မနက္မိုးလင္းေတာ့ Chanyeol နဲ႔ Baekhyun Lay ရဲ႕ အေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတယ္
မနက္ခင္း ေဆာင္းနွင္းေတြေအာက္က အိမ္တစ္လံုးမွာ ခိုဝင္ေနေသာ ႏုနယ္ဆဲ လူငယ္နွစ္ေယာက္
Lay ဆိုဖာေပၚမွာ ေျခခ်ိတ္ၿပီး သူတို႔နွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေနတယ္
Chanyeol က ဘာမွ မသိေသးေပမယ့္ Baekhyun က သူ႔အစ္ကိုနဲ႔ တို္င္မွာစိုးလို႔ စိတ္လႈပ္ရွားေနပံုပင္
"Hyu!"
Baekhyun အသံတို႔ တုန္ေနမိတယ္
သူ႔လည္ေခ်ာင္းဟာ ေျခာက္ကပ္ေနသလိုပဲ
"Hyung ကို မေျပာပါနဲ႔ဦး"
"ဘာလို႔လဲ"
"Hyung--"
"Hyung က အႏုပညာနဲ႔ ပက္သက္ရင္ ေယာင္လို႔ေတာင္ မေတြးပါနဲ႔လို႔ေျပာထားတယ္"
"အဲ့ဒါ မမွန္လို႔လား"
"မင္းအတြက္ ဒါက လိုအပ္ေနတယ္ေလ"
"ဒါေပမယ့္ Chanyeol က----"
"Chanyeol က---"
Baekhyun စကားတို႔ ေရွ႕ဆက္မတတ္မိေတာ့ေပ
ေရွ႕ဆက္တတ္စရာ စကားဟာ မမွန္ကန္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္
သူ႔ျဖစ္ေစခ်င္တာနဲ႔ အမ်ားႀကီး ဆန္က်င့္ေနတယ္
Baekhyun Chanyeol ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္
Chanyeol က သူ႔မ်က္နွာေလးကို ျပန္ၾကည့္ေနတယ္
Baekhyun Lay ကို ျပန္ေျပာလိုက္တယ္
"Chanyeol က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝမ္းနည္းေစမယ့္သူ မဟုတ္ပါဘူး"
"ေသခ်ာလို႔လား Baekhyun"
"nae"
"Chanyeol က ကြၽန္ေတ့ာ္ကို ေပ်ာ္႐ႊင္ေစပါတယ္"
"မင္း ေပ်ာ္ေနရင္ ၿပီးတာပါပဲ"
"Hyung ေကာ္ဖီ!!"
Lay Luhan လာခ်ေပးေသာ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို လွမ္းယူလိုက္ရင္း ဇြန္းေလးနဲ႔ ထပ္ေမႊလိုက္တယ္
သူတည္ၿငိမ္စြာ ထိုေကာ္ဖီရည္ေတြကို ၾကည့္ေနမိတယ္
စိတ္ထဲက စိုးရိမ္ပူပန္မႈဟာ သူ႔ကိုလည္း ကူးစက္ေစတယ္
