She's my 14 years old Wife (Season1) (Editing)

CHAPTER 20:

20-

Hyorin P.O.V

Napakamot kamot ako ng batok habang hinihintay ko ang babaeng isip bata. -,- Ilang araw na daw siyang hindi pumapasok. Aba, Saan naman yon nanggaling.

-____-

Oh? Himala! At parang si cloud na ang nag hatid sa batang to?

Tiningnan ko si cloud habang lumabas ng kotse. May pumasok bang hangin sa utak ni cloud at hinatid ito? Aba! Big deal saakin to na hinatid si vanessa sa paaralan ano! Perstym.

Tiningnan ko ang kotse ni cloud na papalayo tsaka ko tinawag si vanessa.

"VANESSA!"

Napakunot ang noo ko habang tiningnan niya lang ako at lumakad palayo. Aba?

"Hoy.hoy.hoy. iiwasan mo ako?"
Napangiti ako ng napalunok ito. Ganiyan nga bata,

"H-hindi a.ah" tumaas ang kilay ko.

"Hindi ? Talaga? Ba't ka nauutal?"
Kinurot ko ang ngusu nito ng nag pout ito -____- parang baliw.

"ARAY NAMAN HYORIN!"

"Mag sabi ka ng totoo. San ka galing at halos one week kang absent aber?"

"N.nag babakasyon k-kasama si c.cloud" napangiti ako ng mapakla.

"Nag sasabi ka ng totoo? Cloud? Really?! Vanessa kaibigan mo ako, At alam kung nag sisinungaling ka."

Tinitigan ko siya sa mata, Ngunit bigla itong Napolitan ng lungkot.

Hindi ako sanay, Hindi ako sanay na makikita siyang ganito. Saan na? Saan na yong batang bibo, Pinapasaya ako habang malungkot ako. Busy ako at kinukulit niya ako,
Nalalaman ko pa na pumapasok ito, Ngunit wala ito sa classroom. Saan naman ito nag tungo?

"M-may problem lang." Pilit itong ngumiti saakin at yumuko.

"Tell me."-ako

Umiling siya. Huh?

"Magagakit k-ka, W.wag mo ng alamin. Tara na?" Hinila niya papasok ng campus pero hindi ako gumalaw kaya tiningnan niya ako.

"H-hyorin."

"Mas magagalit ako kapag hindi mo sinasabi yang tinatago mo." Seryoso ako sa sinasabi ko. Matagal na kami na mag kasama ni vanessa, Kapatid na rin ang turing ko sa kaniya. kaya mahirap! Mahirap habang makikita ko siyang malungkot at lumuluha.

"W.wala. A-about lang kay mommy v.veronica." napabuntong hininga ako,

"Sige kung yan gusto mo. Mauna na ako"
Nauna akung nag lakad sa kaniya,

Papalayo na ako pero huminto ako at nilingon siya.
Pinunasan niya ang mga luhang tumutulo sa mukha niya.

'Malalaman ko rin kung ano man yang tinatago mo sa akin Vanessa.'

****

Lutang ako mag hapon. hindi kasi ako mapakali habang hindi ko malalaman ang problema ni vanessa, Feel ko napaka laki niyang problema.

"Hey."

"Blue. Wala ako sa mood para makipag asaran sayo," tumabi siya saakin at inakbayan ako. Inalis ko naman ang pag akbay nito saakin.

"Ano ba." Inirap ko siya,

"What? Ano ba ang problema mo." Tinitigan ko siya ng masama.

"vanessa."

"What about her?"
Napaiwas ako ng tingin. Letse ang gwapo!

"Hindi niya sinasabi ang problema niya."

"Oh? Bakit mo kinukulit. Baka hindi niya t---" sumabat ako sa sinasabi niya.

"Malaki ba ang problema niya para hindi niya sasabihin saakin? Alam ko naman ang problema niya, sa mommy Veronica niya! Ano pa ba? Diba yon lang?" Tumango tango siya, Yea alam niya dahil sinasabi ko sa kaniya Hindi naman niya yon sinasabi kay cloud Kahit na mag kaibigan sila eh. Mapapatay ko talaga yong blue na to kapag sasabihin niya kay cloud.

"Alamin natin." Tumaas ang kilay ko.

"Paano naman?"

"Basta. Ako ang bahala,"
Wala akung magawa kundi tumango. Sana ngayon malalaman ko na vanessa, Malalaman ko na kung ano ba talaga ang problema mo at nagawa mong itago ito saakin.

*****