Açılan kapı ile derin bir nefes aldım. Aslında olay şimdi başlıyordu.
"Ah hadi ama güzelim bu kaçıncı hayal kırıklığı"bu cümle sadece dudaklarımın kıvrılmasına sebep olmuştu.
"Sana güzel bir anlaşma sunmuştum ama" bu sefer sesli bir şekilde kıkırdamıştım.
"Kabul ettiğimi söylemedim"dediğimde sessizliğin oluşması kahkaha atmama sebep olmuştu. Karşımdaki çocuklara baktığımda bana deliymişim gibi bakıyorlardı. Aslında daha delirmedim.Ama delirmeme az kaldı.
"Ah senin iyiliğini düşünende suç" deyip önümdeki silahı aldı ve etrafımda dolaştı.
"İyiliğimi düşünmeni de istemedim senden. Neden gelin güvey oldun?" Nereden geliyordu bu cesaret?
"Yürek mi yedin sen?"Demesiyle gülmemi tutamamıştım.
"Belki"diye dışa vurdum korkusuzca düşüncemi.
"Benimle oyun falan mı oynamak istiyorsun?"dudağımı dişledim ve gülümsememi genişlettim.
"Evet dostum zeki çıktın.Ama sandığım kadar değilsin"kıkırdamaya devam ettim.Çünkü onu sinir etmeye devam etmeliydim.
"Zaman kazanmaya mı çalışıyorsun?" dediğinde gözlerimi şaşkınlıkla açarak ona baktım.
"Ovv sandığım kadar zeki olmaya yaklaştın ama bir şey deyim mi?....hala sandığım kadar zeki olamayacaksın"suratıma yediğim tokat canımı yakmamıştı bile sadece gülmeme neden olmuştu.
"O öldürmedi"dedim direk konuya girerek.Etrafımda adımlarını atmaya devam etti.Cevap gelmeyince tekrarlamaktan çekinmedim."O öldürmedi. bu kardeşinin kendi seçeneğiydi" dememle adımlarını bırakıp görüş açıma girdi ve saçlarımdan tutup geriye çekerek başımı yukarıya kaldırmış oldu.
"Kendi elleri ile öldürmedi ama onun ölmesine sebep oldu" dediğinde kaşlarımı çattım. "Ne demek istiyorsun?" dedim her şeyi öğrenmek istercesine. Bir intihar olduğunu biliyordum ama sebebini de öğrenmek istemiştim.
"Bu şerefsiz..."elleri ile Taehyung'u gösterince ona baktım. başını yere eğmiş gelecek cümleyi bekliyordu."Kız kardeşimi terk ederek onu ölüme sürüklemiş oldu"
Bunu neden senden değil de Kang Dae denilen pislik herifin tarafından öğreniyorum Taehyung?
"Onu terk etmek zorunda kaldım, kendini öldüreceğini bilmiyordum"Taehyung'un araya girmesi iyi olmamıştı ama benim fikrim hala değişmemişti. Başkasından öğrenmek beni kırsa da aslında burada kırılmaya bile hakkım yoktu. Ben kimim ki sonuçta?
"Yine de kardeşim ölümü seçmiş bunun üstüne birşey yapamazsı-"
"Yaparım! O benim kız kardeşim. Tek varlığımdı ve ben onu kaybettim!Onun yüzünden! Bir aşk uğruna kendini feda etti! Bu çok saçma!"odada yankılanan sesine titrek kısık bir ses eklendi.
"Özür dilerim, bunun olmasını beklemiyordum ama elimde değildi" diyebildi Taehyung.Sesinden oldukça belliydi üzgün olduğu ve zaman onu tanıdığım kadarıyla bu konu yüzünden hep kendini suçluyordu. Ki onun yapabileceği seçeneği bile yoktu halbuki.
"Madem elinde değildi neden sevdin?!! Neden aşık ettin onu kendine?!"
"Bilmiyordum diyorum ! Bilmiyordum. Böyle olacağını bilmiyordum! Ben hiç mi üzülmedim? Ben sevdiğim kadını kaybettim, ben onun ölümünü değil , uzaktan sevmeyi tercih etmiştim. Böyle olacağını nereden bilebilirdim ki!"Bu sefer Taehyung'un sesini yükseltmesi içime işlemişti.
Sen neden bu kadar iyi kalplisin Taehyung?
"Bilemedin ama ben bunun karşılığını istiyorum! "Diye bağırıp Taehyung'a dönmesi ile taehyung gözlerini net bir şekilde onunla birleştirdi ve ağzından yine duymak istemediğim o iki kelime sökülmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sᴀᴠᴇ Mᴇ / I·ᴍ Fɪɴᴇ • KTH ✔
Fanfiction"#2-killer" "Sana bir görev vereceğim" dedi ellerini masasının üzerinde birleştirip gözlerini bana dikerken. "Senden isteyeceğim şeyde çok dikkatli ve atak olmalısın"heyecanla ne diyeceğini beklerken duyduğum şey beni şaşırtmışı.. "Kim Taehyung'u öl...