Hoofdstuk 15

3.2K 87 10
                                    

Ik zuchtte en keek weer naar het gesprek dat open stond met Juan. Ik had hem al een paar berichtjes gestuurd maar hij had nog steeds niet gereageerd. Ze werden niet eens afgeleverd. Dacht hij dan niet meer aan me? Misschien vond hij me toch niet zo leuk, ik wilde natuurlijk niet verder gaan dan zoenen... Ik schudde de gedachte van mij af. Ik mocht niet zo egoïstisch denken, hij was sowieso met zijn vader bezig en dat was nou eenmaal veel belangrijker. Maar het deed wel pijn.

Ik staarde naar het lege schilderdoek voor me en gooide mijn telefoon weg. Ik probeerde weer te focussen op het schilderen maar er gebeurde helemaal niks. Geen verfstreep kwam op het doek. Mijn gedachten dwaalden steeds af naar Juan. Maar ook naar Silvestre. Na ons gesprek was mijn blik op hem wat verandert, hij was niet enkel een klootzak. En dan die ogen van hem, die mij elke keer weer vast pinde en die zoveel zeiden maar wat, dat wist ik gewoon niet...

Ik hoorde een al te bekende pling en ik stormde op mijn bed af waar mijn telefoon lag en opende snel het bericht. Ik voelde een lichte teleurstelling toen ik zag dat het niet van Juan was maar van Silvestre.

S: Hey, ik wilde even checken of het oké met je ging. Je leek nogal verdrietig dat je niks meer van Juan had gehoord.

Ik staarde naar mijn telefoon. Silvestre die vroeg of het met mij oké ging, het feit dat hij überhaupt nu weer interesse toonde. Hoe moest ik reageren?

M: Het gaat prima. Strong independent woman he 💪🏻

Strong independent woman was eigenlijk een grote leugen. Ik wilde Juan aan mijn zijde. Al snel kreeg ik weer een reactie.

S: Dat ben je zeker maar je kan je ook wel eens wat minder sterk voelen. Misschien wel fijn om dan iemand te hebben die je kan opvangen...

M: Bedoel je nou dat jij dat bent?

S: Als je dat toe zou laten...

Ik keek verbaasd op. Wilde Silvestre nou een deel van mijn leven zijn? Of er voor mij zijn? Ik wist niet wat is moest reageren. Hoe wilde hij dan in mijn leven zijn en op wat voor manier?

M: Wat wil je dan doen?

S: Praat met me als je iemand nodig hebt, ik ben er voor je. Of als je je alleen voelt.

M: Dankjewel, maar het gaat prima.

En toen reageerde hij niet meer. Ik legde mijn telefoon weg en ging op bed liggen. Juan was nog maar net weg en zijn vriend zat al achter mij aan. Wat voor persoon was Silvestre nou echt? Ik kon mijn vinger er niet op leggen.

Er klonk weer een pling en ik dacht dat het Silvestre weer was maar nee. Het was Eve die zich gelukkig alweer een paar dagen wat beter voelde en weer op school was.

E: Hey giiiiiiirl, vanavond een feestje bij de Buuren, zullen we gaan? 😍😍

Ik keek naar het lege doek op de ezel. Eigenlijk wilde ik deze avond gaan schilderen en mijn hoofd leeg maken maar na alles wat er was gebeurd met Silvestre en Juan was mijn hoofd op hol geslagen.

M: Hoe laat spreken we af? 😏

E: Ik ben om 10 uur bij jou!

M: Tot zo chica 😘😘

Ik keek op mijn horloge en zag dat het al bijna 9 uur was. Ik trok mijn kast open en zocht de juiste outfit. Ik keek naar de zwarte kanten body en de strakke zwarte broek, het was een zeer gewaagde outfit en het was echt niks voor mij. Ik beet op mijn lip en maakte een beslissing. Ik pakte de outfit en paar simpele zilveren hakken. Vanavond haalde ik alles uit de kast.

HIM & I  [VOLTOOID]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu