ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ တစ္ခါမွအခုလိုေဒါသမထြက္ဖူးဘူး...မနာၾကဥ္းဖူးဘူး..မမုန္းဖူးဘူး..မရြံဖူးဘူး..မခံျပင္းဖူးဘူး။
တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြအကုန္ေပးလိုက္တာ ''စစ္ဘုန္းေနခႏိုင္'' ဆိုတဲ့ေကာင္...။
"ေတာက္...ဟာကြာ....တီ....တီ....တီ....''
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ျခံတံခါးမဖြင့္ေပးလို႔...ဟြန္းသံကိုအက်ယ္ႀကီးအဆက္မျပတ္တီးေနမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေဒါသထြက္ခဲတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တယ္။ ကိုယ့္ေရာဂါအေျခအေနေၾကာင့္လည္း ပါတာေပါ့ေလ။ ဒါေတြကိုသိေနတဲ့အိမ္ကလူေတြလည္း အကုန္လံုးဘာျဖစ္လာသလဲ ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ကုန္ၾကတယ္။
အိပ္ေနတဲ့အဖိုးေတာင္ ဧည့္ခန္းထိထြက္လာရတဲ့အထိပဲ။
"ဂုဏ္ေလး.... ဘာျဖစ္လာသလဲ...အခုလိုမ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ ႐ွဴး႐ွဲျဖစ္လာတဲ့အထိ ဘယ္သူကဘာလုပ္လိုက္သလဲ..ဖိုးကိုေျပာစမ္း''
"မ မဟုတ္ပါဘူး...ဒီတိုင္းကေတာက္ကဆေလးပါ..ကားလမ္းေၾကာေတြက နည္းနည္းၾကပ္..ၿပီးေတာ့ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္လို႔ေဒါသထြက္မိတာ။ တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္...ကြၽန္ေတာ္အေပၚတက္ေတာ့မယ္ေနာ္''
အဖိုးရဲ႕ တံု႔ျပန္သံကိုကြၽန္ေတာ္ ေစာင့္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြအတြက္ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းေျပာျပလို႔မွ မရတာကိုး။
အခန္းတံခါးေလာ့ခ္ခ်ၿပီးတာနဲ႔....စူးခနဲေအာင့္ေနတဲ့ရင္ဘတ္တစ္စံုအတြက္ ေဆးတခြက္ကိုေျမာခ်လိုက္တယ္။
အခုျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြ အားလံုးအတြက္...ကြၽန္ေတာ္ေသေပးလိုက္ရမလား?
ေသေပးလိုက္ရင္ေရာ သူကကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့တာေတြ မာန္တို႔လင္မယားကို မေျပာေတာ့ဘူးတဲ့လား?
ၿပီးေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုးက ''အဖိုး'' ေဆြရယ္မ်ိဳးရယ္ ေျပးၾကည့္စရာ ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတာ။ အေဖ့အမ်ိဳးေတြလက္ထဲမွာ ၾကည့္႐ႈမယ့္သူမ႐ွိမွာစိုးလို႔ ေခၚလာၿပီးတည္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့တာ။ ငယ္ငယ္က သတ္ေသမယ္ လုပ္ၿပီးေဆးရံုတက္ရတုန္းကလည္း အဖိုးသိပ္ပင္ပန္းခဲ့တယ္။
YOU ARE READING
If your love isn't for me..?
Romance(Unicode) နဲ့ဖြည့်ပေးထားပါတယ်ရှင်။ "မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္ခဲ့မိလို႔... အျမဲၿမိဳသိပ္ထားခဲ့မိတဲ့ကိုယ့္အခ်စ္ေတြမင္းကိုအျမဲေပးခ်င္ခဲ့တယ္... ကိုယ္႔အျဖစ္က.. မိုးပ်ံပူေဖာင္းေလးတလံုးအျမင့္ကိုတက္ႏိုင္ဖို႔.. မိုးေပၚတက္သြားတာကို လွမ္းမဖမ္းပဲ.. ေငးေနလိုက္မိသလိုမ်ိဳး...
