Dance Off // Donny van de Beek

Hoofdstuk 1

Met tegenzin stap ik de auto uit en loop met mijn beste vriendin de Toekomst op. Ze heeft me toch over kunnen halen en ik heb er nu al spijt van. Vandaag is het open training op het sportcomplex 'de Toekomst'. Mijn beste vriendin, Fay, is heel erg fan van Ajax. Vandaag was het open training en ze wilde er zo graag heen, maar van haar ouders mocht ze niet alleen dus is zij mij gaan overhalen, wat haar is gelukt. Fay stapt haar auto uit en samen lopen we naar de velden waar het eerste van Ajax al klaar staat. Met tegenzin loop ik achter Fay aan. Vraag me niet waarom, maar ik heb echt een hekel aan voetbal. Samen met Fay sta ik langs de lijn en kijk een beetje rond. Ik zie een jongen in een ajax trainingspak met nummer 32 het veld oprennen. De trainer, Peter Bosz, zoiets weet ik dan wel, zie ik boos naar hem kijken. Hij zal wel te laat zijn. Ik haal mijn schouders op en kijk een beetje verder rond. Ik stop bij een jongen met blond haar en blauwe ogen. Hij kijkt bezorgd naar zijn vriend, denk ik, en gebaard iets naar hem en wijst naar de jongen die net het veld op kwam rennen. Ik scan hem een beetje en ik moet eerlijk zeggen, hij ziet er niet verkeerd uit. Ik zie in mijn ooghoeken dat Fay naar me kijkt. Ik draai mijn hoofd om en zie Fay naar mijn grijnzen. Ik kijk haar raar aan. "Wat is er Fay?", vraag ik haar. "Nee, niks", zegt ze en grijnzend schudt ze haar hoofd. "Ik dacht dat je voetballers maar arrogante jongens vindt die het hoog in hun bol hebben." Ik kijk haar aan en trek een wenkbrauw. Ik richt me weer op het veld en kijk naar de voetballers.

