Yerin'den ;Gözlerimi karşımda ki menejer oppaya çevirdim. Tam 5 dakikadır benim konuşmamı bekliyor. Ben de inatla konuşmamaya devam ediyorum.
Eunwoo'nun hislerini anlayabiliyorum. O yüzden onu şikayet edip de kariyerini bitiremem.
"Son kez soruyorum Yerin. Bunu kim yaptı?"
Derin bir iç çektim.
"Oppa! Neden inanmak istemiyorsun? Kendim düştüm işte. Ayağım takıldı."
Menejer oppa ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki bizim kızlar performanslarını bitirmiş,nefes nefese içeri daldılar. Onların bensiz sahneye çıkması açıkcası biraz üzdü beni. Fakat biliyorum ki bu onların elinde olan bir şey değil.
"Yah! Jung Yerin! Seni ahmak kız. Bu hale gelmeyi nasıl başardın?"
Hafifçe gülümseyip Sowon unniye baktım.
"İyiyim unnie sıkıntı yok."
Sowon unnie saçlarını geri attı ve derin bir iç çekti. Bakışlarımı ondan çekip tekrar menejer oppa'ya çevirdim. Derin bir nefes aldı ve ellerini dizlerine koyup ayağa kalktı. Yerde ki çantasını alıp sırtına geçirdi ve parmağını tehdit edercesine salladı.
"Burada duruyorsun. Anladın mı? Sakın bir yere kımıldama. Bu işin peşini bırakmayacağım."
Dudaklarımı büzdüm ve hızlıca kafamı salladım. Benden onayı aldıktan sonra kızlara döndü.
"Siz benimle geliyorsunuz. İlk önce üstlerinizi değiştireceksiniz. Daha sonra tekrardan masanıza geçmelisiniz. Gidelim."
Hepsi de bana el sallayıp giyinme odasına doğru gittiler. Tabii ki onlar kapıdan çıkar çıkmaz hemen arkamı dönüp yattım. Beni biliyorsunuz....
Tam gözlerimi kapatmış rahat bir uykuya dalacakken kapı tekrar açıldı ve sertçe kapandı. Derin bir iç çektim ve halsizce gözlerimi açmadan gelen kişiye seslendim. Büyük ihtimalle bizim kızlardan birisidir.
"Lütfen rahat bırakın beni. Gerçekten de ayağım takıldığı için düştüm. Oldu mu? Şimdi çık git her kimsen."
İlk önce alaylı bir gülme sesi duydum. Erkek sesi...
"Bence pek kendin düşmüş gibi değilsin."
Hızla gözlerimi açtım. Taehyung? Tanrım bu çocuğun şu an ödül töreninde olması gerekmiyor mu?
Yattığım yerden kalktım ve oturur pozisyona geldim. O da elinde tuttuğu bellek ile karşıma gelip oturdu. Sinirli gibiydi.
"Sadece bir kere soracağım. O piç sana ne dedi?"
Gözlerimi kırpıştırdım şaşkınca. Nasıl öğrenmişti ki?
"Taehyung bak... Ne dediğini bilmiyorum-"
Elindeki belleği sallayarak konuşmaya başladı.
"Az önce güvenlik kameralarının olduğu odadan geliyorum. Görüntüler bende. O piç Eunwoo seni itmiş. Yani inkar edemezsin. Şimdi sen mi bana baştan sona anlatırsın yoksa ben şu üstümde ki beyaz gömleği o piçin kanıyla kirletiyim mi?"
Pekala.... Sanırım şimdi bittim....
Uzun zaman oldu değil mi? Sizleri özledimmmmm........
Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin nolur.....
Sizi seviyorum.... Umarım bölümü seversiniz....
![](https://img.wattpad.com/cover/96639559-288-k603561.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WE DON'T TALK ANYMORE ~KTH-JYN~
Fanfiction"Neden böyleyiz Taehyung?" "Senin yüzünden." 78K ♡♡ Hayran kurgu da rekor #152 Yerin etiket sıralamasında rekor #1♡♡