{18}

583 75 50
                                        

“Sen yaptın. Evet evet sen yaptın. Her şey senin planindi.”

Derken söylediklerime kendim bile inanamiyordum. O gün yaşadıklarım gözümün önüne gelince daha emin oldum. Annem sürekli duraksayarak konuştu ve anlam veremedigim uğultular duymuştum. O gün taehyung bizim evdeydi. Artık her şeyi anneme zorla yaptırdığına emindim. Asıl inanamadigim bu kadarını yapmış olmasıydı. Bu kadar olmamaliydi!

“Er ya da geç senden vazgececekti.”

“Vazgeçmedi!”

“Kapat çeneni, çok konuşuyorsun yine.”

Çok konuşuyorum! Allah aşkına beni ailemden ayırdığı halde nasıl susmami beklerdi? Arabayı sürmeye başladığında yine hapishaneme dönüyordum. Bu defa öyle kolay değildi. Bunu cidden ona ödetecektim. Hem de en ağır şekilde. Eve geldiğimizde onu beklemeden indim. Ama anahtarım olmadığı için sap gibi kapının önünde kaldım. Taehyung gelip kapıyı açtığında direk odaya çıktım. Yaklaşık yarım saat oyalandiktan sonra taehyung içeri girdi. Üstünü değiştirmeden yatağa uzandiginda yanından kalkıp karşıda ki koltuğa uzandım. Duvara doğru bakarken ona içimden bir soru yönelttim.

“Benim böyle yaralandigimi görmek nasıl hissettiriyor?”

“Yaralandigim kadar yaralanmadin hiçbir zaman.”

“Beni sevdiğine nasıl inanmami beklersin?”

Kötü adamlara aşık olacak kadar dusmemistim. Sert erkekleri severdim; ama beni ailemden mahrum edecek ve eve hapsedecek bir insana aşık olmam aptalliktan öteydi.

“Öyle bir beklenti içinde olduğumu söylemedim.”

Verdiği cevaplar beni çıldırtıyordu. Peki onun sevgisinden emin olmadan nasıl benden kendisini sevmemi isterdi. Konuyu değiştirmek istercesine günlerdir aklımdan çıkmayan soruyu söyledim.

“Okumak istiyorum.”

“Seni yanıma alırken ilk gün ne dedim hatırlıyor musun?”

Okul hayatın bitti.

Zihnime istila eden cümleyle yüzümü burusturdum. Bu kadar basit değildi. Gerekirse bu konu için yalvarabilirdim.

“Bu konuyu itiraz etme bari. Ayaklarimin üzerinde durmama izin ver.”

Bir erkeğe yalvarmak hatta bir insana yalvarmak kadar kötü birşey yoktu.

“Ayaklarının üzerinde durmana ihtiyacın yok. Kızımın kazandığım paramı harcamasını istiyorum.”

Ama ben senin gibi bir insanın parasını harcamak istemiyorum. Aptal herif!  

Üstelik benim hayallerim vardı. Özel eğitim öğretmeni olacaktım. Birbirinden özel çocukların öğretmenliğini yapmaktan gurur duyacaktim.

Şimdi de bütün hayallerimi elimden çalan insanı sevmek mi? Bu mümkün olabilir mi?

Yaşıyordum; ama hayatım için hiçbir şey yapamiyordum.

“Seni anlamaktan yoruldum. Allah kahretsin ki beni sevdiğine inanmak istiyorum. Ama elime sunduğun hiçbir kanıt yok. Daha çok sana bir kötülüğüm dokunmuş da bunun intikamını alıyormuşsun gibi hissediyorum. Beni böyle seviyorsan sevmediğin halini görmek istemiyorum. Lütfen sen beni hep sev!”

Uzandigim yerden kalkıp banyoya girdim. Kapıyı kilitleyip suyu açtım. Su sesi hickiriklarimi bastırırken çöktüğüm yer de rahat rahat aglayabiliyordum. Musluğu kapatip sırtımı kapıya dayadim. Aklımda yalnızca geleceğim vardi. Acaba bir gün bu adamdan kurtulabilecek miydim?

İçim rahatlayinca elimi yüzümü yıkayıp banyodan çıktım Allah'tan taehyung oda da değildi. Masanın üzerinde bir melodi geldiğinde o tarafa yöneldim. Taehyung telefonunu unutmuştu ve mesaj jiminden gelmişti.

