Responsibility To Oath (Fixed Series #3)

Chapter 13

Chapter 13

"What are you doing here?" Iyon kaagad ang una kong itinanong nang madatnan ko siya sa aming dining area na kumakain.

Hindi ko inaasahan ang pagpunta niya, ni wala siyang pasabi kaya hindi ko talaga alam kung anong dahilan ng biglaan niyang pagsulpot dito sa bahay ngayon.

Nilingon niya ako. She smiled a bit. "I brought you strawberries, ang sabi kasi ni ate Luisa, 'yon daw ang gusto mong kinakain nitong mga nakaraang araw." then she showed me a basket of fresh picked strawberries.

Sumilay ang isang napakagandang ngiti sa labi ko nang makita 'yon. Kaagad akong lumapit sa gawi niya at naupo sa tabi niya. Inilagay niya sa harapan ko 'yong basket, inabutan niya pa ako ng isang piraso no'n.

Gosh, she's so thoughtful! Pero hindi lang ito ang pinunta niya panigurado. Sa sandali naming pagsasama ni Cae, kilala ko na siya agad, madali kong nababasa ang tumatakbo sa isip niya, ang nararamdaman niya na maaaring sa iba, naitatago niya, pero sa amin, hindi.

Just by looking at her eyes, I can already see a lot of emotions. I don't know why she's keeping it to herself pero sana aware siya na hindi naman sa lahat ng oras ay magisa siya, na walang nandyan para sa kanya, she doesn't need to face everything alone.

Nandito kami, she can tell us her problems, rants, everything. Cae is selfless, tipong hangga't kaya niya, iki-keep nalang niya sa sarili niya, she's too shy and afraid to tell others, kasi baka makaistorbo siya at makadagdag pa sa iisipin ng mga ito. She doesn't want to burden anyone with her own problems.

When Lauri is having a hard time, Creed is with her, when Ella is hurting, her friends are with her but when Cae is dealing with tons of challenges and issues, I wonder...kung sino ang nasa tabi niya habang pinagdadaanan ang mga 'yon, kasi sa nakikita ko ngayon? She's been avoiding Ash. Si Ash na best friend niya.

It must be tough for her, itinutulak niya palayo ang best friend niya para 'wag itong madamay sa kung ano mang kinakaharap niya.

Nabalik ako sa realidad nang bigla akong subuan ni Cae ng strawberry. "Eat a lot Kesh."

"Cae..."

Umiling siya. "Don't Kesh." she smiled to assure me that she's fine.

Alam niyang tatanungin ko siya kaya pinigilan na niya ako. But if she doesn't want to talk about it, ayos lang, may ibang oras pa naman para roon.

I tapped her hand na nasa ibabaw ng lamesa. "I'm just here, nandito kami okay?" nginitian ko siya.

Tumango siya. "Thank you."

"No worries."

"Kesh..."

"Hmm?"

"I heard what happened with you and Calix," panimula niya kaya natigilan ako sa pagsubo ng strawberry.

Inilapag ko ang dapat sana'y isusubo ko at bumuntong hininga. "Oo, paano mo nalaman?"

"He told me," she said. "I'm sorry." she held both of my hands.

Umiling ako. "It's not your fault, desisyon ko na magtake muna kami ng break."

"You guys will be fine right? Hindi naman talaga kayo maghihiwalay ng tuluyan?" she asked, sounding guilty, worried and sad at the same time.

I smiled, I shaked my head to say 'no'. "That's not going to happen Cae."

"Oh thanked God! Huwag na kayong maghiwalay ha?"

"Hmm, hindi."

"I want you guys to be happy."