The Faith I Found In You (Leap of Faith Book 4)

Chapter 40 - Father & Son

Bandang alas dose, nasa garden si Damon at hindi makatulog, sinubukang tumawag sa kanyang bunso.  Nang makita naman ni Richie na ang Daddy niya ang tumatawag sinagot niya ito.

Richie:  Dad, good evening... I'm so sorry.

Damon:  Okay ka lang ba? Are you safe? 

Richie:  Opo Dad. I just don't think it's good na makita ako ni Mommy baka lalo lang siyang magalit eh.  Ikaw Dad, are you mad at me too.

Damon:  Of course not, kahit naman si Mommy mo hindi yon talagang galit sa yo. Masama lang loob non tsaka nagseselos lang yon kasi may mahal ka ng iba eh.

Richie:  Pero Dad loving Wheng, does not mean I love her less.

Damon:  I know pero ang mommy mo nabubulagan yon ng selos niya. Son, I'm sorry for what your Mom did, ako na ang humihingi ng dispensa.

Richie:  That's what I am talking about... that's how love should be, kahit mali ka na inihihingi ka pa ng dispensa, minamahal ka pa rin kahit mali ka na. Pero si Mami, her love is selfish.

Damon:  Pasensiya ka na anak ha, kasalanan ko ito eh.

Richie:  Anong ibig mong sabihin Dad?

Damon:  Pinabayaan kong magisang dalhin ng Mommy mo ang pagsisilang sa yo.  Dapat sana nandon ako but I wasn't ang masakit ang akala kong naiintindihan niya, hindi pa rin pala dahil nagtanim siya ng sama ng loob and all this years kinimkim niya yon. But anyway, remember son, Mahal na mahal ka lang ni Mommy mo. Maybe she's doing it wrong pero still it is just because she loves you.

Hindi umimik si Richie.

Damon:  Son, stay safe okay. Please come home tomorrow morning, your mom usually leaves for office around 9am. May early breakfast meeting ako but I will be home by 10am.  Uwi ka magusap tayo.

Richie:  Okay Dad, don't worry about  me. Pahinga ka na po.  love you Dad.  Thanks!

Damon:  I love you son.

Naluha si Richie... ang nasa isip... "mabait talaga ang Daddy, ni hindi niya alam kung nasan ako basta gusto lang niya ay safe ako. Dakila din ang pagmamahal nito sa Mommy, may pinagmanahan naman pala ako. I am not a Bryant for nothing, katulad din ng Kuya at Ate niya they all know how to truly love."

Kumuha ng Scotch on the rocks si Damon, para antukin at naglakad-lakad sa garden iniisip pa rin ang nangyari ng araw na yon.  Samantala, hindi din makatulog si Dean, ngayon lang nagkaron ulit ng ganong kainit na argumento sa bahay nila.  Iniisip din niya ang bunsong kapatid, inaalala niya ito dahil napagbuhatan ng mommy niya.  Nakatayo siya sa may bintana at nagyoyosi, hanggang ngayon ganon pa rin kapag natetense hindi nito maiwasang magyosi. Napalingon siya sa ibaba at nakitang naglalakad ang ama.  Bumaba siya, kumuha ng sariling inumin at pinuntahan ang ama.

Bahagyang nagulat si Damon, ng magsalita si Dean mula sa likod niya.

Dean:  Can I join you Dad?

Damon:  Sure, may mabuting may kausap kaysa kinakausap ang sarili,

Dean:  Nasan kaya si Richie Dad? Sinunukan kong tawagan kanina naka-off ang phone niya eh.

Damon:  I just talked to him, he's fine, he's safe somewhere.

Dean:  Hindi niya sinabi kung nasaan siya?

Damon:  Hindi ko naman kasi, itinanong.  He is a young man now, hindi na natin kailangang malaman kung saan siya nagpupunta.  We just need to know kung safe ba siya kaya yon ang inalam ko.

Napatango-tango si Dean, iba talaga ang Daddy niya.

Dean:  Dad, palagay mo po ba seryoso ang Mommy sa mga sinabi niya kay Richie?