Bu Benim Öykü'm •texting•

~22~

Şuan ne mi yapıyordum ?

Sandalyeyi yere yatırmış bir şekilde yandaki masanın sivri yerine gitmiştim.Elimdeki ipleri keme umudu ile.

Olmuyordu.İpler çok kalındı.Susamıştım,açtım.Saat kaçtı haberim yoktu.

Makine sesleri gelmeye başlamıştı.Bir kaç saate inşaat başlayacaktı ve ben burada ölecektim.

Bilmem kaç yıl önce...

Kaanı görecektim bir kez daha.Evet onu seviyordum.Fakat o beni hiç takmıyordu.

Araslarla aynı kafede buluşmaya gittik.Buse denen o kızıda getirmişti.

Arkadaşız dese de pek inanmıyordum.

"Selam millet !" dedi Aras.Bende hafifçe gülümsedim.Sanki Buse Arasa birşeyler hissediyordu.Yani bakışları...Yok canım olmaz.

Kaan ise sinirli bir şekilde oturuyordu.Sohbet muhabbet derken Buse ile Aras baya iyi anlaşmıştı.Kaan sinirle elimi tutup beni arka bahceye çıkardı.

"Sevgilim olsana ?"

"Ne ?" dedim şaşkın bir ses tonuyla.

"Senden hoşlanıyorum,sende benden.Sevgilim ol işte."

"O-olur." dedim.

Bugünden..

Evet salaktım.Baya bildiğiniz salaktım.Hemen beni kenara çekip sevgili olalım demesinden birşey çıkarmalıydım.

Ama daha 10.sınıftım.Böyle şeylere aklım pek yetmiyordu.

Başımın ise kanaması durmuştu.Ve canım yanıyordu.Açlıktan kendimi kaybetmiş gibi hissediyordum.

Ayağa kalkmaya çalışınca tekrar düştüm.Ve hata yaptım.Masanın orda olduğumu unuttum ve kafamı çarptım şimdi ise başım dönüyordu.

İnşaat ise başlamıştı tavandan birkaç taş düşüyordu.

Bu olaylar hep benimi bulurdu ?

Dışarıdan ise bağırma sesleri geliyordu.

"Durdurun ! İnşaatı durdurun !"

"Noluyor beyefendi kimsiniz ?!"

"Bıraksana lan benim ikizim burada !"

"Beyefendi her yer kontrol edildi.Ne ikizi ?"

"Bırak dedi lan sana bırak."

Gülümsedim,gelmişlerdi,biliyordum.

Daha fazla dayanamadan kendimi karanlığa bıraktım.

~~~~~~~~~•~~~~~~~~~~

Şimdi bu olayları bitirip artik gizli ile konuşmalarına başlıcam.Tşk.