Geçmişin İzi +18

9. Bölüm

Ruhum onun yanında huzur bulurken bedenim de onunla birlikte herşeyi yapıyordu.

Sabah Koray'ın saçlarımı okşaması ve boynuma gömdüğü kafası ile bir yandan da boynumu öpmesi ile uyandım.

Yeni bir güne merhaba!

Halimden memnundum hemde hiç olmadığım kadar. Koray derin bir nefes aldı ve kafasını kaldırıp bana baktı "Günaydın, kadınım" dedi fısıltı dolu o sesiyle. "Günaydın hayatımı bir kötü yapan bir güzelleştiren adam" dedim. Koray gülüp beni kendine daha fazla çekti ve daha sıkı sıkı sarıldı sanki hiç bırakmayacakmış gibi.

Önce saçıma bir öpücük bıraktı sonra alnıma sonra tam kulağımın altına ve tam dudağım ile yanağımın oraya en son dudaklarını yalayıp dudaklarımı öpmeye başladı. Önce idrak etmeye çalıştım sonra ne olduğunu anlayınca karşılık verdim ona. Dudaklarının tadı aynı sahilde dalganan deniz gibiydi. O nasıl oluyor bunu bende anlamış değildim ama bana göre öyleydi.

Koray geri çekilip bana sarılmaya devam etti. Hala daha uykum olduğu için gözlerimi kapattım. Ama uyuyabildim mi? Sizce, tabiki hayır Koray rahat durmadı ki.

Kafasının altına elini yasladı ondan destek olarak önce Saçlarımla oynamaya başladı tepki vermedim benim tepki vermeyeceğimi anlayınca yanağımı okşadı bu sefer onda da tepki vermedim. Sonra burnumu sıktı. Nefes alamayınca ağzımı açıp nefes almaya çalıştım ve uyumaya devam ettim. Koray sinirlenmiş olacak ki çünkü "Ayçin yeter artık ne yaptıysam hala daha tepki vermedin be kadın." dedi gülüp ona doğru döndüm gözümü açıp ona baktım "Uykum var ama Koray napiyim?" deyip ona sarıldım. Kafamı göğsüne koydum. Koray da gülümseyip tek eliyle belimi sardı diğer eliyle Saçlarımla oynadı ve konuşmaya başladı. "Hmm benim güzelimin uykusu mu varmış? O zaman sen yat ben konişiyim ve dinle beni ki zaten söyleyeceğim şeyden sonra uykun olur mu bilmem ama" "Neyden bahsediyorsun konuş bakalım." "Ayçin sence de artık evlenme hazırlıklarına başlamamız gerekmiyor mu?" diye sordu. Beynim durdu bu soruyla.

Uykum 'hoppa uyuyacaktım ben ama' deyip kaçtı.
Beynim 'Al sana uyku, kaç Ayçin kaç' uyarısı verdi.
Kalbim 'Aman Allah'ım sonunda birisi anladı Beni'dedi.
Midemde 'kelebekler var burda nerden geldi ki bunlar haa tamam şimdi anladım kız ayçin heyecan vamı heyecan' dedi. Buna gülüp göz devirmek istesemde Koray benden bir cevap bekliyordu.

"Bilmiyorum Koray." Koray saçlarımla oynamayı bırakıp "Nasıl bilmiyorsun ayçin neyi bilmiyorsun ya neyi?" kızmıştı galiba "B-bence bunu sonra konuşmalıyız şimdi sırası değil." "Sırası değil öyle mi?" Koray beni yattığım göğsünden ayırıp yatağa bıraktı ve yataktan kalktı "madem sırası değil ben duşa giriyorum çıkasaya kadar ister yar yada başka bişey yap yemek yiyelim ben çıkınca" deyip sinirle banyoya girip kapıyı çarpmıştı.

O böyle yapınca evlilik mevzusu kaynadı deyip güldüm.

Desem yalan olur. Bana sinirlenmiş hatta kızmıştı. Bir yaş geldi gözümden Koray'ın bana kızması falan. Direk yataktan kalkıp yatağı kendi çabalarım ile topladım. Koray duşa girerken yanına birşey almamıştı ama ne giyecekti ki. Kanepenin üstünde çNta gördüğümde içine baktım. Tahmin ettiğim gibi içinde Koray'ın eşyaları ve bir kaç parçada benim için eşya vardı.

Eşyalarımı alıp üzerime giydim. Saçlarımı da aynanın önünde açıp ellerimle düzelttim. Koray 'n eşyalarını da yatağın üzerine düzgünce koydum.

Saçlarımı aynada yaparken farletmiştim gözlerim hafif kızarıktı. Bide birkaç gündür halsizlik uykusuzluk falan vardı üzerimde bugünde gözlerim hafif kızarıktı.

Koray'ın duştan çıktığını kapının açılmasıyla anladım. 'zaten başka nasıl anlayacaksın salak' iç sesime göz devirdim. Koray'ın belinde havlu elinde de saçlarını, kuruladığı havlu vardı. Gözlerimi kaçırdım, bakamadım. Oda zaten oralı olmadı.