"Fay?" Ze draait haar hoofd om. "Ik heb geen zin meer om hier te staan. Ik ga naar de kantine en haal wat drinken, wil je ook?", vraag ik. Ze schudt haar hoofd en kijkt weer geconcentreerd naar het veld waar de jongens een positiespel aan het doen zijn. Ik weet echt wel wat van voetbal hoor, dat krijg je als je een broertje en zus hebt die fan zijn, alleen ik heb er dus totaal niks mee. Ik stap de kantine binnen en zoek een plekje op. Ik haal mijn mobiel tevoorschijn en kijk een beetje op social media. Ik open snapchat en zie dat ik 2 snaps heb. 1 van Fay en 1 van mijn zus, Felien. Ik open die van Fay en zie dat ze een foto heeft gemaakt van de jongens op het veld. Ik rol mijn ogen en open de snap van Felien. 'Maak me niet te jaloers met alle foto's die je gaat maken eh 😜'. Ik begin te lachen en maak een foto. 'Ik zal niet te veel foto's verwachten van mij 😌' Ik zucht als ik zie dat de training nog een half uur duurt. Ik besluit maar even op Facebook en Instagram te kijken. Als ik zie dat de training nog maar een kwartiertje duurt, besluit ik maar om Fay weer op te zoeken. Ik stop mijn mobiel in mijn zak en loop naar buiten. Ik ga naast Fay staan. Ze draait haar hoofd om en glimlacht. Ik glimlach en kijk verveeld naar het veld. Ik zie Fay naast me springen en draai mijn hoofd om. "Fay, what the fack ben je aan het doen?" Ze kijkt me blij aan. "De training is afgelopen." "Ja, dus?" "Dan komen ze langs om foto's met ons te maken." Ik kijk haar aan en knik langzaam. "Nou, uhm, leuk." Ze geeft me een duwtje en begint te lachen. De spelers van Ajax komen langzaam onze kant op lopen en Fay wordt alleen maar zenuwachtiger. Ik irriteer me er een beetje aan, maar ze kan ze eindelijk ontmoeten, dus ik zeg er maar niks van. Ik zie de jongen die ik in het begin van de training zag ons kant op lopen, ja die blonde, samen met nummer 32. Ik kijk Fay aan en zie haar glunderen. Een glimlach kan ik niet onderdrukken. Ze is dan wel 18 jaar, maar af en toe gedraagt ze zich als een 15 jarige. "Hey", hoor ik voor me. Ik zie de blonde jongen voor me en glimlach. "Hoi." Ik kijk naar Fay en zie dat ze met een open mond kijkt. Ik geef haar een duw tegen haar schouder. "Ze wil graag op de foto met jullie", zeg ik dan maar voor Fay. Ze kijkt me dankbaar aan en geeft haar mobiel aan mij. Ze gaat tussen de jongens in staan en ik maak een foto van hun. Ik glimlach. "Hier", zeg ik en geef haar mobiel. Ze bekijkt de foto's en knikt als goedkeuring. Nummer 32, ja sorry ik weet de namen niet dus noem ze maar nummer 32 en de blonde, kijkt me aan en komt dichter bij mij staan. "Jij wilt ook een foto met mij zeker", zegt hij, met de nadruk op met mij en slaat een arm om me heen. Ik kijk hem aan en trek mijn wenkbrauwen op. "Nou, nee bedankt", zeg ik en haal zijn arm van me af. Hij kijkt me beledigt aan en loopt weg. De blonde haalt zijn schouders op en loopt achter 32 aan. Ik kijk Fay aan. "Wat deed je nou?", zegt ze boos. "Hij hoeft zich niet zo achterlijk te gedragen", zeg ik tegen haar. Fay haalt haar wenkbrauwen op en trekt me mee. "Kom, we gaan wat drinken halen." Ik zucht. Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk naar huis, maar goed. Ik loop achter Fay aan. "Wat voor drinken wil je?", vraagt Fay aan mij. "Ik betaal, als bedankje dat je met me mee wilde." Ik kijk haar glimlachend aan. "Doe maar ice tea." Ze knikt en ik zoek alvast een plekje uit. "Hier", zegt ze en geeft mijn drinken aan. "Dankje", zeg ik en glimlach naar haar. "Vond je het leuk?", vraag ik. Ze knikt. "Ja, heel leuk. Heel erg bedankt dat je voor mij bent meegegaan. Zonder jou had ik hier nooit mogen zijn." Ik glimlach. "Ik ben nou eenmaal zo'n goede vriendin", zeg ik en samen schieten we in de lach. "Ik zag je trouwens wel kijken naar Donny van de Beek." Ik kijk haar aan en trek mijn wenkbrauw op.  "Die blonde jongen, die naar ons toe kwam lopen." "Ooh, zo heet hij dus. Ik had echt geen idee", zeg ik lachend. Fay schudt lachend haar hoofd. "Zullen we maar gaan?", vraag ik aan Fay als we allebei ons drinken op hebben. Ze knikt en samen lopen we naar buiten. "Wacht, ik moet nog even naar de WC", zegt Fay. "Hier heb je de sleutels. Ga jij maar alvast naar de auto." Ik knik en loop naar de auto. Ondertussen kijk ik een beetje rond. Ik pak mijn mobiel uit mijn jas, maar voel dat ik tegen iemand op bots. Ik val op de grond en kijk om mij heen. Ik zie de jongen met nummer 32 weglopen en met open mond kijk ik hem na. "Sorry voor hem. Hij had een slechte training en had niet echt een goed humeur", hoor ik naast mij. Ik kijk naar de plek waar de stem vandaan komt en zie Donny voor me zitten. "Hier", zegt hij en steekt zijn hand uit. Ik pak zijn hand aan en hij trekt mij omhoog. "Uhm, bedankt", zeg ik ongemakkelijk en trek langzaam mijn hand los uit zijn hand. Hij ziet het en laat mijn hand los. Hij begint te blozen en krabt ongemakkelijk achter zijn nek. "Uhm, heb je ergens last van?", vraagt hij. "Mijn onderarm doet wel pijn. Ik denk dat ik mezelf er mee heb opgevangen." "Moet je naar het ziekenhuis er voor, denk je? Ik wil je anders wel brengen. Dat is geen probleem hoor." Ik leg mijn hand op zijn onderarm. "Donny, het valt echt wel mee hoor. Ik hoef niet naar het ziekenhuis." Hij knikt en kijkt naar mijn hand dat op zijn onderarm rust. Ik kijk er ook naar en haal mijn hand er snel van af. "Ik, uhm, als je nog lang last hebt van je arm. Wil je me dan alsjeblieft een appje sturen?""Uhm, ja is goed", zeg ik en geef hem mijn mobiel. Hij zet zijn nummer er in en geeft mijn mobiel weer terug. "Echt doen alsjeblieft. Anders maak ik me zorgen om je."Ik glimlach. "Dat is lief." Ik stuur hem een berichtje. Hij kijkt me raar aan. "Dan kan je me eraan herinneren. Ik vergeet nogal veel." Hij lacht. "Is goed, zal ik doen." Ik zie Fay aanlopen. "Ik moet gaan, maar ik spreek je dan nog wel." "Is goed, doei", zegt hij en knipoogt. Ik glimlach en loop weg. Snel ga ik in de auto zitten en doe net alsof er niks is gebeurd als Fay de auto instapt. "Sorry, het was erg druk." Ik glimlach. "Maakt niet uit."

Thuis aangekomen loop ik gelijk door naar mijn kamer. Ik beland op mijn bed en sluit mijn ogen. Gelijk zie ik Donny weer voor me. Snel schud ik mijn gedachten weg. Ik ga hem sowieso niet appen en hij is mij waarschijnlijk al wel weer vergeten. Ik heb het veel te druk om aan hem te denken. Ik moet morgen weer naar school, over een paar maanden zit ik in een drukke tentamenperiode en over klein half jaar ben ik bezig met mijn examens. En met dit in mijn gedachten, verwijder ik Donny's nummer.