့ဗိုက္ကေလးကပါ
လႈပ္တုတ္တုတ္ေလးျဖစ္ေနေလရဲ႕
" အားးး! ေဆးႀကီးကနံလိုက္တာကြာ "
သံဓာတ္အားေကာင္းတဲ့ ေဆးမို႔လို႔
သံေခ်းေစာ္နံတာကို က်ေတာ္သိပါတယ္
သူ အဲ့ဒီ့ေဆးကိုေသာက္လိုက္တဲ့အခါတိုင္း
မ်က္ႏွာမေကာင္းတာေၾကာင့္
က်ေတာ္ ေသာက္ၾကည့္လိုက္တာ
အနံ႔အရသာ အရမ္းဆိုးပါတယ္
ဒါေၾကာင့္လဲ သူ႔အစား ကိုယ္ေသာက္ေပးခ်င္ေပမယ့္
ကိုယ္က ကေလးေမြးမယ့္သူမွမဟုတ္တာ
သူေမြးရမွာဆိုေတာ့ သူအားရွိေနမွျဖစ္မွာေလ
" Chan ! .. ငုတ္တုတ္ေမ့ေနတာလား
ဖုန္းလာေနတယ္ေလ .. သြားကိုင္လိုက္ဦး "
သူ႔မ်က္ႏွာေလး တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း
ၾကည္ႏူးေနစဥ္ ဖုန္းသြားကိုင္ဖို႔
ထေအာ္လိုက္တာမို႔ လန္႔သြားရတယ္
တကယ္လည္း အသံျပဲလာတဲ့ ဗိုက္ဗိုက္ပဲ
" Hello ... Nae noona "
" Nae .. Nae .. က်ေတာ္ သြားလိုက္မယ္ေနာ္ "
Noona က ႏိုင္ငံျခားကေန ဖုန္းေခၚၿပီး Omma
ေနမေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းကို လွမ္းေျပာတာမို႔လို႔
က်ေတာ္ seoul ကို ခဏေတာ့ျပန္သင့္တယ္ေလ
" Hyun .. Omma ေနမေကာင္းလို႔
ကိုယ္ Seoul က အိမ္ကို ခဏသြားဦးမယ္ေနာ္ "
" ဟင္ .. Hyun လဲ လိုက္မယ္ေလ "
" ဗိုက္ဗိုက္ေရ .. ကိုယ့္ဗိုက္ကိုယ္လဲျပန္ၾကည့္ပါဦး
မၾကာခင္ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ့္ ဗိုက္နဲ႔ေတာ့
Seoul ကိုမလိုက္ပါနဲ႔ကြာ .. "
