Dwa życia

Rozdział 6

---------------SKIP TIME----2 miesiące później---------------

Ethan! Czy mógłbyś łaskawie ruszyć dupsko?! Idziemy na polowanie!- próbowałam obudzić mojego mate. 

Dobierałam właśnie ubrania. Wygodne ubrania. Wybieramy się wszyscy na polowanie. No nie licząc Ethana, który chyba nie idzie z nami. Jest Alfą innego stada, więc nie musi podporządkowywać się mojemu ojcu. I teraz pewnie zapytacie: 'Dlaczego dwa lata starszy od ciebie chłopak jest już samcem Alfa? Nie powinien przejść najpierw szkolenia?' Otóż nie. Rok temu zginęli jego rodzice. Wtedy przywódcy stada. A że mój mate to ich jedyny potomek, on przejął "władzę". Dziwię się tylko, że nigdy nie widziałam go tu na spotkaniu, ale cóż. 

Przyglądałam się w lustrze. Miałam na sobie szare dresy i białą koszulkę bez rękawów. Zobaczyłam za sobą odbicie srebrnowłosego chłopaka. Mężczyzna objął mnie w tali swoimi umięśnionymi ramionami. Ethan jest bardzo wysoki, bo około 190 centymetrów, moje 165 to przy nim pikuś. 

-Musimy iść na to polowanie?- wychrypiał mi cicho do ucha, przygryzając jego płatek.

-Owszem. Długo już nie polowałam, a po za tym nie długo przeprowadzam się do twojej watahy, więc chcę spędzić trochę więcej czasu z rodziną.- odsunęłam się od chłopaka i skierowałam w stronę drzwi.- Wkładaj na siebie jakieś dresy i chodź. No chyba, że chcesz iść w samych bokserkach. Twój wybór.- mój mate założył na siebie jakieś dresy i zszedł ze mną na parter. 

***

Biegliśmy w następującym porządku: Alfa-mój tata, za nim ja z Ethanem, moi bracia, Tristan, który dostał drugą i ostatnią szansę na poprawę, a na szarym końcu Omegi. Goniliśmy właśnie stado saren, wyjątkowo szybkie stworzenia. Rozdzieliliśmy się, aby zagrodzić im drogę. Ja z ojcem i mate biegliśmy cały czas prosto, moje rodzeństwo na prawo, a Omegi na lewo.

Dobiegliśmy do przestronnej łąki, której w życiu nie widziałam. Wyczułam zapach innych wilków, nie należących do naszej watahy. Cała nasza trójka stanęła w miejscu. Alfa rozejrzał się dookoła i zaczął się cofać, ale było już za późno. Otoczyła nas masa czarnych jak noc wilków. Wszystkie miały oczy koloru grafitu. Tylko jeden, z mojego punktu widzenia największy, miał bordowe ślepia. Podszedł on do mojego ojca, brązowego basiora o niebieskich oczach. Wtuliłam się w bok srebrnego olbrzyma.

~Nie wiem czy wiecie, ale to nasz teren i myślę mój drogi,- tu zwrócił się do mojego taty- że wiesz jaka kara spotyka tych, którzy naruszają granice.- złowrogi czarnuch spojrzał na mnie. Byłam zupełnym przeciwieństwem w tej gromadce. Moja sierść lśniła czystą bielą.

~O co mu chodzi?- zapytałam Ethana w myślach, tak żeby tylko on to "usłyszał".

~Z wrogimi stadami twój ojciec prawdopodobnie zawarł pakt, mówiący, że po naruszeniu granic przez kogoś z watahy, Alfa jest zobowiązany do oddania swojego następcy w ręce wroga. W tym przypadku ciebie.- po zobaczeniu mojej miny szybko dodał- Nie martw się, nie pozwolę na to!

~Hope, prawda?- zapytał się bordowooki basior. Pokiwałam łbem, aby potwierdzić. ~Zatem chodźmy!- mój ojciec zagrodził drogę (prawdopodobnie) sługom wroga, a Ethan zawarczał na niego. ~O to takie urocze...masz swojego mate. Lepiej żeby nam nie przeszkadzał!- warknął.

~Arthur, chyba pamiętasz nasz układ?- Ethan cały czas był pewny siebie.

~Z tego co wiem, on dotyczy twojego stada a nie jego!- syknął, a ja spostrzegłam, że jego oczy...zapłonęły?

~Od teraz również stada Luny- mój chłopak zawrócił, czarne zwierzęta rozstąpiły mu drogę, a ja z moim tatą poszliśmy za nim.

Cieszę się, że to on jest tym jedynym, ale czuję, że coś jest nie tak. Coś we mnie mówi mi, że coś się zmieniło.