KATELYN'S POV:
"Tell me Kate? gusto mo pa rin ba sya? "
Andito na kami ngayon sa mansyon pero bukambibig pa rin nya ang salitang yun.
Hindi pa rin ba sya nagsasawa?
Kesa makipag away at makipagtalo,nanahimik nalang ako.
"Silence means yes hindi ba? "
Napatingin ako dito matapos nyang sabihin yun.
"Mabait ako Kate pero masama akong magalit lalo na kong pinapakialaman ng ibang tao ang bagay na sakin lang"
Saka nya hinawakan ang braso ko.Andito na kami sa kwarto pero lumapit pa talaga sya sakin. He then pull me closer to him at nagulat nalang ako ng bigla nya akong halikan sa labi.
Sa gulat ko nasampal ko sya bigla.
Saglit syang yumuko pero kaagad rin syang tumingin muli sa akin.
"Ano bang nangyayari sayo Russel"Sagot ko na kahit na may nabubuhay nang takot sa sistema ko dahil sa pinagsasabi nito.
"Im territorial Kate... and Iam just ,marking my territory"seryosong sabi nito.
❤❤❤
"Seryoso ka, natuntun mo na ang bahay ng walangyang sumira ng buhay namin ni Frio noon? "
Kausap ko ngayon si Lt Rosel wala ngayon si Russel dahil nasa office,hindi na rin nya ako pinapunta sa restaurant dahil sya na rin daw ang bahala roon..
At ngayon nga kausap ko si Lt Rosel para sa napag usapan naming case noong isang araw, hindi ko sya nasamahan nung araw na kasama ko si Frio pero ito na mismo ang naghanap ng paraan para puntahan ang lugar kong saan nakatira yung maid na nanggulo sa buhay namin ni Frio. Well hindi naman sya nagtampo nung malaman nyang ito ang kasama ko noong panahon na yun. Mas natuwa pa nga ang gago e.
Anyways, back to the topic.. habang nagiimbestiga ako at hinahanap ang inpormasyon sa maid na nagbigay sa akin ng sulat, sinabi sakin ng napagtanungan kong guard na nagmamadali daw itong umalis sa mansyon ng makita daw nya itong papalabas ng village, na para bang problemado dala dala ang mga gamit nito. Tinanong daw ng guard nito kong bakit uuwi na ito gayung kakasimula pa lang daw nito sa trabaho pero nakita na lang daw nito iyong umiiyak. Hindi na nya nagawang kausapin yun dahil halata sa pagkabalesa ng mukha nito.
Ibig bang sabihin nun may kinakatakutan ang katulong na yun kaya sya umalis o di kaya may pinagtataguan kaya nagmamadali nyang iniwan ang mansyon na yun.
"Kate... nandyan ka pa ba? "Nakalimutan ko nga palang kausap ko pa siya sa kabilang linya.
"Oo... so anong nadiskubre mo? "
"Habang nag iimbestiga ako, nagtanong tanong ako kong sino ang babaeng katulong na lumuwas ng manila at namasukan bilang katulong. Iisa lang ang sinasabi nang mga kapitbahay niya dito sa leyte. Si Feliza, sya lang daw ang kaisa isa ditong namasukan sa manila dahil sa tatay nyang may sakit... "
"At... "dugtong ko dahil tumigil ito sa pag eexplain.
"Hinanap namin ang lugar kong saan sya nakatira pero... wala na sila doon? "
Nakaramdam ako ng panlulumo sa sinabi nito.
"Saan na sila ngayon nakatira?Saan daw sila lumipat"sagot ko pa rin.
"Kate.... w-wala na si Feliza. "
Nashock ako sa narinig ,napaawang nalang bigla ang labi ko sa sinabi nito.
"Wala ?anong ibig mong sabihin na nawala? Lumipat ba sila ng bahay? " sagot ko pa rin kahit alam kong posibleng wala na talaga sya pero nagbabakasakali akong mali ang pandinig ko.
"They both died Kate? Nagsuicide si Feliza matapos nyang di naabutan ng buhay ang tatay nya at... BLAAAG*"
Bumagsak nalang sa kamay ko ang hawak hawak kong phone.
I know it is not the end of this case dahil hindi naman siguro yung Feliza na yun ang totoong may sala. I know someone is behind on this knowing na hindi ko kilala ang Feliza na yun para gawan kami ng masama ni Frio.
But how... how can I solve this case, lalo na ngayong namatay na yung taong magiging susi para mas lalo pa naming malaman kong sino talaga ang may sala.
FRIO'S POV:
"Ikaw ba ang may gawa nito? Did you manipulate our business to get even with me Bettina"ulit ko muli.
Nakatayo lang sa harapan ko si Bettina habang nakacross arms pa sa harap ko. Saka lang ulit sya ngumiti ng nakakainsultong ngiti sa akin.
Naniniwala na talaga akong nababaliw na sya.
"Well its not me... but knowing how pathetic you are, gusto kong makilala ang taong yun para pasalamatan sya dahil nagdurusa ka ngayon"
Nanginginig ang mga kamay ko na idampi sa mukha nito yun pero nanatili pa rin ang pagtitimpi ko.
I cant hurt woman... cause I still had a high respect on them.
Kaya sa kahit anong paraan, magtitimpi at magtitimpi pa rin ako.
Dahan dahang lumapit si Bettina sa harap ko. Ipinulupot nya ang braso nya sa bewang ko at itinulak nya ako palapit sa kanya.
"What the hell are you doing BETTINA! "Inis na litanya ko sa mukha nito.
Gumuhit ang ngiti sa labi nito.
"Gusto mo bang makabawi.... Frio? "May pagkamalanding litanya nya sa harap ko at sa mukha ko.
Agad ko syang naitulak palayo sakin. Its not even a good idea how close she is right now infront of me. Masyado lang akong hindi nagiging komportable sa harap nito kong patuloy nyang gagawin yun.
Napaatras ito sa ginawa ko at ilang metro din ang layo nito sakin.
"Mukhang nakuha ka na nya talaga ng tuluyan sa akin...."
Nanatili ang mga mata ko sa dismayadong si Bettina.
"Kakalimutan ko ang lahat... even the cancelled wedding pati na rin ang pagsama mo sa babaeng yun ,basta bumalik ka lang sa akin Frio"nagsusumamong sagot nito.
"Hindi ka ba napapagod Bettina. Do you have any pride that still stocked in your ego...hindi ba malinaw sayo na hindi kita mahal cause I still love Katelyn. Sya lang.. .sya... Hmmmm"
Mabilis ang buong pangyayari. Hindi ko akalain na tumakbo si Bettina sa harap ko at sinakop nya na mismo ang labi ko.
Inis ko syang inilayo sakin... pero mula sa pheripheral vission ko may napansin akong hugis tao na nasa harapan mismo ng pinto.
Lumingon ako rito.
Her eyes were in tears, even her tears makes her even more attractive and cute.
Bakit nandito sya.
"Katelyn... "
Hindi ko na tuluyang nasabi pa ang gusto ko pang sabihin dahil tuluyan na itong tumakbo palayo sa akin.
BINABASA MO ANG
WHY DID WE MEET(OTMT: BOOK 2)
RomansaThis is the book 2 of Taming Mr tiger(OTMT). I SUGGEST THAT YOU GUYS SHOULD READ THE FIRST BOOK, BEFORE THE BOOK 2.TO KNOW THE BACK STORY :) T❤E❤A❤S❤E❤R Mahal mo ko... Mahal kita. Naghintay ka. Buong puso kitang tinanggap. Pero bakit mo ko iniwa...