Dance Off // Donny van de Beek

Hoofdstuk 26

"Eindelijk vakantie", zeg ik en laat me op het bed vallen. Donny pakt me gelijk bij mijn handen en trekt me omhoog. "Dat dacht ik niet. We hebben een afspraak weet je nog." Ik zucht en laat mijn hoofd hangen. "Ik wil niet", zeur ik. "Je hebt niks te willen. Dit is de laatste avond dat we Davy en Laura nog echt zien. Ze vliegen morgen naar Curaçao en vanuit Curaçao vliegen ze gelijk door naar Engeland." Ik zucht en sta dan toch op. "Mag ik dan wel eerst douchen?" Donny knikt. "Alleen als ik met je mee mag." "Hmm, ja prima." Hij geeft me een duwtje en lachend lopen we naar de badkamer.

"Hey", zegt Laura en geeft me een knuffel. "Ik ben blij dat je er bent." Ik kijk haar grijzend aan. "Ik laat jou niet gaan zonder dat ik afscheid heb genomen van je." Ze kijkt me aan en glimlacht naar me. Ik loop verder en ga bij Mikky zitten. "Hey.΅ "Hey." "Wanneer gingen jullie nou naar Bali?", vraagt Mikky. "Overmorgen vliegen we." Ze knikt. "Lekker hoor. Ik ben jaloers." Ik schud lachend mijn hoofd. "Jij gaat twee weken naar Mallorca dus je hebt niet eens een reden om jaloers te zijn." Ze haalt lachend haar schouders op. "Kom!", roept Laura en sleurt Mikky en mij mee naar Naomi en Annick die op de dansvloer staan. Unrwitten van Natasha Bedingfield klinkt door de speakers en al snel zingen we alle vijf luidkeels mee. "Staring at the blank page before you. Open up the dirty window. Let the sun illuminate the words that you can not find. Reaching for something in the distance so close you can almost taste it, release your inhibition. Feel the rain on your skin. No one else can feel it for you, only you can let it in. No one else, no else can speak the words on your lips. Drench yourself in words unspoken. Treat yourself with arms wide open. Today is where your book begins, the rest is still unwritten." Lachend kijk ik de meiden. "Vanaf nu is dit ons liedje", schreeuwt Laura blij en sleurt ons in een group hug.

-

"Welkom in Bali", zegt Donny en reikt zijn hand uit. Ik pak zijn hand vast en loop met hem mee. Ik heb meteen spijt dat ik mijn zwarte legging aan heb en niet een luchtig jurkje. Het is zo warm hier. Al snel hebben we ons pasje voor de kamer en lopen we naar de lift. In de lift ga ik tegen Donny aan staan. "Ik ben blij dat ik hier met jou ben", zeg ik. Hij drukt een kus op mijn haar. Op de tweede verdieping gaan de deuren open en lopen we samen naar onze kamer. Als we de deuren van onze kamer hebben geopend, zien we een grote luxe kamer. Als je binnenkomt, staat links een groot, mooi hemelbed, tegen de muur staat een grote kast met vier deuren. Als je doorloopt, loop je tegen een deur aan die je naar het balkon leidt. Rechts van de kamer staat een grote bank met daarvoor een tafeltje en daarvoor een kast waar een grote tv op staat. Ik kijk Donny met een grote glimlach op mijn gezicht aan. "Het is echt super mooi." Hij knikt instemmend en drukt een kus op mijn lippen. Samen lopen we naar de balkondeuren die Donny opent. Als we het balkon op lopen, word je gelijk omvangen door de hitte. We hebben prachtig uitzicht op zee en de mooie blauwe lucht. "Zullen we gaan zwemmen?", vraagt Donny. Ik haal mijn wenkbrauw op. "En onze koffers dan? Die pakken zichzelf niet uit hoor." Hij schudt lachend zijn hoofd. "Dat weet ik, maar laten we nu genieten dat we hier zijn in Bali, samen. Het uitpakken van de koffers kan vanavond ook nog." "Oké vooruit." Ik loop naar mijn koffer en leg die op het bed. Ik pak mijn roze bikini uit mijn koffer en loop naar de badkamer om me om te kleden. Als ik klaar ben, loop ik terug en pak een wit jurkje uit mijn koffer die ik aantrek. Ik doe mijn sandaaltjes om mijn voeten en pak mijn tasje waar ik alles in stop. "Ready?" Donny knikt en samen lopen we naar beneden.

"Hmm, het is echt lekker hier", zeg ik terwijl ik in het water dobber. "Zullen we hier gewoon blijven?", zegt Donny. Ik kom overeind. "Je had al plannen toch?", zeg ik voor de grap. "Je wilde op Ibiza gaan wonen, toch?" Hij knikte. "Ja dat ben ik niet vergeten. Dat gaat echt gebeuren hoor." Ik schud mijn hoofd. "Sukkel" Hij spettert water in mijn gezicht. "Maar wel jouw sukkel." Ik knik. "Dat is één ding dat zeker is." Hij komt lachend naar me toe zwemmen. Hij slaat zijn armen om mijn middel en trekt me naar hem toe. Ik sla mijn armen om zijn nek. "Zullen we er uit gaan en vanavond uit eten gaan? Dan gaan we zo onze koffers uitpakken en als we op tijd klaar zijn op bed een filmpje kijken." Ik knik instemmend. "Klinkt goed." Samen zwemmen we naar de kant en gaan het zwembad uit. We lopen naar onze bedjes en gaan nog even in de zon zitten om op te drogen. "Hey mama, dat is Donny van de Beek!", hoor ik een jongetje achter me roepen. "Leroy, hier komen!" Al snel zien we het jongetje voor ons staan. "Hoi, u bent Donny van de beek, toch?", vraagt het jongetje. "Ja dat klopt. Dat heb je goed gezien", zegt Donny en lacht naar het jongetje. Een vrouw komt achter het jongetje staan. "Ik zei het toch mama. Het is hem echt!" De vrouw legt haar hand op het jongetje zijn schouder. "Het spijt me voor Leroy. Ik snap het als jullie rust willen." Donny schudt zijn hoofd. "Nee, dat is echt niet erg. Ik doe het graag." "Wil je op de foto met me?", vraagt Leroy. Donny knikt. "Natuurlijk, kom maar naast me zitten." De vrouw pakt haar mobiel erbij en maakt de foto van Donny met Leroy. "Hartstikke bedankt", zegt de vrouw. "Dank je wel", roept Leroy enthousiast en slaat zijn armen om Donny heen. Donny knuffelt hem lachend terug. "Doei", zwaait Leroy als hij wegloopt met zijn moeder. "Sorry", zegt Donny. Ik schud mijn hoofd. "Dat geeft niet. Ik vond het leuk om te zien en nu zijn we mooi opgedroogd." Donny knikt en pakt mijn hand. Ik sta op en pak mijn jurkje die ik aantrek. Ik pak mijn tasje en samen lopen we naar boven. Als we in onze kamer zijn, lopen we naar de badkamer. "Samen douchen?", stelt Donny voor. "En onze koffers dan?" "Dat kunnen we ook daarna doen of na het eten." Ik haal mijn schouders op. "Prima." Ik loop naar de douche en zet hem alvast aan. Ik kleed me uit en stap onder de douche. Al snel voel ik twee handen om mijn middel die me tegen hem aantrekken. Ik draai me om en sla mijn armen om Donny heen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sluit mijn ogen. De warme stralen die op ons lichaam valt en de warme handen van Donny die mijn rug streelt, zorgt er voor dat er kippenvel op mijn armen komt te staan. "Ik zou zo wel uren kunnen staan", zeg ik en druk een kus op zijn schouderblad. "Helaas gaat dat niet, want ik heb honger", zegt Donny lachend. Ik schud lachend mijn hoofd en draai me om, om mijn shampoo te pakken. Ik spuit wat shampoo op mijn hand en verdeel het over mijn handen om het vervolgens ik mijn haar te smeren. Ik masseer mijn hoofdhuid. "Waar wilde je zo gaan eten?", vraag ik. "Gewoon hier beneden? We kunnen ook de stad in gaan." Ik was mijn shampoo uit en open mijn ogen. "Mij maakt het niet uit. We kunnen ook vanavond hier beneden eten en morgen bij een tentje in de stad? We hebben nog anderhalve week dus we hebben nog even." Donny knikt instemmend en komt dichterbij me staan. "Sorry, ik kan het niet laten", zegt hij en niet veel later zitten zijn lippen tegen de mijne en verkennen zijn handen mijn lichaam.

"Don, wil je mijn rits dicht doen?" Ik draai me naar hem om en voel hoe Donny mijn rits dicht doet. Ik pak hakken uit mijn koffer, want ja die is nog niet uitgepakt, en trek mijn hakken aan. Ik pak mijn tasje en sta op. "Ja, eindelijk klaar?", vraagt Donny. Ik steek mijn tong uit en loop naar de deur. Samen lopen we naar beneden naar het restaurant. Daar aangekomen, lopen we naar een tafeltje en gaan zitten. Al gauw komt een serveerster naar ons toegelopen. "Willen jullie iets drinken?", vraagt ze aan ons in het engels. "Een cola en een witte wijn alstublieft", reageert Donny. "Oh", zeg ik. "Wie zegt dat ik zin heb in een witte wijn?" Donny grijnst. "Geloof me. Je gaat geen spijt krijgen." Ik blader wat door de menukaart. "Weet je al wat je wilt?", vraagt Donny aan mij. "Ik wil iets met zalm. Ik heb daar zo'n zin", zeg ik. Donny pakt mijn menukaart af. "Dan weet ik wel wat jij wilt." Ik haal mijn wenkbrauwen op. "Vertrouw me." Ik knik en ga achterover zitten. "Je kwam wel bij mijn wedstrijd kijken hè?" Donny knikt. "Ja tuurlijk. Ik had het er op de training over een paar weken geleden. Heel veel willen er mee om te kijken hoe goed je nou bent. Ze zijn heel nieuwsgierig." Ik schud lachend mijn hoofd. "Laat maar weten hoeveel plekken ik moet reserveren. Sowieso voor jou, mama, papa, Frenkie, Mikky, Matthijs, Annick, Joël, Naomi, Laura en Davy weet ik niet of ze vanuit Engeland komen en ik weet ook niet of ik Rick en Feline moet vragen." Donny haalt zijn schouders op. "Je kan het altijd vragen toch?" Ik knik. Ondertussen worden onze drankjes gebracht en nemen ze ons hoofdgerecht op. "Maar Kasper dan? Sinds dat met Mila is gebeurd, valt hij een beetje buiten de boot en vergeten we om hem mee te vragen." Mijn ogen worden groot. "Oh mijn god, ja." Een gevoel van schuld vult zich in mijn lichaam. "Mag ik?" Donny knikt meteen. "Ja tuurlijk. Ga maar." Ik sta op en loop naar een rustigere ruimte. Ik pak mijn mobiel uit mijn tasje en ga naar contacten. Bij de naam Kasper blijf ik hangen en druk op bellen. "Met Kasper." "Hey Kas, met Liv." "Oh, hey." Ik zucht. "Kasper, ik bel om mijn excuses aan te bieden. Het spijt me echt. Ik voel me zo schuldig. Na dat gedoe met Mila zijn we vergeten om je mee te vragen." Ik hoor een zucht. "Ik vond het echt jammer Liv. Ik merkte in de kleedkamers al dat ik er niet echt meer bij hoorde nu ik geen vriendin meer heb. In de kleedkamer vormde al heel snel Donny, Frenkie, Matthijs, Joël en Davy een groepje om te praten over wat ze de dag daarvoor hadden gedaan met jullie. In het begin dacht ik dat het niet zo erg was en dat het wel mee zou vallen, maar na een paar keer merkte ik dat het niet bij één keer bleef en dat ik er niet echt meer bij hoorde." "Het spijt me zo erg Kasper. Ik zou er alles aan doen, zodat het weer goed is tussen ons." "Wacht. Zit jij niet in Bali met Donny?" "Ja, dit is onze eerste dag." "Dus je belt nu vanuit Bali naar mij, omdat je er achter bent gekomen dat jullie mij buiten hebben gesloten en je je schuldig voelde." "Ja, ik heb 15 september een belangrijke wedstrijd en we hadden het erover hoeveel plekken ik moest reserveren voor die avond. Toen noemde ik de namen op van de mensen die sowieso kwamen en toen kwam Donny er mee dat we jou de laatste tijd buiten hebben gesloten." "Je wilt dat ik je naar je wedstrijd kom?" "Ja, ik zou het heel fijn vinden als je komt Kasper." "Dat vind ik heel lief Liv. Ik zou het leuk vinden als ik mag komen. Het is goed zo. Als jullie het maar niet nog een keer flikken." Een glimlach vormt zich op mijn gezicht. "Dat beloof ik." "Nou, ga genieten van je vakantie. We spreken elkaar nog." Met een glimlach hang ik op en loop ik terug naar de plek van Donny en mij. "En?", vraagt Donny als ik weer bij hem aan tafel zit. "Hij vond het echt niet leuk, maar het is goed nu als we het maar niet nog een keer flikken." Ik pak mijn mobiel er weer bij en ga naar de groepsapp van ons tienen.

"Bestieeees ❤️"

U:
Jongens, ik had het er net met Donny over dat we sinds dat gedoe met Mila, Kasper nooit meer meevragen. Ik voelde me echt schuldig daardoor en heb hem gebeld. Hij vond het echt niet leuk en vond het echt jammer hoe het is gelopen, maar hij heeft ons vergeven als we het maar niet nog een keer flikken. Ik stel voor dat we hem gewoon weer betrekken bij de groep, want we hadden het wel altijd gezellig als hij er bij was. Ik wil hem daarom ook hierbij in de groep doen. Mee eens?

Mikky 👭:
Ohmygohd, nu je het zegt
Arme Kasper....
Hij zal zich echt kut hebben gevoeld

Matthijs bestie 👅:
Shit, inderdaad
Gooi hem maar snel in de groep! Dan kunnen we onze excuses aanbieden.

U hebt 'Kasper ⚽️🤷🏼‍♂️' toegevoegd

Iedereen biedt zijn excuses aan Kasper aan en hij is blij dat iedereen dit gedaan heeft. Onze eten wordt geserveerd en ik zie dat ik zalm met tagliatelle heb. "Oeeh lekker", zeg ik. "Told you", zegt Donny en steekt zijn tong uit.

We gaan nu wat sneller qua tijd, maar dat komt omdat ik geen inspiratie heb. Ik ga er nu wat sneller doorheen, omdat ik wacht totdat we op een gedeelte zijn waar ik wel inspiratie voor heb. Dus hierbij mijn excuses als het af en toe een beetje verwarrend is en te snel gaat.