Lost Sister // One Direction ✔

Chapter 34

Pov Myra

Zal ik het doen ? Ik twijfel maar doe het toch. Ik zet het schroefje drukkend tegen me huid aan en haal hem in een keer op zei en dat een paar keer. Tot me arm er weer helemaal onder staat. 'Myra wat heb je gedaan !' Roept James. 'Nou dat zie je toch wel of moet je ook al een bril hebben.' Zeg ik terug. Hij zucht. 'Myra, waar sneed je jezelf mee ?' En steekt zijn hand uit als teken dat ik het moet geven. 'Aan de rand van de wastafel.' Een poging tot liegen. Hij knikt en pakt een doekje en verband en maakt me wonden schoon, eindelijk hoef ik het keer niet zelf te doen. Als James net de kamer uitgelopen komt komt Jaden binnen. 'Waarom was hij hier ?' En kijkt James nog een keer na. 'Ik had me gesneden.' mompel ik wat. Hij trekt me in een knuffel nadat hij knikte. 'Ik wil hier weg Jaden, nu al. Ik mag 3 weken lang me broer niet zien. Ik heb hem net terug mag ik weer weg.' Hij knikt als teken dat hij snapt wat ik bedoel en vertelt allemaal geruststellende woorden. Ik ga op me bed liggen en val langzaam in een diepe slaap. 

Ik wordt wakker van een harde bel, wat betekend dat we moeten eten. Ik kijk op me telefoon en zie dat het al 8 uur 's ochtends is, te vroeg. Als ik me omdraai zie ik dat Jaden zich al helemaal aan het klaar maken is in tegenstelling van mij, ik lig nog in me bed. Ik heb geen zin in ontbijt. Daar wordt ik dik van en me bed ligt wel goed. Ik draai me om en val weer langzaam in slaap. 'Myra, waarom was je niet bij het ontbijt !' Roep James naar me. Ik zucht en negeer hem en ga veder met waar ik mee bezig was. In bed liggen staren naar me witte muur. 'Als je zo door gaat krijg je sondevoeding.' Met dat gezegd te hebben loopt hij de kamer uit en laat me achter in mijn kamer. Noway dat ik aan die sondevoeding ga, dat kunnen ze vergeten. Ik pak mijn spijker uit me broekzak en ga er een paar keer over mijn arm heen, wat is dat toch een heerlijk gevoel. Ik blijf dat nog een paar keer doen tot me hele arm weer vol staat. Ik loop naar de badkamer en pak een doekje en maak de wonden schoon. Ik trek mijn hoodie er over heen en ga weer in bed liggen. 'Kom je nog een keer je bed uit of hoe zit het ?' Zegt Jaden vrolijk. Ik negeer hem en ga gewoon veder met naar de muur staren. 'He, wat is er ? Gisteren was je vrolijker en praatte je nog, ik mis dat.' Hoe kun je iets missen als je het nog geen dag kent, vraag ik mezelf af. Ik draai me om en kijk hem aan. Inmiddels is hij al op me bed komen zitten. Hij trekt me in een knuffel waardoor ik ook gelijk recht op zit. Ik begin zachtjes te huilen. 'Jaden ik mis me broer, ik wil hem zo graag spreken.' Hij knikt begrijpelijk en laat me los. Inmiddels ben ik al gestopt met huilen. 'Kun je instrumenten bespelen ?' Vraag ik na een tijdje. Hij schud zijn hoofd. 'Zal ik je anders leren gitaar spelen ?' Hij knikt gelijk vrolijk en ik pak mijn gitaar er bij. Ik stem de gitaar en bespeel eerst zelf een liedje. 

Na een paar uur zo bezig zijn geweest kan Jaden al paar akkoorden op de gitaar. Ik leg me gitaar weg en ga weer op me bed zitten. Dat voelde geweldig, gitaar spelen. Eindelijk keer wat leuks. Ik laat me achterover op bed vallen en denk zo veder na.

---

Hey,

 sorry girls en boys (heb ik mannelijke lezers ? Zo ja laat het weten)  dat het lang duurde voor ik ging uploaden. Beetje late reactie allemaal maar, omg soo dankje voor #50 in Fanfictie. (Sta inmiddels wel ietsjes hoger maar wat maakt dat uit) als nog zoo bedankt ! 

Ook is dit wat kleiner hoofdstuk dan normaal, sorry daar voor maar had niet zo veel inspiratie voor dit hoofdstuk. Wel voor de volgende maar dat blijft nog even een verassing.

En ik heb nog een vraag voor jullie, willen jullie dat ik ondertussen een boek maak over whatsapp gesprek met One Direction. Of wachten tot dit boek afgelopen is en dan een ander boek schrijven ? Laat het even weten, dankje alvast

XMe