•Tне Sтгugglе Of Lоvе• (Vsoo)

{4}

(Jiminin Anlatımından)

Taehyungla biraz dertleştikten sonra beraber eve doğru geçtik. Bahçeye giriş yaptiğimiz da Taehyung arabayi garaja park etti. Kapinin önünde korumalari görmeyince şaşirirken, Asil şaşkinliğimı pencereden atlayan kizi görmem ile yaşadim. Bağladiği çarşaflarla aşaği iniyordu. Tıpkı filmlerdeki gibi. Taehyung'da baktiğim yeri fark ettiğinde, bakişlari beni bile olduğum yerde öldürdü. Bu kiz galiba Jisoo'ydu. Taehyung onu kaçamadan yakaladiğina gözlerinden geçen korkuyu gördüm. Bakişlarini yere çevirdi ve hiçbir şey demedi. Korkmasi geteken kişiyi biliyor olmasi onun lehine iyiydi. Ahh keşke böyle bir hata yapmasaydi. Taehyung kolundan sürükleyerek içeri soktuğunda olasi bir durumu engellemek için peşlerinden ilerledim. Onu salona firlattiğinda son anda dengesini sağlayabilmişti.

"Hemen, Hemen yukarı çikiyorsun."

Taehyungun bağirişi evi inletirken Jisoo dolu gözleriyle bana bakti. Onu kurtarmami istiyordu. Ama bu imkansizdi.

"Sana yukari çik dedim!!!"

Taehyung bir kez daha bağirdiğinda sıçradı ve koşturarak basamaklari çikti. Odada volta atan arkadaşimin karşisina dikildiğim de olduğu yerde kaldi.

"Söyle bana lan şimdi ne yapayim ben buna!"

Yakamdan tutup bağirirken ellerini ittirdim. Jisoo'nun olaydan ufak sıyrıklarla kurtulabilmesi için birşeyler yapmaliydim.

"Böyle birşeye kalkişacağini biliyorduk. Onun bir suçu yok. Hatalı olan korumalarin."

"Hadi git jimin sonra konuşuruz."

"Sakinliğini koru taehyung kiza birşey yapma."

"S*ktirme lan sakinliğini!"
Dediğinde yapacak birşeyim kalmadi evden çiktim. Umarim sonra ki günler de Jisoo'yu tek parça görebilirdim.

(Jisoo'nun Anlatımından)

Odanin kapisi hizla açilip duvara çarpinca oturduğum yerden fırladım.
Allahim daha çok gencim lütfen beni öldürmesin. Ayakta dikilirken yüzüne bakmaya korkuyordum. Üzerime doğru yürüdüğünde geriye doğru sendeledim. Tecavüz etmesindense Silahini çikarip vurmasini dilerdim. Elimi gelmemesi için sallarken,

"Yaklaşma!"

Diye bağirdim. Şu an çok sinirliydi ve birşey yapmayacağindan emin değildim. Israrla yanima gelmeye devam etti. Elini saçima attiğinda bir damla gözyaşi süzüldü gözlerimden. Beni bitirecekti ve yaşayan bir ölüden farkim kalmayacakti. Yanağimda ki yaşi silerken her zamanın aksine daha narin davraniyordu.

"Yalvaririm bana birşey yapma yaşayamam."

Dudaklarimdan süzülen kelimelerle gözleri biraz daha yumuşadi. Saçimi okşayan elini çeneme getirdi. Gözleri sinirini belli ederken Korktuğum Taehyung tam olarak böyleydi.

"Sana tecavüz edecek kadar basit değilim."

Gözlerim şaşkinlikla açilirken yutkunamadan edemedim. Elini çenemden çekip yüzümü okşadi.

"Sen benim için bir kadin değil kiz çocuğusun Jisoo, Benim kizim."

"Ama yine de bu bir cezayi hak ettiğin gerçeği değiştirmiyor."

"Sana bir hata yapma dedim o zaman beni iyi tanirsin dedim."

