Ang Nabuntis kong Pangit

Paranoid

Lanie's POV

Hay nak, nakalimutan na kaya ako ni bessy? ilang buwan na siya hindi nag paparamdam saakin, miski tawag wala rin akong natatanggap. Di kaya talagang kinalimutan niya ako? matawagan nga.

tinaype ko ung number ni Bessy then pinindot ko ung call...

"Kring,kring.."

"kring,kring..."

"Hello bessy! kamusta kana? miss na kita. Hindi mo man lang ako tinatawagan o puntahan, kinalimutan mo na ba ako ??" sambit ko kay bessy na may malungkot na boses. paano ba naman kasi baka mamaya kinalimutan na talaga ako.

"Ano kaba bessy? ano ba yang pinag sasasabi mo? ikaw ? kakalimutan ko? syempre hindi ikaw kaya ung my one and only bestfriend ko." paliwanag saakin ni bessy na may masayang boses.

"Napaparanoid na ako sayo, alam mo ba yun? kung ano ano naiisip ko baka mamaya may kaibigan ka nang nag papasaya sayo, mukhang masaya yung tinig mo habang kinakausap mo habang ako malungkot. Bessy pwedeng favor? labas naman tayo! miss na talaga kita." sambit ko habang nanginginig ung boses ko, oo naiyak ako, malay koba tamang hinala ako. E sa namimiss ko talaga si Scarlet eh. 

 "Ok but please don't tell dad,mom and also my sister na mag mi-meet tayo. San tayo mag kikita? sa dating tagpuan? sa tindahan malapit sa kumpanya." masayangt sambit saakin ni bessy.

Sa totoo lang medyo nabawasan ung mga pag hihinala ko na baka may bagong kaibigan na si bessy, medyo nawala yung pagka paranoid ko. Malay koba mahal na mahal ko yun kahit may pagka maldita yun.

Binilisan kong tapusng mga trabaho ko para masulit ko yung mga oras na makakasama si bessy, dahil alam ko pag tapos neto matagal nanaman kami hindi mag kikita.

-----------------------

Hay sa wakas tapos na rin ako. Agad akong pumunta sa lagi naming pinupuntahan, syempre yung tindahan sabi niya kasi dito daw niya ako susunduin.

15 Minutes Later

"Hello bessy." masayang bati ko kay bessy sabay yakap,namiss ko kasi talaga siya ehh di ko alam kung anong saya ito basta ang alam ko sobrang saya ko dahil kasama ko si bessy ngayong mga oras na ito.

"Bessy alam mo ba ang saya-saya ko ngayon dahil kasama kita ngayon! namiss lang talaga kita, bakit ba kasing kailangan mo pa lumayo? pati tuloy yung pagiging magkaibigan natin naapektuhan. By the way halika na nga wag tayo mag drama dito, dapat good vibes lang sayang yung bonding natin ngayon kung puro drama lang." naka ngiti kong sabi sakanya. hahaha

"Yun na nga eh, ikaw lang naman yung nag dadrama diyan eh ako nga good vibes lang." naka ngiti niya ring sabi saakin.

"kanina ka pa masaya ahh baka mamaya may iba nang nagpapasaya sayo ahh." paninigurado ko lang. aba baka mamaya may iba na nga eii . maganda nang sigurado. hahaha

"Lakas din nang tama mo eh no? lika na nga." yaya niya saakin.

Sumakay kami sa Taxi then nag punta kami sa korean restaurant, nagugutom na rin kasi ako kaya dun yung naisipan namin pumunta saka para makapag usap na rin kami.

---------------------

Nakarating narin kami sa wakas...

Sa may dulo sa gilid kami pumwesto para walang masyadong tao. umupo na kami baka maunahan pa eh.

"Waiter!" tawag ko sa waiter na nakatayo sa malapit sa counter.

Agad namang lumapit saamin yung waiter at binigyan kami ng menu.

"Isang Fish Stew ( SaengseonJjigae 생선찌개) saka isang Kimchi Stew (Kimchi Jjigae 김치찌개)" yan yung order ko habang si Bessy ay namimili pa.