Chapter - 22

4.2K 299 21
                                    

သိပ္မုန္းေနတဲ့သူနဲ႔ တစ္ခန္းတည္းတူတူေနရမွာဆိုေတာ့  ကေလးအတြက္ စစခ်င္းအေနၾကဥ္းက်ပ္ေနမယ္ လို႔ထင္တဲ့အတြက္...ကြၽန္ေတာ္လည္းေ႐ွာင္ေနေပးမိတယ္။

အိပ္ခါနီးအခန္းထဲဝင္လာေတာ့..ကြၽန္ေတာ္အရင္ဆံုးၾကည့္မိတာ ထမင္းပန္းကန္...တစ္ဝက္စားထားတာေတြ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္စိတ္နည္းနည္းေအးသြားတယ္ေလ။

ေစာင္ေခါင္းၿမီးျခံဳထားေတာ့ ကေလးအိပ္ေနလား ႏိႈးေနလား ကြၽန္ေတာ္မျမင္ရ..ေသခ်ာတာကေတာ့ မငိုေနေတာ့ဘူးဆိုတာပါပဲ။

ကုတင္ေပၚလွဲမိေတာ့ ကေလးနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ တူတူအိပ္ေနရတယ္ဆိုတဲ့ အသိက မခုန္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို အဆံုးအစမဲ့လႈပ္႐ွားေစၿပီး သတိလက္လြတ္ျပံဳးေနမိတယ္။

တစ္ဆက္တည္းမွာ...ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တူတူအိပ္ရမွာ ေအာ့ႏွလံုးနာတယ္ ရြံတယ္လို႔ ကေလးေျပာခဲ့တာသတိရသြားမိတယ္ေလ။

"ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ပါ ကေလးငယ္ရယ္..ႏိႈးလာတဲ့အခါ ကိုယ့္မ်က္ႏွာျမင္ရင္ ကေလးစိတ္ခုေနပါဦးမယ္..ကေလးသိသည္ျဖစ္ေစ မသိသည္ျဖစ္ေစ..ကေလးမႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ ကိုယ္မလုပ္ပါဘူး''

ကြၽန္ေတာ္လည္း တီးတိုးဆိုရင္း ေခါင္းအံုးတစ္လံုးယူၿပီး...ထိုညက စာၾကည့္ခန္းမွာပဲအိပ္စက္လိုက္ေတာ့တယ္။

🌞🌞🌞

"ႀကီးေဟ ႀကီးေဟ လုပ္ပါဦး...စင္ကုန္ၿပီလက္ကို..ပူတယ္...ဂြမ္...''

အသံျသျသႀကီးနဲ႔ ျပဲကားေအာ္ေနတာ..ဒီအသံ..ဘယ္သူ႔အသံျဖစ္မလဲ..
စစ္ဘုန္းေနခႏိုင္ ပဲေပါ့။
သူ႔အိမ္မွာ လိုက္ေနတာဆိုေတာ့လည္း...သူေတာင္ေအာက္ထပ္မွာ ကမာၻပ်က္မတတ္ေအာ္ေနတာ ကိုယ္ကေအးေအးေဆးေဆး အိပ္ေနႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး အမ်ားေျပာစရာျဖစ္ေနပါဦးမယ္ေလ။

"ဘာျဖစ္လဲ မသိပါဘူးကြာ..မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ တမင္ေအာ္ႏိႈးတာလားေတာင္ထင္ရတယ္...ဟူး''

ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ဝင္လိုက္ေတာ့..သြားတိုက္ေဆးထည့္ၿပီးသား သြားပြတ္တံနဲ႔ တဘက္တစ္ထည္အဆင္သင့္႐ွိေနတယ္ေလ။မွန္မွာလည္း စာကပ္ထားေသးတယ္.. ''အခ်စ္ကေလးေရ Morning ခ်စ္တယ္''
အမေလးဗ်ာ ဖတ္ၿပီးၾကက္သီးေတာင္ထသြားတယ္။

If your love isn't for me..?Where stories live. Discover now