"Ne yapsaydim beni kaçirdin diye hemen pes mi etseydim?"

Dediğimde cevap vermedi. Çenemi sıkmaya başladi. Ve direk dudağima yapişti. Gözlerimde ki yaş tam durdu derken bir yenisi daha eklendi. Dudaklarını ayırıp alnini alnima dayadi. Nefesi yüzüme çarparken gözlerimi kapattim. İğreniyordum ondan. Görmek dahi istemiyordum onu.

"Sana zarar vermek istemiyorum."

Ama en büyük zarari da sen veriyorsun. Allah'ın belası herif. İçimden saydirmaya devam ederken, Kolumdan tutup kaldırdı.

"Ama mecburum. Bir daha kaçma girişiminde bulunmaman gerekiyor."

Beni peşinden sürüklerken, Karanlik bir yere kapatacağini düşündüm. Ya da böceklerle dolu bir oda. Ne! Aslinda ikisinden de korkmazdim. Ama bir yere götürüp işkence yaparsa işler değişirdi.

Dişari çiktiğimiz da beni arabaya firlatti. Demek ki işin ucunda ne karanlik bir yer ne de işkence edeceği yer vardi. Bana bir kere bile bakmadi. Bizim mahalleye giriş yaptiğimiz da gözlerim pörtledi. Kapiyi birkaç defa zorlasam da açilmadi. Birkaç kişinin geçtiğini gördüğüm de elimle cama vurdum. Defalarca denememe rağmen hiçbiri bakmamişti. Az sonra sokağin ucunda Jin'i gördüğüm de, Kalbim boğazimda atti. Ellerimle koltuğun kenarini sıkarken nefes alamadiğimi hissettim. Birini bekliyor gibiydi. Belkide kaçirildiğimdan haberi bile yoktu. Bu kadar mi fark edilmez biriydim?

"Şimdi olacaklari iyi izle."

Taehyung'un sesini duymamla Jin'in arkasindan yaklaşan iki adam gördüm. Önce bilerek sataştilar sonraysa kavga etmeye başladilar. Göz yaşlarim süzülürken Jin'i çok kötü dövüyorlardi. Bakişlarimi Taehyunga çevirip halimi görmesini istedim.

"Yalvaririm durdur şunlari ne olursun?"

Hala öldüresiye dövüyolardi. Bu sahneyi göreceğime işkence görmeye raziydim.

"Bir daha kaçmaya kalkişirsan gözümü kirpmam öldürürüm."

"Bir daha yapmayacağim. Lütfen durdur şunlari."

Dediğimde birine mesaj atti. Sonra iki adam da gittiler. Jin yerde kanlar içinde yatarken sevdiğim çocuk benim canim yaniyordu. Yanina gidip yardim etmek istiyordum. Ama Taehyungu başima salmak istemiyordum.

"Onun bir suçu yoktu."

"Bazen yaptiğimiz hatalarin bedelini, başkalari öder."

Sözlerine cevap vermek yerine Jini izledim yerde kıvranıp duruyordu. Biraz sonra Lisa sokağin başina geldi en yakın arkadaşim Jin'i görünce koşturarak yanina gitti. Elim istemsizce kapiya giderken onlari özlediğimi fark ettim.
Bir kere sarilsam bütün özlemim gidecek gibiydi. Elimi cama koyup onlara dokunuyormuş gibi hissettim. Araba çalişmaya başlayinca Jin'in elini koyduğu duvar dikkatimi çekti. kan lekeleri olmuştu.

"İyi bak Özlemini gider. Çünkü buraya son gelişin."

Bir insan neden bu kadar acimasiz olabilirdi ki neden ya? Bu hikaye de yer almak istemiyordum. Hayatimin bu adamin ellerine bağli olmasini ve her gün onu görmeyi istemiyordum. Tek umudum er yada geç kurtulacağimdi. Kurtulmak zorunda olduğumu bildiğim bir adamin yaninda her gün yeni güne merhaba dememek için çabalamalıydım.