"Jiminie..
ခ်စ္ဆံုးကေလး.."
တံခါးကိုတြန္းဖြင့္ကာ အတင္းေျပးဖက္လာေသာ jungkook ေၾကာင့္လက္က အထုပ္ေတြလြတ္က်ကုန္ရင္း..
"ေဟ့ေကာင္ ဖယ္စမ္းကြာ..
အသက္႐ႈျကပ္တယ္ကြ"
ယုန္သြားႏွစ္ေခ်ာင္း ၿဖီးလ်က္ရယ္ျပၿပီး ပါးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ..
"Aigoo..
ကိုကို႔ ကေလးေလးက လာမၾကည့္လို႔စိတ္ဆိုးေနတယ္လား.."
"ဖယ္စမ္းပါ"
လက္ကိုအတင္းဖယ္ခ်ၿပီး အထုပ္ေတြေကာက္ယူရင္း...
"ေရာ့..ကားမွာသြားထား"
႐ႈ့ံတြ မဲ့ရြဲ႔ကာ အထုပ္သယ္လ်က္ အခန္းထဲကထြက္သြားေသာ jungkook ကိုၾကည့္ကာတခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း...
ေ႐ွ႕မွ ေဆးရံုအက်ႌကိုအေသခ်ာေခါက္ေနစဥ္..
"ေဘဘီ..
ဘာသယ္စရာ႐ွိေသးလဲ.ကိုကို႔ကိုေပး"
"ဟင့္အင္း..မ႐ွိေတာ့ဘူး.."
ေသေသခ်ာခ်ာေခါက္ကာ စီလ်က္လွည့္ထြက္လိုက္ေတာ့..
ဖ်တ္ခနဲ လက္ကို လိုက္ဆြဲသည္..
ဘာမ်ားေျပာစရာ႐ွိလို႔လဲဟုေတြးကာ ေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းငံု႔လ်က္ မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုကာေျပာလာသည္...
"ေဘဘီ...
ဘာအေၾကာင္းပဲ႐ွိ႐ွိ ကိုကို ေဘဘီကိုခ်စ္တယ္..."
ဒိတ္ခနဲ ခုန္သြားေသာ ႏွလံုးသားတခု..
ေဘဘီကိုခ်စ္တယ္ဟူေသာစကားသည္ တိုးတိုးသက္သက္သာျဖစ္ေသာ္လည္း.
Jimin ေခါင္းထဲအက်ယ္ႀကီးျမည္ဟီးေနသည္.
ရင္ဘတ္မွ ႏွလံုးသားအစံုကလဲ အျပင္းအထန္ကိုခုန္ေပါက္ေနသည္..
Jimin စိတ္ေတြအစိုးမရျဖစ္လ်က္ မ်က္ေတာင္တဖ်တ္ဖ်တ္ခပ္မိကာေခါင္းကိုငံု႔မိသည္..
သူဘာေၾကာင့္ ရင္ေတြခုန္ေနရသလဲ
"ကိုကိုက ေဘဘီအတြက္ အကိုတစ္ေယာက္ေနရာက အျမဲအသင့္႐ွိေနေပးမွာဆိုေတာ့..
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုကို႔ကို တိုင္ပင္လို႔ရတယ္ေနာ္. ေဘဘီ"
အင္းလဲ မေျပာ အြန္းလဲမေျပာမိ ေခါင္းကိုသာငံု႔ထားမိသည္...
အခု သူ႔ပံုစံက ကိုကုိရင္ခြင္ထဲေခါင္းငံု႔ကာ ဝင္ေနသည့္ပံုျဖစ္ေနသလို ကိုကိုက သူ႔လက္တဖက္ကိုလဲ ကိုင္ထားေသးသည္...
YOU ARE READING
ကိုကို //Yoonmin (Zawgyi Version)
Fanfictionကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြဟာ ကိုကို႔ရဲ႕ ေအးစက္လြန္းတဲ့ အၾကည့္ေတြ ကိုကို႔ရဲ႕ ျပတ္သားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြေအာက္မွာ အစိပ္စိပ္အႁမႊာအႁမႊာပဲ့ေႂကြေလရဲ႕... My Special Prebirthday present for my lovely @y...