Silah alışverişi yarım saat sonra... Parkında gerçekleşecek. Her şey kontrol altında merak etme.

Bunlar bir iş çeviriyordu. Silah alışverişi yapacaklardı. Ve bunun öyle basit olduğunu düşünmüyordum. Bu defa ayağıma kadar gelen fırsatı cevirmeyecektim. Kapiya bakarak korka korka 155’i tuşladım. Biraz da Taehyung Efendi'nin canini yakma zamanıydı.

🐼🐼🐼

Salonda duyduğum bagirislarla koşturarak aşağı indim. Taehyung herzaman ki gibi jungkookun yakasına yapışmıştı. Ama bu defa çok sinirli duruyordu. Jimin ayırmaya çalışsa da elinden bir şey gelmediği belliydi.

“Bu defa seni öldüreceğim jungkook. Bu kadarını yapmaya cesaret ettiğin için öldüreceğim.”

“Onun da haberi yoktu. Dediğim gibi zor kaçtık jungkook polisleri aramadı.”

“Sen kapat çeneni Jimin. Bu ne, güvenme dedim!”

Olayları yavaş yavaş kavrarken yaptığım hata yüzünden jungkook canından olacaktı. Hızla jungkookun önüne gectigimde bütün bakışlar beni buldu.

“Ben yaptım.”

Derken korkun gün yüzüne çıkmıştı. Gözleri şaşkınlığını belli ederken silah tutan elini indirdi. Bakışlarında ki hayal kırıklığı beni şaşırttı. Hadi ama benim ihbar etmeme bu kadar şaşırmış olamazdi. Üzerime doğu yürümeye başladığında jungkook beni arkasına aldı.

“Kıza zarar verme.”

Jungkooku bu seferde önümden iterken gozlerimiz buluştu. Jimin jungkooku da alıp evden çıktı. Ne yardım sever bir arkadaş ama!

“Senin yüzünden ne kadar para kaybettiğim hakkında bir bilgin var mı?”

“Senin yüzünden hayatımı kaybettim.”

Dedim bende aynı şekilde.

“Güvenin ne kadar kırılgan bir şey olduğunu tamamen güvendiğim kişi tarafından ihanete ugradigimda anladım.”

Deyip yukarı çıktı. Bunu benim yapmış olmam canını yakıyor gibiydi.

Pişman mıydım?

Hayır… taehyunga karşı yaptığım hatadan dolayı pişman değildim. Yukarıdan kırılma sesleri gelince basamaklara yöneldim. Odaya çıktığımda taehyungun eli kanlar içindeydi. Önünde ki ayna binbir parçaya bölünmüştü. Dolaptan çıkardığım tişörtü sıkıca elinde doladigimda beni kendinden uzaklaştırdı.

“İzin ver.”

Elimi uzattım. Kolundan tutup banyoya sürükledim. Elini musluğa tutarken bakışlarını yüzümde hissediyordum.

“Benim böyle yaralandigimi görmek nasıl hissettiriyor?”

Kahretsin! Beni kendi silahimdan vuruyordu. Aynı ona sorduğum soruyu soruyordu. Fakat ben ruhumdaki yaradan bahsederken o fiziksel acıdan bahsediyordu.

“Senin kadar yaralandim.”

Derken banyoda ki çekmeceden ilk yardım çantasını aldım. Tekrar odaya döndüğümüzde yatağın üzerine oturdu. Pamukla akmaya devam eden kanı silip tentürdiyot sürdüm. Sargı beziyle elini sarıp işimi bitirdim. Koluyla başımı göğsüne doğru çekti. Oysa hala bana sinirli olduğunu sanıyordum.

“Aşk dediğin belki de budur. Yaptığı hatalara rağmen affetmektir.”

Derken dudaklarını başımın üstüne bastırdı. Sağ eliyle cenemden tutup dudağıma kısa bir öpücük kondurdu. Gözleri hala dudaklarimdayken yüzüne yakışan bir tebessüm oluştu. Bense söylediklerinden sonra havalara uçmak istedim.

“Okul mevzusunu düşüneceğim.”

Yorum yorum yorum…

Lütfen ben bu kadar emek verip en iyi şekilde bölüm yayınlamaya çalışırken beni mutlu etmek için yorum yapın.

Çünkü her bir yorumunuzu defalarca kez okuyarak mutlu olan bir insanım. 🐼⭐

•Tне Sтгugglе Of Lоvе• (Vsoo)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin