Broken {UNDER REVISION}

CHAPTER 20

9 years ago...

"Good morning, baby."

I hugged him tight, "Good morning."

"Did I wake you up?" he kissed my forehead.

Umiling ako, "What time is it?"

"1 pm," nanlaki ang mata ko at agad napaupo sa pagkakahiga. 3 pm kami uuwi at nakahiga pa rin ako ngayon.

"Kaya mo na bang tumayo?" tanong niya. Tinignan ko siya at inirapan.

"Of course," I bit my lower lip. Nope, I can already feel that I'm sore down there and I doubt I can walk.

Shirt lang ni Zion ang suot ko, hindi ko alam saan napunta yung undies at damit ko. I stood up and tried to walk, agad din akong napatigil at napadaing. Damn, it hurts!

Hinila niya ako paupo sa kandungan niya, "You okay?" worry was all over his face. Kasalanan niya toh lahat eh charot. Ginusto ko rin naman lahat ng nangyari.

Tumango ako at tumayo. Dahan dahan akong nag lakad papasok ng banyo at naligo. Nag aayos ng gamit si Zion pag labas ko ng cr. Lumabas kami at sabay na nag lunch. Justin was the one who cooked.

"Bakit ka late nagising?" nakataas ang isang kilay ni Matthew.

"Napagod ako sa lahat ng ginawa natin kahapon," it's partly true. Nag island hopping kami, snorkeling, zip line, and many more. It was fun but exhausting.

"Ginawa natin o ginawa niyo?" he joked. Tumawa si Justin, Zion bit his lower lip habang walang reaksyon si Grant. I almost choked, inirapan ko lang siya.

Nasa rest house namin sa Pangasinan kami ngayon. I celebrated my 18th birthday with them. Tuwing may mag bi-birthday saamin ay mag o-outing kaming mag to-tropa. Mamaya na rin ang uwi namin pabalik ng Manila.

"Tapatin mo nga ko, Aziryn," seryosong sabi ni Matthew. Kami ang nag huhugas ng pinggan. Actually, siya lang, taga punas at taga lagay lang ako sa lalagyan.

"Saan?" my forehead creased. Alam ko kung anong tinatanong niya, gusto ko lang manggaling sa kanya para sigurado.

"Kayo ba ni Zion?" tumingin siya saakin, nag iwas tingin naman ako.

"Ha?" I bit my lower lip.