Dance Off // Donny van de Beek

Hoofdstuk 25

We zijn alweer een paar weken verder. Donny is zo goed als hersteld van zijn blessure. Het is woensdag wat betekent de finale van de champions league. Ze hebben in de halve finale thuis gewonnen van PSG met 2-0. De wedstrijd is al een paar minuten aan de gang. Ajax speelt tegen AS Roma. AS Roma had in de halve finale 2 keer gewonnen van Real Madrid. Samen met Laura, Naomi, Mikky en Annick zitten we naar de wedstrijd te kijken. Nog steeds weten alleen Annick, Mikky en Matthijs het van mijn auditie. Waar ik nog niks van gehoord heb. Ik probeer mijn gedachten helemaal te richten op mijn wedstrijd bij World of Dance die over 2 maanden is en de audities probeer ik even te vergeten. Donny en ik hebben de vakantie geboekt naar Bali. We verblijven er 3 weken dan moeten we weer terug zijn voor Donny en mij. Donny begint dan met trainen en ik ook. Met de baby van Joël en Naomi gaat het super goed. Je begint het buikje bij Naomi steeds meer te zien. "Willen jullie wat drinken?", vraagt Laura. Ik kijk op. "Is het al rust dan?", vraag ik. Ze knikt lachend. "Ja, al een paar minuten. Waar zit jij met je gedachten?" Ik haal mijn schouders op. "Ik ben toe aan vakantie." "Nog een paar weken." Ik glimlach. "Ik loop wel met je mee", zegt Naomi en samen lopen ze weg. "Dus, wanneer was je van plan om het tegen iedereen te zeggen?", vraagt Annick aan me. "Dat ligt aan de uitslag van mijn auditie." Mikky schudt haar hoofd. "Goed, je weet hoe ik erover denk. Meer ga ik er niet over zeggen", zegt ze. "Hoe gaat het met het dansen voor World of Dance?" "Heel goed. Zo wel de solo als de groep dans. We zijn met allebei bezig om de puntjes op de i te zetten voor de vakantie en na de vakantie gaan we weer verder." Mikky knikt. "Annick, hoe gaat het eigenlijk met je opleiding?", vraag ik. Ze begint te glimlachen. "Heel goed. Ik mag volgend schooljaar beginnen met stage lopen. Ik heb gesolliciteerd bij Nikkie en ik mag daar stage gaan lopen." "Wauw Annick, dat is echt super! Weet je wel niet hoe goed zij is!" Annick knikt verlegen. "Ik heb een gesprek met haar gehad. Ze had heel veel sollicitanten, maar toen ze mijn ontwerpen zag, vond ze me veruit de beste." "Oh wauw. Steek die maar in je zak hoor!" "Sorry, we zijn er. De rij was echt mega lang." Ik schud lachend mijn hoofd. "Jeetje het is echt warm", zegt Annick die haar jas uittrekt. "Ik zei toch dat het hier super lekker is", zegt Naomi. Annick haalt haar schouders op. "Jij hebt het altijd warm." Naomi haalt lachend haar schouders op. "Dat komt door de zwangerschap." Er wordt weer veel lawaai gemaakt in het stadion, wat betekent dat de spelers het veld weer op komen. Het gesprek valt gelijk stil bij ons en vol spanning zitten we met zijn vijven de wedstrijd te kijken. Als Roma aan de bal komt en dichter bij het doel van Ajax komt, halen we allemaal ons adem in. Gelukkig hebben we Matthijs achterin staan die de bal gemakkelijk afpakt en hem speelt naar Donny. Donny speelt de bal naar Justin die naar voren dribbelt, maar de bal wordt weer snel afgepakt door een verdediger van Roma. Zo blijft het een tijdje doorgaan. Ik hoor Mikky naast me zuchten. "Ik hoop dat Frenkie er ook nog inkomt", zegt ze. En inderdaad. Na 10 minuten komt het bord omhoog. Schöne gaat er af en Frenkie komt erin. Na een paar minuten is Ajax in de aanval met Frenkie aan de bal. Frenkie speelt de bal naar Justin die vrij staat. Frenkie staat in positie en krijgt de bal weer terug van Justin. Donny rent naar voren en staat tweede paal. Frenkie geeft de bal voor en Donny kopt de bal in het doel. Even lijkt het alsof alles in slow motion gaat en is het niet