Dedication:IamAin dahil sa pangangalap at pagbibigay niya ng supporta hahah♥
-------------------
*WAAAAAAAAAAAHHHHHHHH* JUSKO NAHUHULOG AKO! BABAGSAK AKO NITO! PATAY NAAKOO ANOOO BA AYOKOO NG MAMATAY PA SA PANGALAWANG PAGKAKATAON!
*tut tut tut tut*
Napadilat ako ng mata at huminga ng pagkalalim, para kasi akong galing nalunod at ang sikip ng dibdib ko.
"Doc, the patient is awake"
"Buhay siya."
"Thanks God!"
Panay naman ang pag bukas sara ng aking mga mata dahil sa ilaw at hilo na nararamdaman ko, may naririnig din akong mga nag-uusap subalit hindi ko ito maintindihan dahil parang nasa ilalim ng tubig ang pagkarinig ko sa kanila. At biglang dumilim nalang yung paligid.
Urrgh ang liwanag naman oh pagod pakoooo! Tatagilid na sana ako ng biglang may pumigil sakin.
"Nakoo, wag muna po Maam yung dextrose niyo po.." Iminulat ko ang aking mga mata at tinignan ng maigi ang Nurse na humahawak sakin, napalibot din ako ng tingin sa buong kwarto.
Omaay, buhay na ulit ako? Nakikita na niya ako? I'm alive and kicking! Sinipa sipa ko yung mga paa at napagigil sa tuwa.
"Bumalik na ang sigla mo Maam, teka lang tatawagin namin ang Presidente!" Nakatiling sabi ng Nurse habang pinapahiga ako.
Pero Hanu daw? Presidente? Bakit kailangan malaman ni President na gising na ko? Nag trending batong si Lieshel ghaad. Di man lang ako nagtanong ng mga basics about sa life niya, gaga, pano ako mabubuhay nito bilang siya???!
Napapikit ako ng nakaramdam ako uli ng pagkahilo.
"Sa waaakas! Gising kana! Matapos ang anim na buwan, labis kitang namiss!" Habang hinihimas himas ko ang aking sentido naramdaman kong may nakahawak sa balikat ko, tinignan ko kung sino ito.
Mr. Senator?! Whow! Una si president ngayon naman si Senator in person! Jusko! Nakakaloka.
Babangon sana ako para batiin si Senator, subalit pinahiga niya lang ako muli at tinapik tapik ako sa ulo.
"Alam kong excited kanang yakapin ako anak, pero kailangan mo munang magpahinga.."
Teka Ano daw? Anong anak? Sinong anak? Ako? anak ni Senator?!?!? Lieshel naman ooh.
"Magandang hapon President" President? Sinong president eh si Senator to--, oo nga pala nag eleksyon na nung namatay ako at siguro naging presidente na ang dating Senator.
"Doc, Maraming salamat sa pag-alaga at pagsubay-bay mo saking anak, akala ko talaga ay wala na siyang chance, pero heto siya ngayon at ang sigla sigla niya pa.." Napangiti naman ako sa kanya ng pilit. HINDI KO PA NALAMON ANG MGA NASAGAP KO NGAYON, KAKAGISING KO LANG PERO MASYADONG MATAAS ANG KOLESTEROL NG MGA INFO NA BUMATI SA AKIN AT FEELING KO MAGKAKA HEART ATTACK AKO ANY MOMENT.
"Thank you Doc! Lieshel anak! Papupuntahin ko dito agad si Maria, sure akong namiss mo din siya, siya ng bahala sayo hanggang sa makauwi ka bukas. Anak! Okay kalang ba?"
Naramdaman ko ang mga mata nila na nakatitig sakin ngayon, na nakatitig naman sa kisame. Para siguro akong naistatwa habang nakatulala sa kisame. Wala. Speechless talaga ako.
"It's okay Mr. President, common side effect lang yan ng mga taong galing sa coma."
SanPeee, naguguluhan nako, tama ba kaya tong pinasok ko?
Nakatulog pala ako ng di namamalayan kahapon, sa sobrang kaiisip ko nilamon na pala ako ng antok. Umaga na ng magising ako at nag panic ako ng magising akong may ibang tao sa kwarto, isang babaeng nasa 50's na siguro. Nagulat ako ng niyakap niya ko ng mahigpit that moment na nakita niya ko. Hindi nalang ako nagsalita baka may mali pa akong masabi at magduda pa siya sakin. Nabasa niya ata ang ekspresyon ko kaya natahimik siya bigla at sinabing " Hindi mo ba ako na aalala? ako ito si Maria!"
BINABASA MO ANG
When I Died...[ONGOING]#KidlatAwards2018#TLA2018#UDWAwards2018#GPHVivaAwards2018
General Fiction★Ranked #320 in General Fiction on June 9, 2018 ★Ranked 8th in the Third Batch Ranking of Watty's Best of 2018 ------------A Sneak Peek------------- "Thea alam mong higit na pinagbabawal ang magtanong o ungkatin ang pagkamatay mo." "Alam ko po yun a...