Uyandığım zaman uzun bir süre beyaz duvarla bakıştım.Aman ne hoş beyaz,beyaz.
Etrafa baktığımda kolumdaki seruma baktım.Tam serumu çıkartıcakken elimdeki sargıyı fark ettim.
Demek bardak elimi kesmiş.
Sen çok zekisin.
Biliyorum tşk.
"İyimisin kuzum ?" diyen İrem ablama baktım."İyiyim İrem abla." dedim doğrulmaya çalışarak.O sırada başıma ağrı girdi.
"Dur,dur !" dedi Aras ve yatakta doğrulmama yardım edip geri yerine oturdu.
Herkes burdaydı.Ayaz bile."Ayy annecim çok korkuttun bizi." dedi annem."Önemli birşey yok ya..." dememle içeri doktor girdi.
"Evet önemli birşey yok.Fakat sağlığımıza biraz daha dikkat etmeliyiz." dedi.E ama bu çocuk bizle yaşıt gibi duruyor ?
"İçeridekileri dışarı alabilirmiyiz lütfen.Hastamızın dinlenmesi lazım.Daha sonra işlerimi yapıp çıkabilirsiniz." dedi.
Annem ve babam gelip alnımdan öptüler.Herkes çıktıktan sonra doktor yanıma geldi.Ve birkaç dosyaya baktı.
"Evet.Büyük ihtimalle aç kalmışsınız ve buda bayılmanıza neden olmuş." dedi.Başımı salladım.Bana yaklaştı kaşlarımı çatıp geri çektim kafamı.
"Merak etmeyin.Sadece kaşınızdaki yaraya bakıcam." dedi.Kaşımda yara varda benim mi haberim yok ?
"Ne kaşı ne yarası ?" dedim.Ayna getirdi ve kaşıma baktım.Ciddi ciddi yarmışım.
"Cam parçaları gelmiş olmalı." diye mırıldandım."Şimdi siz dinlenin biz de biraz daha kontrol edelim sonuçlarınızı daha sonra çıkarsınız." dedi.
"Şey acaba bir şey sorabilir miyim ? Siz kaç yaşındasınız ?" dedim."19.Şuan burda deneme amaçlı çalışıyorum.Burada da denemek amaçlı gönderildim.Sizin doktorunuzun işi olduğu için birde." dedi.
"Ha anladım." dedim."Geçmiş olsun." diyerek odadan çıktı.
Ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
~
"Sizce yaşıyor mu ?"
"Yaşıyor gibi ama o en ufak sese kalkardı."
"Ulan o kadar başında şarkı söyledim.Takmıyor."
"Kafasınıda çarpmış ? Birşey olmasın."
"Ay bunamı birşey olacak.O senden benden sağlam be !"
Hızla gözlerimi açmamla başımdaki Aras,Yunus,Elisya,Azra ve Ayaz geri çekildi.
"Ya bir uyutmadınız başımda dır,dır." diyerek kalktım.
"Nasıl uyutmadık be.Sabahtan beri kaldırmaya çalışıyoruz tık yok." diyen Elisyaya gözlerimi devirip su bardağına uzanmaya çalıştım.
"Dur ben uzatırım." diyen Ayaza göz ucuyla baktım.Hayır diyemem valla.
"Teşekkür ederim." diyerek elinden aldım ve içtim."Herneyse iyiysen gidiyoruz biz." dedi Aras ve hepsi odadan çıktı.
Ağzım açık arkalarından bakarken "Ağzını kapa ağzını !" diyen Ayaza baktım.
"Sen niye gitmedin ?" dedim."Çünkü şuan tek kalmaman lazım." dedi ve başucuma oturdu.
"İkizim yanımda bile değilken daha yeni tanıştığım çocuğun yanımda olması.Çok saol cidden." dedim."Önemli değil neyse ben ailene haber veriyim çıkış işlemlerini halletsinler." dedi.
Kafamı salladım ve odadan çıktı.Telefonumun kamerasından kendime baktığımda bir fotoğrafını çektim.
Annemler işlemleri hallettiler ve hastaneden çıktık.Bir ümit etrafıma baktım.Belki gitmemişlerdir diye ama gitmişlerdi...
Eve vardığımızda birşeyler atıştırıp odama geçtim.Annem yanıma gelmek istesede dinleneceğimi söyledim.
Telefonumu alıp gizliye yazıp yazmamak arasında kaldım.Daha sonra o çevrimiçi oldu.Ve 'yazıyor' yazısını gördüm.
Gizli Numara : Selam.
Öykü : Kimsiniz ?
Gizli Numara : Sabahtan beri yazıp,yazmama arasında kaldığın gizli numaran.
Öykü : Yooo sen nerden biliyorsun ?
Gizli Numara : Boşver.Nasıl oldun ?
Öykü : İyi.
Gizli Numara : İyi değilsin.O gün onlara inansaydın böyle olmazdı.Hata sende.
Öykü : Bunları konuşucak halim yok.İstiyorsan kendi kendine konuş ama baydı artık.
Gizli Numara : Yaran nasıl ? Sanırım gözünü yere çarpmışsın ve morarmış.
Öykü :
Gizli Numara : Geçmiş olsun.Neyse işim var bay.
Öykü : Bay.
~~~~~~~~~~~~•~~~~~~~~~~~~~
Of skldm yv.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Öykü'm •texting•
Storie breviQ kitabının ikinci serisidir. Başlangıç Tarihi ----> 20.03.2018