te beseffen wat er gebeurd. Maar al gauw word ik omhoog gesleurd door Mikky en Annick. Ajax staat 1-0 tegen AS Roma in de finale van de champions league en Donny maakt de eerste goal van de wedstrijd. En het leukste van alles is dat de wedstrijd nog maar 5 minuten duurt exclusief blessuretijd. Er kan veel gebeuren in vijf minuten, maar nu lijkt het even alsof de wedstrijd al is beslist. Met een blij gevoel ga ik weer zitten en blijf naar de laatste paar minuten kijken. Al snel komt Roma in actie en hebben ze een kans om te scoren. Joël wilt de bal van de aanvaller van Roma afpakken door een sliding te maken. Helaas voor Joël is hij te laat en raakt hij vol de enkel van de aanvaller. Helaas voor Ajax, gebeurt dat in het 16 meter gebied. Wat betekent dat Ajax een penalty tegen krijgt in de laatste minuut van de wedstrijd. Met een getreurd gezicht zit ik op mijn stoel dat wordt dus een verlenging. "Hey, niet zo treurig", zegt Naomi. "Ik voel dat André hem tegen gaat houden." Met zwetende handen kijk ik toe hoe de spits van AS Roma de penalty neemt. Het ging zo snel dat ik niet zag wat er gebeurde. Even denk ik dat de bal in het doel zit, maar schijn bedriegt. André heeft de bal in zijn handen. De scheidsrechter fluit, wat betekent dat de wedstrijd is afgelopen en dat Ajax de champions league finale heeft gewonnen. Ik lijk het niet te beseffen en kijk met open mond naar wat er voor me gebeurd. Iedereen rent naar elkaar toe en knuffelt elkaar. Zelfs Erik rent naar de jongens toe. Wauw. Wie had dit ooit durven dromen. Ajax die de champions league finale won. Dat was alweer 23 jaar geleden. En nu, na 23 jaar, is het Ajax weer gelukt.

Na heel veel gefeest op het veld en interviews, zie ik Donny onze kant op lopen. Hij wenkt dat ik naar beneden moet komen. Ik loop naar hem toe en sla zijn armen om hem heen. "Ik ben zo ontzettend trots op jou", zeg ik en druk een lange kus op zijn lippen. "Die goal was voor jou." Ik druk mijn lippen nogmaals op zijn lippen. Hij glimlacht en laat me los. Donny wordt van me weggetrokken door de jongens die naar de staff loopt. De twee teams worden bij elkaar geroepen en mogen hun prijs in ontvangst nemen. Eerst mogen de jongens van AS Roma hun medaille in ontvangst nemen, maar zij moeten al snel plaats maken voor de jongens van Ajax. Eerst het team, daarna de staff en als laatste de aanvoerder, Davy. Vol trots pakt hij de beker aan, maar geeft hem al snel aan Donny.

Het is al 's avonds laat. We zitten met zijn tienen in een kroeg ergens in Kiev. "Nu we toch met zijn allen zijn, willen Laura en ik iets zeggen", zegt Davy plotseling. Ik kijk ze raar aan. "Ze zeggen altijd op je hoogtepunt moet je stoppen en dat is ook helaas wat ik ga doen. Ik stop bij Ajax. Ik heb een super bod gekregen van Everton. Laura en ik gaan eerst nog op vakantie, maar daarna verhuizen we naar Engeland." Met open mond zitten Mikky, Annick en ik te luisteren. De rest kijkt ze gewoon normaal aan. Ik kijk Laura aan. "Hoe lang weten jullie dit al?", vraag ik. Laura haalt haar schouders op. "Bijna 2 maanden nu denk." Ik kijk haar met grote ogen aan. "Dat meen je niet?! En jullie wisten dit allemaal al?" Ik kijk de rest van de groep, op Mikky en Annick na, aan. Ze knikken. "Wauw. Fijn dit", zeg ik. Ik sta op en loop de kroeg uit. Ik loop een stukje en ga op een bankje zitten. Niet veel later voel ik een hand op mijn schouder. Ik kijk op en zie Mikky staan. "Hey." Ik glimlach naar haar. "Gaat het?" Ik haal mijn schouders op. "Ik heb misschien wat overdreven gereageerd, maar ik vind het jammer dat ze gaan. Ik kon altijd super goed praten met Davy, hij voelde als een broer. En Laura was gewoon een hele goede vriendin die super dichtbij woonde en als er iets was, kon ik altijd naar haar toe. Het valt me gewoon van haar tegen dat ze me niks heeft gezegd en de rest wel." Mikky knikt begrijpend. "Maar Liv, je doet precies hetzelfde bij hen." Ik kijk haar aan. "Je hebt auditie gedaan voor een danskamp in Amerika. En om heel eerlijk te zijn, is het al bijna zeker dat je daar naar toe mag. Je hebt helemaal niemand iets verteld op Annick en mij na. Matthijs weet het alleen maar omdat hij iets hoorde, anders had je hem ook niks gezegd." Ik zucht en kijk naar beneden. "Je hebt gelijk." Mikky zucht en trekt me in een knuffel. Zo blijven we even zitten. "Ik ga weer terug. Ga je mee?" Ik schud mijn hoofd. "Nee, ik blijf nog even hier." Mikky knikt en loopt terug. Niet veel later hoor ik hoe iemand naast me komt zitten. Ik kijk op en zie dat het Laura is. "Het spijt me Liv. Ik had het de rest verteld, omdat ik zeker wist dat ze blij voor me zouden zijn. Ik vond het gewoon heel moeilijk om het tegen je te zeggen, want om heel eerlijk te zijn, ga ik jou het meeste missen van allemaal. Je bent mijn kleine zusje." Ik kijk haar glimlachend aan en pak haar hand vast. "Het geeft niet. Ik reageerde gewoon overdreven. En eigenlijk heb ik helemaal niet het recht om zo te reageren", zeg ik. Laura kijkt me met een vragende blik aan. "Wat bedoel je?" Ik zucht. "Ik heb een maand geleden een brief gehad van een danskamp uit Amerika. Ze wilden graag dat ik auditie ervoor zou doen, want ze hadden me op YouTube gezien en vonden me heel goed. Ik heb uiteindelijk auditie gedaan, maar ik heb nog niks van ze gehoord." "Oh, wauw. Liv, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Wat goed!" Ik haal mijn schouders op. "Dat klinkt nog niet echt overtuigend." Ik kijk haar aan. "Ik heb dan wel auditie gedaan, maar dat was meer omdat ik werd gedwongen door Mikky. Ik heb uiteindelijk auditie gedaan met het idee dat ik als ik doorging, twijfelde of ik moest gaan ja of nee en als ik niet mee mocht, zou ik het niemand vertellen, want dan zou ik doen alsof niks was gebeurd." "Maar Liv, dit de kans van je leven. Waarom pak je die niet?" "Ik wil Donny niet missen. Ik weet het, het is maar drie maanden, maar ik heb zo'n sterke band gekregen met Donny dat als ik hem 1 dag niet heb gezien, ik hem al zo ontzettend mis. Ik durf het hem nog niet te vertellen", zeg ik en kijk weg. Laura pakt nu ook mijn andere hand vast. "Lieverd, luister eens. Ik heb een jaar geleden een mail gekregen dat ik een belangrijk shoot mocht doen in Amerika. Wat betekende dat ik een maand in Amerika zou zijn, want er kwam heel veel bij kijken. Ik twijfelde heel erg, want ik wist niet wat ik moest doen. Ik had toen al een relatie met Davy en ik wilde hem absoluut niet zo lang missen. Ik durfde het ook niet tegen hem te zeggen, omdat ik bang was dat hij boos zou worden. Geen idee waarom hij boos zou moeten worden, maar dat is wel het eerste wat er door je heen gaat. Op een gegeven moment zag Davy dat er iets met me was en toen had ik besloten om het toch te vertellen. Hij was absoluut niet en boos en was juist blij dat ik het hem eerlijk vertelde. Hij was super blij voor me en ontzettend trots. Hij kon dan niet zo veel weg vanwege Ajax, maar de dagen dat hij vrij was kwam hij langs en zo bleef het toch nog leuk. Ik ben naar Amerika gegaan en ik ben ontzettend blij dat ik dat heb gedaan, want ik had het voor geen goud willen missen." Ik zucht en kijk naar beneden. Een traan vindt langzaam een weg naar beneden. Laura slaat haar armen om me heen en geeft een kus op mijn wang. "Het komt goed, echt waar. Donny is en zal altijd trots op je blijven wat je ook doet."