" Hyun .. ကိုယ္ဝန္ရွိေနၿပီတဲ့ "
" ဘာ ! "
အေစာပိုင္းတုန္းက နဲ႔ အေနအထား ကြာျခားစြာ
သူ႔မ်က္ႏွာမွာ စိတ္ညစ္သြားတဲ့အရိပ္အေယာင္
ဘာလို႔လဲ စိတ္ထားအရမ္းႏူးညံ့တဲ့သူက
သူ႔ဆီမွာ သူနဲ႔က်ေတာ္ ၂ေယာက္ေပါင္းထားတဲ့ ရင္ေသြးကေလးေလးရွိေနတာကို
ဘာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္သြားရတာလဲ
" Congratulation သားေလး "
" Omma .. နည္းနည္းေလးေတာင္
မအံ့ဩဘူးလား
Omma ရဲ႕သားက သဘာဝလြန္အျဖစ္ကိုျဖစ္သြားတာေနာ္
ဘယ့္ႏွယ္ .. ေယာက်ာ္းေလးက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စရာလား "
" Hyun !! .. မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ? "
က်ေတာ့္ရဲ႕ေအာ္ဟစ္သံကိုေတာင္
သူဂရုမျပဳႏိုင္ေသးဘဲ
Ommonie ကို စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနတယ္
သူဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္းႀကီးတျခားလူတစ္ေယာက္လို ေျပာင္းလဲသြားရတာလဲ
" Omma !!!! ဘာေၾကာင့္ျပံဳးေနတာလဲ "
" သားေလးမွတ္မိလား
သားေလး အလယ္တန္းတုန္းက
အူအတက္ေပါက္လို႔ ခြဲစိတ္ရၿပီး
အဲ့တည္းက တစ္ကိုယ္လံုးကို
စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္တာ သဘာဝနဲ႔ဆန္႔က်င္ၿပီး သားအိမ္ပါလာတာကို သိလိုက္ရတယ္ေလ
ဒါေၾကာင့္ သား ကေလးေလးရလာတာကို
Omma က မအံ့ဩေတာ့ဘူး "
Ommonie ရဲ႕ရွင္းျပသံအရွည္ႀကီးအၿပီးမွာ
လူနာကုတင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး
တေနရာတည္းကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္
စကားလံုးဝေျပာေတာ့ဘူး
ေဆးရံုမွာ သူ႔က်န္းမာေရးစိတ္ခ်ဖို႔အတြက္
ေနရတဲ့ ၂ရက္အတြင္းမွာလဲ
က်ေတာ့္ရဲ႕ စကားေတြ နဲ႔ ေမးခြန္း ေတြကို
အင္း .. ဟင့္အင္း .. ဒီစကားလံုးေတြနဲ႔ပဲ
အေျဖေပးေလတယ္
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့
သူ အံ့အားသင့္ေနလို႔ေနမွာပါေလ
" ကိုယ္ .. Hyun ေဆးရံုဆင္းဖို႔အတြက္
သြားစီစဥ္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ "
ကုတင္ေပၚလွဲေနတဲ့ သူ႔ႏွဖူးေလးကို
အနမ္းေလးေပးၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့
အင္း ဆိုတဲ့စကားသံမွလြဲ၍
က်န္တဲ့စကားကိုမေျပာ
ဘာျဖစ္လို႔ အရမ္းသူစိမ္းဆန္သြားရတာလဲ Hyun ရယ္
က်ေတာ္ Hyun ေဆးရံုကဆင္းဖို႔ အားလံုးစီစဥ္ၿပီးလို႔
အခန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့
အဝတ္ေတြ နဲ႔ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ကို Ommonie က သိမ္းေနတယ္
Hyun ကေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ မလႈပ္မယွက္ ထိုင္ေနတုန္း
တေနရာတည္းကို ေပါက္ထြက္မတပ္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနရင္းေပါ့
