Broken {UNDER REVISION}

CHAPTER 14

"Di ka papasok?"

"Ikaw? Di ka papasok?" pag balik ko sa kanya ng tanong.

He hugged me tighter, "If you won't, I won't."

"Wala naman talaga akong balak na pumasok ngayon," tumawa ako.

"Edi hindi rin ako papasok."

"Wala ka bang importanteng gagawin?" tumingala ako at tinignan siya.

Umiling siya, "You're more important, babe," he winked. Umirap ako at tinampal yung braso niya. Kinilig ako slight pero syempre hindi ko yon ipapahalata.

11:30 am na kami bumangon, nag hilamos ako at tinawagan si Mari. Pag baba namin ay wala na si tita, yung kambal na lang ang nandoon.

"Ate! Dito ka pala natulog," sabi ni Mia. Lumapit silang dalawa para yakapin ako. Ngumiti ako at tumango.

Sinabayan namin silang kumain ng lunch, well, brunch for me and Zion. Umalis din yung dalawa pagkatapos kumain dahil may ballet classes sila. Umakyat naman kami sa kwarto ni Zion after eating. Naligo ako at humilata sa kama niya pagkatapos.

"Dito lang tayo? Ayaw mo lumabas?" tumabi siya saakin sa kama. Kakalabas niya lang galing ng bathroom, his jet black hair is still wet.

Umiling ako, "I want to stay here and watch netflix all day."

"Then that's what we'll do," he pressed a gentle kiss on my forehead.

We cuddled and watched Riverdale the whole afternoon. 6 pm na nang lumabas kami ng bahay nila. We ate dinner at a restaurant at tsaka niya ako hinatid sa bahay.

Kinabukasan ay maaga akong gumising dahil ihahatid ko si Cara sa airport, ngayon ang flight niya papuntang London.

"Wala ako dito sa birthday mo," malungkot na sabi niya.

I smiled, "It's okay, ano ka ba."

"Babawi ako pag balik ko."

To be honest, nakalimutan kong malapit na pala ang birthday ko. It's May 30, 4 days na lang madadagdagan nanaman ako ng isang taon, I'm turning 27 this June 3. Nag usap kami for ilang minutes pa bago siya pumasok sa loob. We bid goodbyes at umalis na rin ako.