HIM & I [VOLTOOID]

Hoofdstuk 3

"Mia, schiet nou op!!"

Ik stond voor de spiegel in mijn inloopkast en Eve wachtte in mijn kamer. We waren bezig met het samenstellen van een outfit voor het feestje van Juan, die was namelijk vanavond.

"Ik ben bijna klaar Eve!!"

Ik keek in de spiegel. Ik had een van mijn jurkjes uit de kast getrokken. Dit zou ik normaal nooit aan hebben getrokken maar voor dit feestje was het nou eenmaal anders. Ik moest een indruk maken. Alle populaire mensen waren er en wie weet kon ik me wel bij hun voegen. Al mijn hele leven was ik een soort buitenbeentje geweest, altijd had ik aan de zijlijn gestaan. Maar nu niet meer.

Het zwarte zijden jurkje met spaghetti bandjes die tot net over mijn knieën kwam had een hoge split en liet een flink stuk been zien. Ik had simpele zwarte open hakken aan en had mijn haar gestyld. Mijn ogen waren vrij simpel opgemaakt en ik had een rode lipstick opgedaan. Ik herkende mezelf bijna niet. Ik had er nog nooit zo opgedoft uitgezien. Een klein stemmetje in mijn hoofd zei: wat zou Silvestre ervan vinden? Ik schudde de gedachte snel uit mijn hoofd. Dit was mijn moment en dit deed ik voor mezelf en niet voor Silvestre.

Ik zuchtte en liep de inloopkast uit mijn kamer in. Eve lag op het bed en toen ze mij zag viel haar mond open.

"Jeetje Mia, je ziet er echt zo mooi uit!"

"Ben ik niet wat overdressed?"

Ze schudde heftig haar hoofd.

"Je zal de show daar stelen, alle ogen zullen sowieso op jou gericht zijn!"

"Dat hoeft nou ook weer niet," zei ik blozend. "Jij ziet er ook prachtig uit hoor!"

Eve grinnikte. Eve had zichzelf ook flink opgedoft. Ze droeg een roze two piece met een strakke licht roze crop top en een uitlopende licht roze broek. Daaronder droeg ze open zilverkleurige hakken. Haar blonde haar had een beetje een slag en ze had een strakke winged eyeliner gedaan. We zagen er allebei zo anders uit dan normaal maar beter, veel beter. Ik rechtte mijn gezicht, nam een goede houding aan en liet mijn lach schitteren. We gingen ze daar maar laten zien wie Eve en Mia waren.

"Kom, Eve. Laten we gaan!"

Vastberaden liep ik die kamer uit, blakend van zelfvertrouwen, ik voelde me sterk. Dit werd mijn avond.

We kwamen aan bij het huis van Juan. Ik had nog nooit zo'n groot en mooi huis gezien. Het was een groot wit huis met veel glazen wanden waardoor je mooi de moderne inrichting kon zien. De oprit was gevuld met auto's van de feestgangers en er klonk het dreunende geluid van de muziek. Eve greep me bij de arm.

"Kom laten we naar binnen gaan!"

Ik knikte en liet me meesleuren. We stonden bij de deur en belden aan. Snel trok ik mijn jurkje nog even recht en haalde mijn hand nog even door mijn haar. De deur werd geopend en daar stond Juan. Zijn ogen werden groot en hij scande mij en Eve volledig.

"Wauw, Mia en Eve," zei hij met een grote grijns op zijn gezicht. "Ik had jullie bijna niet herkend. Wat zien jullie er goed uit!"

Achter Juan verscheen Olivier, een van de volgers van Silvestre en Juan. Hij had een gemiddelde lengte van 1,84 maar was enorm breed gebouwd. Alsof hij zijn hele leven in de sportschool doorbracht. Hij had prachtige groene ogen en donker haar. Zijn ogen gleden gelijk naar Eve.

"Jeetje Evelynn Evers, wat zie jij er toch een partij lekker uit."

Ik zag dat Eve begon te blozen. Eve had al een tijdje een crush op Olivier maar ik had zo mijn twijfels over die jongen. Hij leek heel lief maar ik kreeg een soort naar gevoel van hem. De manier hoe hij nu naar Eve keek, het klopte niet. Ik probeerde het gevoel van me af te schudden. We waren hier om lol te maken.